دو کلمه حرفِ حساب!

● بهترین کادویی که تا حالا گرفتی!
هیچ هدیه‌ای، نمی‌تواند بهتر از یک حرفِ به‌دردبخور باشد؛ یا یک تذکر بموقع که تا حالا هیچ کس نداده؛ یا یک پندِ درست و حسابی که به هیچ وجه بوی زُهم شعار از آن بلند نباشد.
دنیا را بگردید! چه کادویی می‌توانید پیدا کنید که هیچ وقت از مُد نیفتد و همیشه‌ی خدا تازه و نوبر باشد؟ مگر ما همیشه نمی‌خواهیم کادویی بدهیم که برای گیرنده جلوه کند و تا مدت‌ها ما را به یاد داشته باشد؟
البته ما می‌دانیم که شما حرفمان را زیاد جدی نگرفتید! خوب هم می‌دانیم که چرا! ما و شما، همیشه با پند و حکمت و نصیحت مشکل داشته‌ایم. چرا؟ چون موعظه‌گران و حکیمان و ناصحانمان، هیچ وقت توجه نکرده‌اند که کادوهایشان را بجا و بوقت و باندازه تقدیم ما کنند. کیلوکیلو نصیحتمان کرده‌اند، در حالی که اساساً واحد اندازه‌گیری این جور چیزها حبّه و مثقال است! دانمارکی‌ها می‌گویند: «هدیه را باید تقدیم کرد نه پرتاب!» پرتابِ بی‌وقفه‌ی موعظه و اندرز، عین پرتابِ بلور اصل گران‌قیمتی است که تا زمین برسد، هم خودش می‌شکند هم کله‌ی آدم بخت‌برگشته‌ای را که بنا بوده گیرنده‌ی آن بلور شیشه باشد!
۵روز همین حالا یکی از این کادوها را با افتخار تقدیمتان می‌کند تا عیناً ببینید حرفی/حکمتی که مال صدها سال قبل است، چطور هنوز تازه است و هیچ گرد و غباری حتی روی روبان صورتی دورش ننشسته.... قابل شما را هم دارد! چون خیلی حرف حسابی است!
حسن را گفتن: «ای ابوسعید! فلان، غیبتِ تو گفت.»
وی طبقی رطب بهرش فرستاد و گفت: «شنیدم که حسناتت را به من هدیه کرده‌ای؛ خواستم تلافی کنم!»

منبع : ۵ روز