اسرائیل کشوری جالبی برای یهودیان جهان نیست!

پس از پنجاه و هشتمین سال تاسیس رژیم صهیونیستی ، حكومت های صهیونیستی با این همه هیاهوی تبلیغاتی و اغواگری نتوانستند جز پنج میلیون و ششصد هزار یهودی از مجموع ۱۳ میلیون یهودی در جهان را جذب كنند. این به نوبه خود یك نوع بحران جمعیتی برای رژیم اشغالگر قدس ایجاد می كند، به ویژه اگر آمار مهاجرت معكوس یهودیان را طی سال های گذشته در نظر بگیریم كه خیلی بیش تر از ارقام اعلام شده توسط مركز آمار "اسرائیل" است.
"اسرائیل" چند هفته قبل پنجاه و هشتمین سالگرد تاسیس خود را جشن گرفت. در پانزدهم می سال ۱۹۴۸ میلادی دیوید بن گوریون تشكیل دولت "اسرائیل" در ۷۸ درصد مساحت تاریخی فلسطین را اعلام كرد و پس از زمان كوتاهی میزان توانایی ها و امكانات حكومت های بعدی را در جذب یهودیان ۹۵ كشور جهان و تبدیل آن ها به ملتی برای دولت "اسرائیل" مورد بررسی قرار داد. این در حالی است كه دولت صهیونیستی شعارهایی برای جذب اكثر یهودیان جهان به فلسطین اشغالی سر می داد.
بر پایه مطالعات و و اعلام مراكز تحقیقاتی و پژوهشی رژیم صهیونیستی و مركز آمار این رژیم، جمعیت یهودیان در زمان اعلام تاسیس دولت "اسرائیل" در سرزمین فلسطین تنها ۶۵۰ هزار نفر بود. دوره زمانی میان سال های ۱۹۴۸ و ۱۹۶۰ دوران طلایی مهاجرت یهودیان به فلسطین اشغالی بود. مهاجرت یهودیان در این برهه به میزان ۶۵ درصد در افزایش جمعیت صهیونیست ها تاثیر داشت.
از این تاریخ به بعد به دنبال كاهش مشوق های مهاجرت و اوضاع بهتر كشورهای محل سكونت یهودیان، میزان مهاجرت آن ها به خصوص در دهه هفتاد قرن گذشته به شكل قابل ملاحظه ای كاهش یافت.
پس از افول دوران اتحادیه جماهیر شوری سابق در آغاز دهه نود قرن گذشته، رژیم اشغالگر قدس توانست بیش از یك میلیون مهاجر یهودی روس را جذب كند و در اراضی اشغالی فلسطین اسكان دهد. به دنبال مهاجرت این تعداد یهودی از سال ۱۹۹۱ تا ۲۰۰۱، میزان مشاركت آن ها در افزایش جمعیت یهودیان "اسرائیل" به ۶۹ درصد رسید و این گونه مهاجران یهودی روس اكثریت یهودیان رژیم صهیونیستی را تشكیل دادند.
این رژیم به دنبال كاهش مهاجرت یهودیان روسیه طی سال های گذشته تلاش می كند كه شرایط را برای جذب یهودیان آرژانتین و فرانسه و یهودیان ساكن در برخی كشورهای آسیایی مانند ایران مهیا كند.
نظریه پردازان مسائل استراتژیك در "اسرائیل" معتقد هستند كه یك سری مشكلات و موانع اساسی در راه مهاجرت گسترده یهودیان وجود دارد. از مهم ترین این موانع نبود عوامل و دلایلی واقعی و قانع كننده برای ترك كشورهایی مانند ایالات متحده آمریكا و فرانسه و انگلیس است كه یهودیان زیادی در آن ها زندگی می كنند.
یهودیان در این كشورها از درآمد و رفاه اجتماعی خوبی برخوردار هستند و بنا به گزارش های توسعه انسانی برنامه توسعه سازمان ملل تا سال ۲۰۰۵ میلادی اوضاع این كشورها كه یهودیان در آن ها زندگی می كنند، به مراتب بهتر از "اسرائیل" است. همچنین به دنبال كاهش نرخ رشد و رفاه كه نتیجه آن ناامنی در "اسرائیل" است، دیگر مشوق هایی كه یهودیان را جذب كند، وجود ندارد. به خصوص این كه در سال های اخیر به دنبال شعله ور شدن انتفاضه، وضعیت جامعه صهیونیستی وخیم تر شده است.
پس از پنجاه و هشتمین سال تاسیس رژیم صهیونیستی (۱۹۴۸ ـ ۲۰۰۶)، حكومت های صهیونیستی با این همه هیاهوی تبلیغاتی و اغواگری نتوانستند جز پنج میلیون و ششصد هزار یهودی از مجموع ۱۳ میلیون یهودی در جهان را جذب كنند. این به نوبه خود یك نوع بحران جمعیتی (ناشی از كاهش تعداد یهودیان) برای رژیم اشغالگر قدس ایجاد می كند، به ویژه اگر آمار مهاجرت معكوس یهودیان را طی سال های گذشته در نظر بگیریم كه خیلی بیش تر از ارقام اعلام شده توسط مركز آمار "اسرائیل" است. همچنین یهودیانی كه از "اسرائیل" خارج می شوند، پس از چهار سال، مهاجرت معكوس آن ها ثبت می شود، این در حالی است كه اسامی مهاجرانی كه به فلسطین اشغالی می آیند، در همان ساعات اولی ثبت می شود و كمك های زیادی را دریافت می كند كه به هزاران دلار می رسد. در واقع هدف اصلی از این كمك ها و جذب یهودیان، برقراری توازن جمعیتی با فلسطینیان از یك سو و تامین و تضمین نیروی انسانی و جمعیتی دولت "اسرائیل" از سوی دیگر است. نیرویی كه علی رغم تناقضات اجتماعی و فرهنگی میان طوایف یهودی سنگ بنای تشكیل و ادامه موجودیت آن در گذشته بوده است ؛ تناقضاتی كه در هر لحظه شدت می یابد و به بحران تبدیل می شود.
در پایان باید گفت كه بر باد رفتن آرزوی صهیونیست ها برای افزایش جمعیت آن ها از طریق جذب اكثر یهودیان جهان یكی از دلایل تسریع در احداث دیوار نژادپرستانه حایل در عمق كرانه باختری به شمار می رود. این در حالی است كه شعار "اسرائیل" از سال ۱۹۴۸ این بود:«مرزهایت ای اسرائیل از نیل تا فرات است.»

نویسنده : نبیل السهلی
منبع:مركز اطلاع‌رسانی فلسطین

منبع : خبرگزاری فارس