۱۰ بهمن ـ ۳۰ ژانویه ـ پادشاه انگلستان در برابر مردم با تبر گردن زده شد

۳۰ ژانویه ۱۶۴۹ چارلز اول پادشاه انگلستان كه در جنگ داخلی این كشور از نیروهای هوادار پارلمان به فرماندهی الیور كرومول شكست خورده بود در ملاء عام با تبر گردن زده شد.
و ی پس از فرار به اسكاتلند از سوی اسكاتلندی ها به نیروهای پارلمان تحویل داده شده بود .پارلمان وی را به اتهام خیانت به ملت ، نقض اختیارات مجلس( قانون اساسی نانوشته ) و كشتار اتباع كشور محاكمه كرد . در جلسه دادرسی سندی مطرح شد كه به موجب آن چارلز با پاپ تماس گرفته بود و به او قول داده بود كه اگر كمك نظامی كند بار دیگر كلیسای انگلستان را تحت ریاست رم قرار خواهد داد. چارلز در دادگاه حاضر به ابراز ندامت و قبول حاكمیت نمایندگان مردم نشد و به اعدام در ملاء عام محكوم و حكم همان روز به اجرا در آمد .
جلاد برای این كه شناخته نشود نقاب بر چهره زده بود. واكنش تماشاگران متفاوت بود . شماری از آنان فریاد می زدند : عمر شاه دراز باد و شماری دیگر فریاد زنده باد وطن و قانون سرداده بودند. چارلز كه متمایل به استبداد بود ۲۴ سال سلطنت كرد و نام همسر خود « ماریا » را بر یك مهاجرنشین انگلیسی آمریكا گذارد كه هنوز به همین نام « مریلند » خوانده می شود . پس از اعدام چارلز ، انگلستان ۱۱ سال بدون پادشاه توسط كرمول تحت عنوان « لرد سرپرست » اداره می شد كه پس از فوت او پسر چارلز اول به سلطنت رسید رسید ، زیرا پسر كرمول حاضر به قبول سرپرستی كشور نشده بود و پارلمان مایل نبود به نظام پادشاهی مشروطه پایان دهد.

منبع : تاریخ ایران و جهان در این روز