هرچه بیشتر، خوشحال‌تر - The More The Merrier

سال تولید : ۱۹۴۳
کشور تولیدکننده : آمریکا
محصول : کلمبیا
کارگردان : جرج استیونز
فیلمنامه‌نویس : رابرت راسل، ریچارد فلورنوی، لوئیس ر. ساتر و فرانک راس، برمبنای داستانی نوشته راسل، راس و گارسن کانین.
فیلمبردار : تد تسلاف.
آهنگساز(موسیقی متن) : لی هارلین.
هنرپیشگان : جین آرتور، جوئل مکری، چارلز کابرن، بروس بنت و دان داگلاس.
نوع فیلم : سیاه و سفید، ۱۰۴ دقیقه.


جنگ جهانی دوم، واشنیگتن شلوغ از جمعیت، سال ۱۹۴۳."کانی" (آرتور)، با دو مرد هم‌خانه می‌شود: "بنجامین" (کابرن)، میان سال شنگول و خوش‌گذران، و "جو" (مکری)، جوان خوش صورت و البته فقیر. سرانجام "کانی" تصمیم به ازدواج با یکی از آن دو را می‌گیرد....
٭ مشکلات واشینگتن در زمان جنگ، بوروکراسی، رونق جاسوسی، افزایش جمعیت و مشکل، همه در این فیلم مورد اشاره قرار گرفته‌اند. فیلم در مقدمه به تماشاگر اطمینان می‌دهد که هیچ خطری نظم،قانون و انضباط اجتماعی را تهدید نمی‌کند، اما تصاویر بعدی، به یک بار جلوه‌ای کاملاً معکوس را به نمایش می‌گذارند. "کانی"، قهرمان این کمدی احساساتی و مشوق هم‌دلی و هم‌دردی، شخصیتی است که انتظار می‌رود بیشتر از دیگران در مرکز توجه قرار گیرد، اما کابرناست که در کار خود موفق‌تر می‌نماید. در سال ۱۹۶۶ به‌نام راه‌برو، ندو (به کارگردانی چارلز والترز و با شرکت کاری گرانت، سامانتا ایگار و جیم هاتن) بازسازی شد.