۶ آوریل ۱۹۱۷ ـ بازگشت لنین از تبعید و ورود انقلاب روسیه به دوره نهایی خود

ششم آوریل ۱۹۱۷ ولادیمیر ایلیچ ( لنین ) پس از یازده سال که به حالت تبعید در اتریش و سویس بسر برد و از آنجا جنبش سوسیالیستی را رهبری می کرد با کمک آلمانی ها که می خواستند دولت روسیه را گرفتار دشواری های داخلی کنند و از جنگ جهانی اول خارج سازند به وطن باز گشت. روایت است که آلمانی ها لنین را در یک واگن قطار راه آهن قرار دادند و آن را قفل کردند و از میان جبهه های جنگ عبور دادند و به روسیه رسانیدند .
لنین در بازگشت به روسیه کاپیتالیسم و رقابت بر سر استثمار ملل را عامل شعله ور شدن آتش جنگ بزرگ اعلام داشت. وی تاکید کرده بود که تا این دوعامل وجود داشته باشد جنگ های استعماری نیز ادامه خواهد داشت.
لنین که در آن سال ۴۷ ساله بود در ۲۸ ماه مه خواهان ایجاد یک جمهوری دمکراتیک فدرال در روسیه شد. وی در دوم ژوئن راهپیمایی بزرگی ترتیب داد که قبلا نظیر آن در روسیه دیده نشده بود. لنین در شانزدهم ژوئن طرح خود در زمینه شورایی کردن کشور را اعلام و نخستی شورا ( ساویت ) را تشکیل داد . وی ماه بعد از آن تمهیدات دولت موقت روسیه از جمله ایجاد مجلس ( دوما ) را کارهایی عبث خواند که به منظور خرید وقت و تاخیر وقوع یک انقلاب راستین انجام می شود و گفت: در کشور روسیه که مردم با انتخابات آشنا نیستند و آن گروه هم که آشنایی دارند درستی مراحل کار و نتایج آن را باور ندارند نمی توان از الگوی کشورهایی که قرنها این نوع انتخابات را تمرین و تجربه کرده اند استفاده کرد ؛ انتخابات باید در سطوح پایین انجام شود تا واقعیت دمکراتیک داشته باشد.
مبارزات لنین از این دست تا اکتبر همین سال ــ ماه هفتم پس ازبازگشت از تبعید ــ به انقلاب بلشویکی و تغییر نظام روسیه انجامید.

منبع : تاریخ ایران و جهان در این روز