۱۰ خرداد ـ ۳۱ می ـ شکست عرب ها از مازندرانی ها

چند ماه پس از مرگ «حجاج» حاكم اموی كرمان و فارس كه ماموریت پشتیبانی از حمله نظامی به مازندران و تصرف این منطقه از ایران را داشت كه هنوز به تسخیر اعراب در نیامده بود، یزید ابن مهلب كه از سوی دمشق مامور این كار شده بود ۳۱ ماه مه سال ۷۱۴ میلادی به تنهایی دست به حمله زد كه از مازندرانی ها شكست خورد و عقب نشینی كرد. ابن مهلب دو سال بعد دو واحد كوهستانی بر نیروی خود اضافه كرد و از سه نطقه به مازندران حمله برد كه بازهم شكست خورد و با دادن تلفات سنگین عقب نشینی كرد و با این دو تجربه در صدد جمع آوری نیرو برای حمله نظامی دیگری بود كه در جریان یك توطئه داخلی به قتل رسید. مازندرانی ها و گیلانی ها بعدا، خود داوطلبانه مسلمان شیعه مذهب شدند و فشار نظامی اعراب در كار نبود. قبلا گروهی از خانواده های مازندرانی كه در دوران ساسانیان افسران ارتش ایران را تامین می كردند و به اسپهبدان معروف بودند دست به مهاجرت از ایران زده بودند. خانواده های اسپهبدان و گروهی دیگر از ایرانیان پس از انقراض ساسانیان برای این كه به دست اعراب نیافتند دست عزم مهاجرت به هند كرده بودند. این ایرانیان در سال ۷۱۶ میلادی به گجرات هند رسیدند و شهر سنجان (سنگان) را در این منطقه تاسیس كردند (برای اطلاع از جزئیات به كتاب قصه سنجان، چاپ بمبئی مراجعه شود). این ایرانیان مهاجر، در هند به «پارسیان» معروف شده اند كه پس از گذشت ۱۳ قرن همچنان به ایران و فرهنگ ایرانی وفادار مانده اند. این مهاجران در قرن گذشته به صنعتی شدن و استقلال هند كمك موثر كردند و شوهر بانو ایندیرا یك پارسی به نام پیروز گاندی بود كه پسرش راجیو نخست وزیر هند شد و بیوه او سونیا هم اكنون رئیس حزب حاكم هند است.

منبع : تاریخ ایران و جهان در این روز