فروع دین

فروع دین اسلام بسیار است و ما به ذکر ده‏تای آن می‏پردازیم:
باید دانست که احکام و دستورات دیگری مانند خرید و فروش، ازدواج، قصاص، دیات، قضاوت و... از فروع دین است.
● نماز
نماز بر دو قسم است: واجب و مستحب:
▪ وضو:
پیش از نماز باید وضو گرفت، ترتیب وضو و آداب آن بدین قرار است:
۱) آب پاک و مباحی را تهیه کنید (ولی باید قبلا اعضاء وضو پاک باشد).
۲) دو دست را سه بار تا مچ‏ها بشوئید.
۳) مضمضه و استنشاق کنید به این معنی که: سه بار آب در دهان گردانده و سه بار آب به بینی می‏کشید.
۴) سپس نیت نموده که: (وضو می‏گیرم قربهٔ الی‏الله).
۵) آنگاه درازای صورت را که از رستنگاه موی تا چانه است شستشو دهید و از پهنای صورت به اندازه‏ای که بین انگشت وسط و شست قرار می‏گیرد بشوئید.
۶) پس از آن دست راست را از بالای آرنج تا سر انگشتان می‏شوئید.
۷) سپس دست چپ را نیز از آرنج تا سرانگشتان می‏شوئید.
۸) آنگاه با دست راست جلو سر را از بالا به طرف پیشانی مسح کنید و مواظب باشید که رطوبت مسح سر به آب صورت نرسد.
۹) بعد از آن با دست راست روی پای راست را از سرانگشتان تا بند پا مسح می‏کنید.
۱۰) و در آخر با دست چپ روی پای چپ را از سر انگشتان تا بند پامسح می‏نمائید.
▪ نماز واجب:
نمازهای واجب بر چند قسم است که مهمترین آنها نمازهای شبانه روزی است.
در شبانه روز واجب است پنج مرتبه نماز بخوانیم:
۱) نماز صبح، و آن دو رکعت است که وقتش از طلوع فجر تا طلوع آفتاب می‏باشد.
۲) نماز ظهر، و آن چهار رکعت است.
۳) نماز عصر، و آن چهار رکعت است.
(وقت این دو نماز از اول ظهر تا غروب آفتاب است).
۴) نماز مغرب، و آن سه رکعت است.
۵) نماز عشاء، و آن چهار رکعت است.
وقت این دو نماز از اول مغرب تا نیمه شب شرعی است.
این طریق نماز خواندن برای کسی است که مسافر نیست ولی شخص مسافر بایستی نمازهای چهار رکعتی خود: (ظهر، عصر، عشاء) را مانند نماز صبح دو رکعتی بخواند.
▪ اذان:
هنگام خواندن نماز به طرف قبله ایستاده بدین ترتیب اذان می‏گوئید:
الله اکبر ۴ مرتبه، ترجمه: خدا بزرگتر از آن است که توصیف شود.
اشهد ان لا اله الا الله ۲ مرتبه، ترجمه: گواهی می‏دهم که: خدائی به جز خدای یکتا نیست.
اشهد ان محمد رسول الله ۲ مرتبه، ترجمه: گواهی می‏دهم که محمد فرستاده خدا است.
اشهد ان علیا ولی الله ۲ مرتبه، ترجمه: گواهی می‏دهم که علی ولی خدا است.
حی علی الصلاهٔ ۲ مرتبه، ترجمه: بشتاب برای نماز.
حی علی‏الفلاح ۲ مرتبه، ترجمه: بشتاب برای رستگاری.
حی علی خیر العمل ۲ مرتبه، ترجمه: بشتاب برای بهترین کارها که نماز است.
الله اکبر ۲ مرتبه، ترجمه:....
لا اله الاالله ۲ مرتبه، ترجمه: خدائی جز خدای یکتا قابل پرستش نیست.
▪ اقامه:
پس از اذان بدین ترتیب اقامه می‏خوانید
ـ الله اکبر ۲ مرتبه
ـ اشهد ان لا اله الا الله ۲ مرتبه
ـ اشهد ان محمد رسول الله ۲ مرتبه
ـ اشهد ان علی ولی الله ۲ مرتبه
ـ حی علی الصلاهٔ ۲ مرتبه
ـ حی علی الفلاح ۲ مرتبه
ـ حی علی خیرالعمل ۲ مرتبه
ـ قد قامت الصلاهٔ ۲ مرتبه
ـ نماز برپا گردید.
ـ الله اکبر ۲ مرتبه
ـ لا اله الا الله ۱ مرتبه
▪ نماز صبح:
اینک نماز صبح را شروع می‏کنیم:
۱) نیت می‏کنید: (دو رکعت نماز صبح بجا می‏آورم قربهٔ الی‏الله).
۲) می‏گوئید: (الله اکبر).
۳) به قرائت حمد و سوره می‏پردازید:
(بسم‏الله الرحمن الرحیم، الحمد لله رب العالمین، الرحمن الرحیم، مالک یوم‏الدین، ایاک نعبد و ایاک نستعین، اهدنا الصراط المستقیم، صراط الذین انعمت علیهم غیرالمغضوب علیهم ولاالضالین)، (بسم‏الله الرحمن الرحیم، قل هوالله احد، الله الصمد، لم یلد ولم یولد ولم یکن له کفوا احد).
۴) سپس (الله اکبر) گفته برکوع بروید و قدری خم شوید که کف دستها به سر زانوها برسد و در این حالت سه مرتبه (سبحان الله) و یا یک مرتبه (سبحان ربی العظیم و بحمده) می‏گوئید.
۵) آنگاه سر برداشته می‏ایستید و می‏گوئید (سمع الله لمن حمده، الله اکبر).
۶) پس از آن به سجده می‏روید، بطوری که پیشانی بر روی خاک پاک یا مانند آن که سنگ و چوب و... است قرار گیرد، در حالی که کف دست‏ها و سر زانوها و انگشت بزرگ پاها به زمین برسد و در این هنگام سه مرتبه (سبحان الله) یا یک مرتبه (سبحان ربی‏الاعلی و بحمده) بگوئید.
۷) آنگاه سر برداشته بنشینید و بگوئید الله اکبر، الله اکبر.
۸) بار دیگر به سجده بروید و همان ذکر را تکرار کنید و پس از سر برداشتن از سجده دوم می‏نشینید و فورا بر می‏خیزید و می‏گوئید (بحول الله و قوّته أقوم وأقعد) و رکعت دوم را نیز به همین ترتیب به جا می‏آورید.
۹) در رکعت دوم پس از اتمام حمد و سوره قنوت می‏خوانید، به این ترتیب که دو کف دست را برابر صورت قرار داده می‏گوئید:
(ربنا آتنا فی الدنیا حسنهٔ و فی الآخرهٔ حسنهٔ و قنا عذاب النار)(۱).
۱۰) سپس مانند رکعت اول رکوع و سجده‏ها را بجا آورید و پس از سر برداشتن از سجده دوم نشسته و بدین طریق تشهد خوانده سلام بدهید:
(الحمد لله. اشهد ان لا اله الاالله وحده لا شریک له، وأشهد أن محمداً عبده و رسوله، اللهم صل علی محمد و آل محمد، السلام علیک أیها النبی و رحمهٔ الله و برکاته، السلام علینا و علی عبادالله الصالحین، السلام علیکم و رحمهٔ الله و برکاته).
۱۱) پس از سلام نماز، مستحب است که بعنوان تعقیب نماز سه بار الله اکبر بگوئید، و آنگاه تسبیحات حضرت زهرا(ع) را به قرار ذیل بجا می‏آورید:
۱) (الله اکبر) سی و چهار مرتبه
۲) (الحمد لله) سی و سه مرتبه
۳) (سبحان الله) سی و سه مرتبه
▪ نماز ظهر:
نماز ظهر مانند نماز صبح است، جز اینکه:
۱) در نیت آن می‏گوئید: (چهار رکعت نماز ظهر بجا می‏آورم قربهٔ الی الله تعالی) و دو رکعت اول را مانند نماز صبح بجا می‏آورید.
۲) وقتی که در تشهد به ( السلام علیک...) می‏رسید آن را نگفته برای رکعت سوم بر می‏خیزید.
۳) در رکعت سوم بجای حمد و سوره سه مرتبه می‏گوئید.
(سبحان الله والحمد لله ولا اله الا الله والله اکبر) و این ذکر را (تسبیحات اربعه) می‏نامند، یعنی ذکرهای چهارگانه.
۴) پس از آن رکوع و سجود را بجاآورده برخیزید و رکعت چهارم را مانند رکعت سوم بخوانید و پس از آن مانند نماز صبح تشهد و سلام را بجا آورید.
▪ نماز عصر:
نماز عصر عینا مانند نماز ظهر است، جز اینکه در نیت آن می‏گوئید: (چهار رکعت نماز عصر بجا می‏آورم قربهٔ الی الله تعالی).
▪ نماز مغرب:
نماز مغرب مانند نماز ظهر است، بجز اینکه
۱) در اول آن نیت می‏کنید: (سه رکعت نماز مغرب بجا می‏آورم قربهٔ الی الله).
۲) و در رکعت سوم که سر از سجده دوم بر می‏دارید، می‏نشینید و سلام می‏دهید.
▪ نماز عشاء:
نماز عشاء مانند نماز ظهر است، جز اینکه در نیت آن باید گفت: (چهار رکعت نماز عشاء بجا می‏آورم قربهٔ الی الله) ناگفته نماند که حمد و سوره نمازهای صبح و مغرب و عشاء را مردان باید طوری بخوانند که اگر کسی در نزدیکی آنان باشد بشنود، (جهر).
▪ نماز آیات:
آنچه تا کنون گفتیم نمازهای شبانه روزی بود، نمازهای واجب دیگری هم هست که یکی از آنها نماز آیات می‏باشد(۲) و آن در هنگام گرفتن خورشید و ماه و همچنین وقوع زلزله و رعد و برق و بادهای سیاه و سرخ که ترسناک باشند، باید خوانده شود و ترتیب آن بدین قرار است:
رو به قبله ایستاده، نیت کنید که: (نماز آیات بجا می‏آورم قربهٔ الی الله).
۱) حمد و سوره خوانده، به رکوع می‏روید.
۲) سر از رکوع برداشته، حمد و سوره می‏خوانید و به رکوع می‏روید.
۳) سر از رکوع برداشته، حمد و سوره می‏خوانید و به رکوع می‏روید.
۴) سر از رکوع برداشته، حمد و سوره می‏خوانید و به رکوع می‏روید.
۵) سر از رکوع برداشته، حمد و سوره می‏خوانید و به رکوع می‏روید، پس از رکوع دو سجده بجا می‏آورید و رکعت دوم را مانند رکعت اول می‏خوانید و پس از آنکه در رکعت دوم برای بار پنجم خواستید برکوع بروید قبلا قنوت را (بشرحی که گذشته) می‏خوانید و پس از آن برکوع و سجده رفته تشهد می‏خوانید و سلام می‏دهید.
بنا بر این نماز آیات دو رکعت است ولی دارای ده رکوع است.
(نماز آیات را بطریقه آسانتری هم می‏توان خواند و آن اینکه: پس از خواندن حمد، سوره قل هوالله احدیا سوره دیگری را به پنج قسمت تقسیم نموده و پس از خواندن هر قسمت آن یکبار برکوع رود، مثلا در سوره قل هوالله احد: بسم‏الله الرحمن الرحیم بگوید و به رکوع رود بعد بایستد و بگوید: (قل هوالله احد) دو باره برکوع رود و بعد از رکوع بایستد و بگوید: (الله الصمد) باز به رکوع رود و بایستد و بگوید: (لم یلد و لم یولد) و باز به رکوع برود، آنگاه سر برداشته و بگوید: (ولم یکن له کفوا احد) سپس برکوع پنجم رود و پس از سر برداشتن از رکوع پنجم دو سجده نموده بر می‏خیزد و رکعت دوم را هم مانند رکعت اول می‏خواند و پس از سجده دوم تشهد خوانده سلام می‏دهد - مترجم).
▪ نماز مستحب:
نمازهای مستحبی، زیاد است و مهمترین آنها نافله‏های شبانه روزی است بدین طریق:
۱) نافله صبح دو رکعت و وقت خواندن آن پیش از نماز صبح است.
۲) نافله ظهر، هشت رکعت است و باید دو رکعت دو رکعت خوانده شود و وقت آن قبل از ظهر است.
۳) نافله عصر، هشت رکعت است که باید قبل از عصر و دو رکعت دو رکعت خواند.
۴) نافله مغرب چهار رکعت است که بعد از مغرب دو رکعت دو رکعت باید خواند.
۵) نافله عشاء دو رکعت است که بعد از نماز عشاء نشسته خوانده می‏شود.
۶) نافله شب، یازده رکعت است، که دو رکعت دو رکعت باید خواند. و رکعت یازدهمی را تنها بجا آورد و وقت آن از نیمه شب تا اذان صبح است تمام این نافله‏ها را بایستی مانند نماز صبح بجا آورد بجز اینکه در نیت باهم فرق دارند.
● روزه
بر هر فرد مکلف واجب است که: در ماه مبارک رمضان اگر مریض یا مسافر یا حائض یا معذور بعذر دیگری نباشد روزه بگیرد، روز عبارت است از اینکه انسان پیش از اذان صبح نیت کند که: فردا روزه می‏گیرم قربهٔ الی الله، و از اول شفق تا مغرب شرعی از مفطراتی که روزه را باطل می‏کند دوری نماید: و مفطرات نه چیز است:
۱) خوردن و آشامیدن.
۲) جماع.
۳) استمناء.
۴) اماله نمودن با چیز روان.
۵) رساندن غبار غلیظ به حلق.
۶) باقی ماندن بر جنابت تا طلوع شفق.
۷) فروبردن سر بزیر آب.
۸) دروغ بستن به خدا و پیامبر و امام(ع).
۹) قی عمدی.
▪ چند مسأله:
۱) اول ماه رمضان و اول ماه شوال، به یکی از سه چیز ثابت می‏گردد:
ألف) دیدن ماه.
ب) دو نفر شاهد عادل شهادت دهند که: ماه را دیده‏اند.
ت) حاکم شرع حکم دهد که: ماه دیده شده.
۲) کسی که در ماه رمضان روزه خود را عمدا بشکند برای کفاره آن یکی از این سه کار را باید بجا آورد:
ألف) یا شصت روز روزه بگیرد.
ب) یا شصت فقیر را سیر کند.
ت) یا بنده مؤمنی را آزاد کند(۳).
۳) بر هر مکلفی که می‏تواند، واجب است در روز عید فطر برای خود و هرکه نان خور او است برای هریک نفر مقدار تقریبا سه کیلو گرم گندم، یا جو یا ذرت، بعنوان (زکات فطره) بپردازد و نیز می‏تواند قیمت هریک را حساب کرده به فقرا رد کند.
۴) مستحب است در روز عید فطر (نماز عید) خوانده شود. (در این مسأله اختلاف است).
● خمس
خمس عبارت است از یک پنجم مال که در این هفت چیز واجب می‏شود:
۱) سودی که از راه: تجارت، کشاورزی، اجاره مستغلات و هرنوع کسب مشروع بدست میآید، که پس از گذراندن مخارج سالیانه باید خمس آنچه پس انداز می‏شود پرداخت گردد.
۲) معادن طلا، نقره، نفت، نمک، آهن و مانند آن.
۳) گنج، هرکس گنجی را یافت خمس آن با شرایطش واجب می‏شود.
۴) مال حلال مخلوط به حرام، در صورتی که مقدار حرام و صاحب آن را نداند.
۵) آنچه از جواهرات دریا بوسیله فرورفتن در آب (غواصی) بدست آورند، مانند صدف و مرجان و...
۶) غنیمت جنگی که در حال جنگ و یا دفاع از کفار بدست می‏آید.
۷) زمینی که کافر ذمی از مسلمان بخرد یا بنحو دیگر به کافر منتقل شود.
خمس بدو قسمت تقسیم می‏گردد:
۱) نصف آن برای سادات فقیر که نمی‏توانند کسب کنند.
۲) نصف دیگر آن، به مجتهد عادل داده می‏شود که در راه مصارف اسلامی مصرف کند.
● زکات
زکات بر نه چیز واجب است:
۱) خرما.
۲) کشمش.
۳) گندم.
۴) جو.
۵) شتر.
۶) گوسفند.
۷) گاو.
۸) طلا.
۹) نقره.
و زکات مال التجاره مستحب است. زکات در هشت مورد به مصرف می‏رسد:
۱) فقیر.
۲) مسکین، و آن کسی است که از فقیر سخت‏تر می‏گذراند.
۳) مأمورین وصول زکات.
۴) کافرانی که اگر زکات به آنها داده شود به اسلام مایل شوند.
۵) در راه آزاد کردن بردگان.
۶) بدهکاری که نمی‏تواند وام خود را بپردازد.
۷) (سبیل الله) مانند ساختن مسجد و پل و هرکاری که برای مسلمانان نفع عمومی دارد.
۸) (ابن السبیل): مسافری که در سفر مانده است، گرچه در شهر خودش ثروتمند است.
اگر مردم این دو حق واجب: (خمس و زکات) را بپردازند بر روی زمین مستمندی باقی نمی‏ماند و مصالح اسلامی تعطیل نمی‏گردید، همانطوری که تاریخ مسلمانان صدر اسلام که بقوانین اسلام عزیز رفتار می‏کردند شاهد زنده‏ای برگفتار ماست.
● حج
یکی از ارکان اسلام حج است و بر هر فرد مکلفی که قدرت داشته باشد، واجب است در مدت عمر یک بار برای انجام مراسم حج به مکه (خانه خدا) برود. مراسم حج بر دو قسم است:
قسم اول: عمره، و آن عبارت است از:
۱) احرام، یعنی: لباسهای خود را در آورده و دو جامه که به آن احرام می‏گویند بپوشد.
۲) طواف عمره، یعنی: هفت بار اطراف خانه کعبه بگردد.
۳) نماز طواف عمره، یعنی: دو رکعت نماز مانند نماز صبح به نیت طواف عمره بخواند.
۴) سعی بین صفا و مروه، یعنی: هفت مرتبه مسافت بین صفا و مروه را بپیماید (صفا و مروه دو کوه‏اند).
تقصیر، یعنی: مقداری ناخن یا موی خود را بچیند.
قسم دوم: حج و اعمال آن بدین ترتیب است:
۱) احرام.
۲) توقف در عرفات که آن موضعی است در نزدیکی مکه.
۳) توقف در مشعر که آن موضعی است در نزدیکی مکه.
۴) رفتن به منی، برای انجام اعمال سه گانه:
ألف) (رمی جمره) پرتاب کردن سنک بسوی پاره‏ای ازکوه.
ب) قربانی کردن گوسفندی یا شتری یا گاوی.
ت) تراشیدن سر.
۵) طواف زیارت، یعنی: اطراف خانه کعبه طواف نمودن.
۶) نماز طواف حج، یعنی: دو رکعت نماز به نیت طواف حج بجا آورد.
۷) سعی بین صفا و مروه، یعنی هفت مرتبه مسافت بین کوه صفا و مروه را بپیماید.
۸) طواف نساء، یعنی: هفت مرتبه اطراف خانه کعبه طواف کند.
۹) نماز طواف نساء، یعنی دو رکعت نماز مانند نماز صبح به نیت طواف نساء بجا آورد.
۱۰) بیتوته در منی، و رمی جمره در آنجا.
● جهاد
جهاد از اموری است که بر مسلمانان واجب شده و معنی آن جنگیدن برای پیشرفت اسلام است، با چند دسته جهاد واجب است:
۱) با کفار و یا بت پرستان، یا منکرین خداوند و مانند آن، ولی جنگ با آنان صرفا به خاطر فتح و پیروزی نیست، بلکه به خاطر گسترش عدالت و دادگری در میان مردم، و نجات زیردستان از چنگال ستمگران و اجرای دستورات عالیه اسلام و احکام الهی است، بنا بر این تا آنجائی که ممکن است دامنه جنگ وسعت نمی‏یابد، و هرچه زودتر به خونریزی خاتمه داده می‏شود به همین جهت می‏بینیم که در تمام جنگهای پیغمبر(ص) با اینکه متجاوز از هشتاد جنگ بود، به شهادت تاریخ مجموع تعداد کشته‏شدگان از مسلمانان و مشرکین بیش از یکهزار و چهارصد نفر نبوده است.
در جنگ با کفار، چنانچه طرف مقابل اسلام از اهل کتاب، مانند یهود و نصاری باشد، آنان را به انتخاب یکی از این سه راه مختار می‏نمایند.
▪ اسلام بیاورند.
▪ جزیه بپردازند، بدین معنی که طبق قرارداد باید سالیانه مقداری از مال خود را به حکومت اسلام بپردازند، تا در راه مصالح عمومی مصرف گردد و در این صورت می‏توانند با آزادی عقیده در سایه حمایت اسلام بزندگی خود ادامه دهند.
▪ جنگیدن.
اما کفاری که اهل کتاب نیستند، آنان را به انتخاب یکی از دو راه مختار می‏سازند:
الف) اسلام بیاورند.
ب) برای جنگ آماده شوند.
۲) اهل ذمه در صورتی که از شروط مقرره سرپیچی کنند، مسلمانان برای سرکوبیشان با آنان می‏جنگند، مگر آنکه باز به پیمان خود برگردند و یا مسلمان شوند.
۳) مسلمانانی که بر پیشوای اسلام بشورند: آنان کسانی هستند که از دستورات اسلام سرباز زنند باید با اینان جنگیدتا از راهی که رفته‏اند برگشته، و به موازین اسلام رفتار نمایند.
● امر به معروف
امر به معروف از فروع مهم اسلام است، (معروف) آن است که اسلام بدان امر نموده، و انجام آن را واجب گردانیده مانند نماز، روزه، پرداخت حقوق مستمندان و رعایت قوانین مهم اسلامی...
یا آنکه اسلام بدان امر نموده ولی انجامش را واجب نکرده است، مانند، اطعام مستمندان و پذیرائی از میهمان و اخلاق نیکو و تعلیم بی‏سوادان و مانند اینها...
بنابر این امر نمودن به قسم اول واجب و به قسم دوم مستحب است: امر به معروف دارای چهار شرط است:
۱) امرکننده بایستی اول خودش خوب و بد را تمیز دهد سپس امر و نهی نماید.
۲) احتمال تاثیر بدهد.
۳) در صورتی که طرف در عمل زشت خود اصرار ورزد.
۴) از امر به معروف زیان قابل توجهی روی ندهد.
● نهی از منکر
و آن نیز از فروع مهم اسلام است: مسلمانان به جهاتی چند بر ملتهای دیگر برتری دارند، مهمترین سبب این برتری اجرای وظیفه امر به معروف و نهی از منکر است که خداوند متعال می‏فرماید: (شما مسلمانان از میان مردم بهترین ملت‏هائید، برای آنکه به کار نیک امر و از رفتار ناشایست نهی می‏نمائید(۴).
(منکر): آن است که اسلام ما را از آن باز داشته است مانند شراب، قمار، ربا، زنا، خوردن مال مردم بدون رضایت و مانند اینها یا آنکه اسلام آنرا مکروه دانسته است، مانند یاوه‏گوئی خوابیدن بین طلوعین و مانند آن...
نهی از آنچه در اول گفتیم واجب و از مکروهات مستحب است.
شرایط چهارگانه که در امر بمعروف گفته شد در نهی از منکر نیز رعایت می‏گردد. نهی از منکر دارای مراتبی است:
۱) نهی قلبی، به اینکه قلبا از وقوع منکر بیزار باشد.
۲) نهی باصورت، مانند روگردانیدن از بجاآورنده منکر.
۳) نهی زبانی، با پند و اندرز، تا برسد به سرزنش و پرخاش.
۴) نهی با دست، مانند زدن، تا آنگاه که زیان قابل توجهی پدید نیاید.
امر به معروف و نهی از منکر، دو دستور واجب و در نهایت اهمیت است، تا آنجا که پیغمبر اسلام(ص) فرمودند:
(تمامی کارهای نیک در برابر جهاد در راه خدا مانند قطره ایست، نسبت به دریا و همه کارهای نیکو و جهاد در برابر امر به معروف و نهی از منکر مانند قطره‏ای است در مقابل دریائی بی‏کران).
ولی متأسفانه کمتر کسانی هستند که به این دو واجب عمل کنند، حضرت باقر(ع) فرموده است:
(در آخرالزمان مردمی هستند که امر به معروف و نهی از منکر را واجب نمی‏شمارند، مگر آنجا که برای آنان زیانی در کار نیست و پیوسته، برای خود وقت گذرانی و عذرتراشی می‏کنند، اینجا است که خداوند آنان را مورد خشم خود قرار خواهد داد).
● تولی و تبری
تولی، یعنی: دوستی خدا و پیامبران و امامان علیهم‏ السلام. تبری، یعنی: بیزاری از دشمنان خدا و دشمنان پیامبران و امامان علیهم‏ السلام.
برای اینکه: اگر کسی شخصی را دوست داشته باشد از او پیروی می‏کند و اگر کسی با شخصی دشمن باشد از او دوری می‏نماید، بنا براین دوستی خدا و اولیاء خدا سبب می‏گردد که برای نظم دنیا و پاداش آخرت از آنان پیروی نمائیم.
۱) سوره بقره: آیه ۲۰۱، نا گفته نماند که در قنوت غیر از این آیه هر دعائی را می‏توان خواند و یا به یک صلوات اکتفاء کرد.
۲) غیر از نمازهای یومیه و نماز آیات، نمازهای واجب دیگری هم هست و آن عبارت است از نماز میت، نماز طواف، نماز قضای پدر و مادر، نمازی که بواسطه اجاره و عهد و قسم بر انسان واجب می‏شود و برای تفصیل هریک به رساله توضیح‏المسائل رجوع شود.
۳) در جاهائی که برده فروشی مرسوم نیست این حکم ساقط می‏گردد.
۴) (کنتم خیر أمهٔ أخرجت للناس تأمرون بالمعروف و تنهون عن المنکر) سوره آل عمران: آیه ۱۱۰.

منبع : مرکز جهانی اطلاع رسانی آل بیت