بلوغ فرزندان حزب جمهوری اسلامی

۱) طرح تشکیل حزب فراگیر در جامعه اسلامی مهندسین همراه و هماهنگ با دیگر تشکل های اصولگرا بازتاب بخشی از واقعیتهای اجتماعی در فرهنگ سیاسی کشور است که طی سه دهه گذشته در کناکنش با فرایندهای مدنی متکامل شده است. احزاب سیاسی لزوما باید در یک نیروی اجتماعی social force ریشه داشته و حاصل گسستهای پایدار اجتماعی باشند. یکی از آسیبهای تحزب در ایران پس ازانقلاب همواره این بوده که احزاب تجلی قانونی نیروهای اجتماعی نبوده اند و اغلب پس از تشکیل به فکر یک ملجا و پایگاه اجتماعی می گشتند. برای نمونه حزب دولت ساخته مشارکت در نیمه دوم دهه ۷۰ فاقد یک عقبه منسجم از نیروی اجتماعی به عنوان گروهها و دستجاتی بود که به طور مستقیم و غیر مستقیم بر حیات سیاسی جامعه تاثیر می گذارند. زوال تدریجی این حزب در دهه ۸۰ نشان داد که اهمیت نیروی اجتماعی به چه میزان است.
جامعه اسلامی مهندسین در زمره آن دست تشکلهایی است که توانسته در طول حیات سیاسی خود به خصوص در زمینه کادرسازی ونخبه پروری سیاسی در اندازه های یک حزب ظاهر شود و بخش مهمی از کارکردهای حزبی را از خود بروز دهد. اما علی رغم این پتانسیل از آنجا که این تشکل با انگاره های صنفی تخصیص خورده لذا ناخواسته از بخش عظیمی از ظرفیتهای خود محروم بود. در واقع به رغم وجود یک نیروی اجتماعی قابل توجه از همه صنوف و این پشتوانه سیاسی ممتاز، جامعه اسلامی مهندسین می بایست خود را به یک صنف خاص محدود می کرد و مراجعات مکرر هواداران از صنوف دیگر را بی پاسخ می گذاشت. در کنگره هشتم، شورای مرکزی جامعه اسلامی مهندسین اجازه داد با اخذ مجوز کارهای سیاسی در قالب یک حزب فراگیر با حضور کلیه صنوف انجام پذیرد و مسائل صنفی در قالب همان تشکل سابق پی گیری شود.
۲) محمد رضا باهنر دبیر کل جامعه اسلامی مهندسین در کنگره هشتم گفت: “ما خود را فرزندان حزب جمهوری اسلامی می دانیم واین تشکل همراه و هماهنگ با دیگر تشکل های اصولگرا حرکت های سیاسی خود را شکل می دهد.” در واقع رفتارحزب اسلامی مهندسین به عنوان واحدی از تشکلهای سیاسی اصولگرا موجد نوعی هم افزایی بین اصولگرایان است که همگی خود را فرزندان حزب جمهوری اسلامی می دانند. اطلاق عنوان فراگیر به این حزب بیشتر جنبه صنفی داشته و بر معنای احزاب فراگیر Inclusive party و یا حزب پیشگام دلالت نمی کند.
جامعه اسلامی مهندسین با منابع موثری که در اختیار دارد می تواند یک ظرفیت جدید را به جامعه مدنی در ایران بیفزاید و در فرایندهای پلورالیزه شدن فضای سیاسی کشور، خطوط مرزی ظریفی بین تصریح و تالیف منافع حزبی ترسیم نماید. در واقع تشکیل یک حزب فراگیر در جامعه اسلامی مهندسین چند ضلعی رقابت در ایران را غنی تر می کند و این حزب می تواند به عنوان نماینده بخشی از منافع موجود در سطح کلان جامعه و حتی نماینده برخی سیاستها و منافع در سطح خرد اصولگرایان در صورت بندی فرهنگ سیاسی کشور طی دهه های آتی نقش در خور توجهی داشته باشد.
۳) احزاب در غرب پاسخ به بحرانهایی بودند که در مسیر توسعه سیاسی به وجود آمدند. با خروج سیاست از حیات خلوت پادشاهان و الیگارشی متنفذ، نیروهای جدیدی پا به عرصه سیاست گذاشتند که تنها در قالب احزاب صورت بندی و متشکل می شدند. حزب پاسخ به بحرانهایی از قبیل مشروعیت، مشارکت، نخبه پروری سیاسی و... است. حزب مقوم مردمسالاری است و هم زمان با زیست در فرهنگ سیاسی یک کشور بدان شکل می دهد. در مردمسالاری دینی تحزب به عنوان یک تجربه بشری با اصلاح برخی از ابعاد ساختاری و کارکردی آن پذیرفته شده و یک بازتعریف بومی و اسلامی از آن صورت گرفته است.
مهندس سیدمرتضی نبوی عضو شورای مرکزی جامعه اسلامی مهندسین ماموریت اصلی حزب فراگیر این تشکل را جذب فرهیختگان و نخبگان برای تولید فکر و نظریه‌پردازی در امر کشورداری و تربیت کادرهای سیاسی یاد کرد. حزب علاوه بر تالیف منافع و تصریح آنها می تواند به فرایندهایی نظیر جامعه پذیری سیاسی ، اندیشه ورزی در سیاست، نخبه پروری سیاسی، جلب حمایت شهروندان، افزایش سرمایه اجتماعی و ... نیز کمک کند. در جامعه دینی ما که حق تشکل به رسمیت شناخته می شود و از سویی توان تشکل سازی و تشکل داری نیز طی ۳۰ سال گذشته تقویت شده است حزب در کنار سایر نهادهای سنتی می تواند ضمن افزایش کیفیت مردمسالاری، مشارکت عمومی را به معنای واقعی محقق کند و با اندیشه ورزی در سیاست دینی و تربیت نیروهای مومن سیاسی ،راههای اداره مومنانه کشور را کشف نماید. در نهایت اینکه با گذشت سه دهه از انقلاب اسلامی شاهد عقلانیت و بلوغ سیاسی احزابی هستیم که خود را فرزندان حزب جمهوری اسلامی می دانند و افتخارشان پیروی از راه سید الشهدای انقلاب اسلامی شهید بهشتی است.

صالح اسکندری

منبع : روزنامه رسالت