همنشینی با پیامبر(ص)

ثوبان به حضور حضرت رسول خدا(ص) آمد و گفت: ای رسول خدا! تو در نزد من محبوب تر از خودم و فرزندانم هستی. هرگاه در خانه هستم، به یاد توام، تا از خانه بیرون آیم و تو را زیارت کنم، ولی وقتی که به یاد مرگ می افتم، با خود می گویم: پس از مرگ اگر وارد بهشت شوم، شما را نمی بینم، زیرا مقام شما بالاست و با پیامبران هستید، و اگر اهل جهنم باشم که تکلیفم روشن است. رسول اعظم(ص) سخنی نفرمود، همان دم جبرئیل نازل شد و این آیه را نازل کرد:
«کسی که از خدا و رسولش اطاعت کند، در قیامت همنشین کسانی خواهد بود که خداوند نعمتش را بر آنها تمام کرده است. از پیامبران و صدیقان و شهیدان و صالحان خواهد شد و آنها رفیقان خوبی هستند. به این ترتیب حق تعالی فرمود: با اطاعت و پیروی، پاداشی در بهشت دارند که با انبیاء همنشین هستند.»(۱)

۱- الدرالمنثور، ج۲، ص ۱۸۲

منبع : روزنامه کیهان