انتخابات ریاست جمهوری از منظر رهبر معظم انقلاب بهترین کیست ؟

با نزدیک شدن به ۲۲ خرداد ماه ۱۳۸۸، فضای سیاسی جامعه آماده برگزاری یکی دیگر از باشکوه ترین انتخابات در طول عمر ۳۰ساله انقلاب اسلامی است. نظام اسلامی که اینک به شجره طیبه ای مبدل شده که دیگر طوفان های تهاجمی بیگانگان نخواهد توانست بدان صدمه وارد نماید، با برگزاری انتخاباتی دیگر در تلاش است تا مشروعیت بالای خود را به رخ جهانیان بکشاند. از سویی دیگر به روی کار آمدن دولتی اصولگرا و کارآمد می تواند حرکت انقلاب اسلامی را در آغاز دهه چهارم انقلاب اسلامی تضمین نماید و نویدبخش تحقق «عدالت» و «پیشرفت» در دهه پیش رو باشد.
همچنین باید توجه داشت که انتخابات همچون هر امر دیگر اجتماعی دارای قواعد و سامانی مشخص و معین است که بدون شناخت و توجه به آن، در امکان سنجش نسبت مان با انتخابات و چگونگی مواجهه باآن دچار تردید خواهیم شد. یکی از مراجع ذی صلاحی که در توصیف وضعیت انتخابات و بایسته های آن می تواند راهنمای امینی برای ما باشد، جایگاه رفیع رهبری انقلاب اسلامی است.
برخورداری رهبر معظم انقلاب اسلامی از صلاحیت های علمی، اخلاقی در کنار اشراف همه جانبه ایشان به امور کشور و مصلحت های نظام و انقلاب اسلامی و آگاه به آسیب های این عرصه، در اشراف کامل معظم له به ترفندها و توطئه های دشمنان انقلاب اسلامی، ضرورت مراجعه به آراء و نظرات ایشان را در عرصه مهمی چون انتخابات ریاست جمهوری بیش از پیش نمایان می سازد. در این مقال مختصر، برخی از بایسته های انتخاباتی را از منظر حضرت آیت الله خامنه ای مورد بررسی قرار می دهیم.
۱) انتخابات پایه نظام مردم سالاری دینی
«انتخابات در کشور ما یک حرکت نمایشی نیست. پایه نظام ما همین انتخابات است. یکی از پایه ها، انتخابات است. مردم سالاری دینی با حرف نمی شود؛ مردم سالاری دینی با شرکت مردم، حضور مردم، اراده مردم، ارتباط فکری و عقلانی و عاطفی مردم با تحولات کشور صورت می گیرد؛ این هم جز با یک انتخابات صحیح و همگانی و مشارکت وسیع مردم ممکن نیست. این مردم سالاری، عامل پایداری ملت ایران است. اینکه شما توانسته اید در طول این سی سال از نهیب ابرقدرت ها نترسید،اینکه ابرقدرتها هم غیر از نهیب نتوانستند ضربه اساسی به شما بزنند، اینکه جوانان کشور در ورود به میدان های گوناگون این شجاعت و اخلاص را نشان می دهند، ناشی از مردم سالاری دینی است؛ این را باید خیلی قدر بدانیم.»(۱/۱/۸۸).
۲) انتخابات؛ هم حق، هم وظیفه
«انتخابات، هم حق ملت است، هم یک وظیفه ملی است. نظام جمهوری اسلامی نظام های انتصابی قدرت ها را نسخ کرد و انتخاب مردم را در مدیریت کشور دارای نقش کرد. این حق آحاد ملت است که بتوانند انتخاب کنند و در تعیین مدیر کشور دارای نقش باشند. از سوی دیگر وظیفه هم هست؛ به این خاطر که این شرکت می تواند روح نشاط و احساس مسئولیت راهمیشه در جامعه زنده نگه دارد و حضور مردم در صحنه را به رخ دشمنان این ملت بکشد. انتخابات فقط یک وظیفه نیست، فقط یک حق هم نیست؛ هم حق شماست، هم وظیفه عمومی است.» (۱/۱/۸۴)
۳) انتخابات؛ وسیله ای برای بالابردن توان کشور
«یک مطلب هم خطاب به نامزدهای محترمی که یا تا حالا اعلام حضور کرده اند یا بعد از این اعلام حضور خواهند کرد، عرض بکنم. کسانی که برای انتخابات خود را نامزد می کنند، بدانند که انتخابات یک وسیله ای است برای بالا بردن توان کشور، برای آبرومند کردن ملت؛ انتخابات فقط ابزاری برای قدرت طلبی نیست. اگر بناست این انتخابات برای اقتدار ملت ایران باشد، پس نامزدها بایستی به این اهمیت بدهند و این را در تبلیغاتشان، در اظهاراتشان و در حضورشان رعایت کنند. مبادا نامزدها در اثنای فعالیت های انتخاباتی خودشان جوری رفتار کنند و حرفی بزنند که دشمن را به طمع بیندازند. رقابت ها را منصفانه کنند، حرف ها را منصفانه کنند، از جاده انصاف خارج نشوند. خوب، به طور طبیعی هر نامزدی حرفی دارد و حرف مقابل خود را رد می کند؛ این رد و ایراد فی نفسه اشکالی ندارد؛ اما مشروط بر اینکه تویش بی انصافی نباشد، کتمان حقیقت نباشد.» (۱/۱/۸۸)
۴) حضور حداکثری، راهبرد اساسی انتخابات
«من بارها گفته ام که اصل حضور مردم در انتخابات، حتی از انتخاب اصلح هم مهمتر است؛ اگرچه انتخاب اصلح هم بسیار اهمیت دارد.» (۱۷/۲/۸۴)
«آنچه که باید به عنوان راهبرد اساسی مورد نظر همه باشد، عبارت است از حضور حداکثری مردم. باید شرکت مردم در انتخابات ریاست جمهوری آینده که ان شاءالله جزو حماسه های ملی خواهد شد، شرکتی باشد که دشمن را از دست اندازی به ایران اسلامی و ملت سرافراز ایران مایوس کند.»
(۲۴/۸/۸۳)
«مساله اول، مشارکت است. در زمینه مشارکت مردم، هر طور که می توانید، روی خانواده ها و دوستانتان کار کنید. مشارکت، یکی از اساسی ترین مسایل است. حضور مردم برای پیشرفت و صیانت کشور لازم است. نه این که اگر عده زیادی شرکت نکردند، اینها به نظام «نه» گفته اند؛ به هیچ وجه این طوری نیست. آنهایی که به خاطر «نه» گفتن به نظام نمی آیند، درصد خیلی کمی اند. یک عده به خاطر بی حالی نمی آیند؛ یک عده به خاطر بی حوصلگی نمی آیند؛ یک عده روز جمعه کار دیگری دارند و نمی آیند؛ اینهارا شما راه بیندازید. والا کسانی که معتقد به نظام و قانون اساسی نیستند و دلشان برای بیگانگان و نفوذ آنها پر می زند و منتظر آمدن بیگانگان هستند، درصد بسیار کمی اند. خیلی ها ممکن است پای صندوق ها نیایند؛ به خاطر این که حوصله اش را ندارند، وقتش را ندارند، درست اهمیت قضیه را نمی دانند، متوجه تاثیر رای خودشان نیستند یا به کسی که به او اطمینان و اعتماد کنند، نرسیده اند؛ یا کسی را هم که شناخته اند، نپسندیده اند؛ لذا نمی آیند. تلاش شما باید این باشد که مشارکت را به معنای حقیقی کلمه حداکثری کنید.» (۵/۳/۸۴)
۵) ارتقاء سطح کارآمدی، مهمترین دغدغه ملت در انتخابات
«آنچه که برای مردم در این انتخابات و همه گزینشهای ملی و انتخابات ها مهم است، این است که سطح کارآمدی نظام روز به روز ارتقا پیدا کند؛ این اساس مساله است. اگر مردم دنبال رئیس جمهور یا دنبال نماینده مجلس می گردند یا دنبال دیگر کسانی هستند که می خواهند آنها را با انتخاب تعیین کنند، در پی آن هستند که انسانهای کارآمدی را بر اریکه مسئولیت بنشانند تا آنها بتوانند سطح کارآمدی نظام را افزایش بدهند و مشکلات مادی و معنوی مردم را حل کنند؛ این خواست مردم است. حالا گروهها و احزاب و عناصر سیاسی هم هر کدام نقطه نظرهایی دارند؛ آن نقطه نظرات برای خودشان است. مردم می خواهند کسانی مسئولیتها را به عهده بگیرند که دلسوز، با کفایت و کارآمد باشند. بحمدالله امروز کارهای زیادی شده؛ زیربناهای مهمی از کشور آماده بهره برداری شده است. بازوان قوی و باکفایت یک مسئول مومن و وفادار به آرمانهای انقلاب- که آرمانهای مردم است- خواهد توانست بسیاری از گره ها را باز کند؛ مردم دنبال این هستند.» (۲۴/۸/۸۳)
۶) اصلح را انتخاب کنید
«انتخاب فرد اصلح و دارای تقوا و تدبیر برای مقام مهم ریاست جمهوری- که در قانون اساسی جدید، دارای اختیارات وسیع در اداره کشور است- وظیفه ای شرعی و عقلی و انقلابی است، و کوتاهی در این امر یا در حضور در پای صندوقهای رای، خسارت های جبران ناپذیری به بار خواهد آورد.» (۲۳/۴/۶۸)
«در جمهوری اسلامی، انتخاب، انتخاب اصلح است؛ نه رقابت انتخاباتی. این دعواها و رقابتها، متعلق به دمکراسی های غربی است که از خدا و دین، هیچ چیزی به مشامشان نرسیده است.»
(۱۱/۷/۶۹)
«ملت باید تلاش خود را بکند، باید زحمت بکشد و دنبال اصلح بگردد. من مکرر عرض کرده ام که مساله، مساله دین و خدا و ادای تکلیف است. همچنان که اصل انتخابات یک تکلیف الهی است، انتخاب اصلح هم یک تکلیف الهی است. قبلا هم گفتیم که تفاضل ولو کم باشد، در این قضیه بسیار است. باید بگردید، بین خودتان و خدا حجت پیدا کنید؛ یعنی بتوانید از راهی بروید که اگر خدای متعال پرسید شما به چه دلیل به این فرد رای دادید، بتوانید بگویید به این دلیل. بین خودتان و خدا، دلیل و حجتی فراهم کنید و بعد با خیال راحت بروید رای بدهید. مردم باید این کار را بکنند و ما هم از خدا می خواهیم و دعا و آرزو می کنیم که خدای متعال دلهای مردم را به سمت نامزد اصلح- آن که واقعا صلاحیتش بیشتر است- هدایت کند.» (۳۱/۲/۷۶)
۷) ویژگی های کاندیدای اصلح
«اصلح یعنی چه کسی؟ یعنی کسی که همین هدف ها را دنبال کند؛ یعنی کسی که همین دردها را بداند و حس کند؛ یعنی کسی که برای ریشه کنی فقر و فساد عزم جدی داشته باشد؛ یعنی کسی که به حال قشرهای محروم و مستضعف دل بسوزاند.
اصلح کسی است که هم به ترقی و پیشرفت کشور و توسعه اقتصادی و غیر اقتصادی بیندیشد؛ هم زیر توهمات مربوط به توسعه، آن چنان محو و مات نشود که از یاد قشرهای مظلوم و ضعیف غافل بماند.
اصلح کسی است که به فکر معیشت مردم، دین مردم، فرهنگ مردم و دنیا و آخرت مردم باشد. اصلح کسی است که بتواند این بار عظیم را بر دوش بگیرد؛ هرکسی نمی تواند این بار را بر دوش بگیرد؛ نشاط و حوصله و همت و قدرت لازم و هوشمندی لازم دارد.
البته هر کس صلاحیتش درمراکز قانونی تأیید شود، صالح است. اما باید دربین صالح ها گشت و صالح تر را پیدا و او را انتخاب کرد. این، هنرشما مردم است.»
(۱۷/۲/۸۴)
«اصلح کسی است که با نیازی که شما برای جامعه می فهمید، تطبیق کند و نیازهای جامعه را برآورده سازد.»(۳/۲/۸۴)
«به کسی گرایش پیدا کنید که به دین مردم به انقلاب مردم به دنیای مردم، به معیشت مردم، به آینده مردم و به عزت مردم اهمیت می دهد.» (۱۴/۲/۸۴)
۸) رأی رهبری انقلاب مخفی است
«این را هم در باب انتخابات شما عزیزان و همه ملت عزیزمان عرض بکنم؛ درباره موضع رهبری درمورد انتخابات، گمانه زنی و شایعه و اینها همیشه بوده و خواهد بود. بنده یک رأی دارم، آن را در صندوق می اندازم. به یک نفری رأی خواهم داد. به هیچ کس دیگر هم نخواهم گفت که به کی رأی بدهید، به کی رأی ندهید؛ این تشخیص خود مردم است. بنده گاهی از دولت حمایت می کنم، دفاع می کنم؛ بعضی سعی می کنند برای این کار معنای نادرستی جعل و ابداع کنند. نه، من از دولت ها همیشه دفاع می کنم؛ منتها اگر دولتی بیشتر مورد تهاجم قرارگرفت و احساس کردم حملات غیر منصفانه ای میشود. بیشتر دفاع می کنم. من طرفدار اعمال انصافم؛ من می گویم باید منصف باشیم. رفتارها را نگاه کنیم؛ این ربطی به انتخابات ندارد، بحث انصاف و بی انصافی است. حمایت کردن از خدمتگزاران در کشور، وظیفه ای است که هم من دارم، هم همه دارند؛ این مربوط به اعلام موضع انتخاباتی نیست. بنده از هر حرکت خوبی، از هر اقدام خوبی. از هر پیشرفتی، از هر خدمتی به مردم، از هر دلجوئی ای از محرومین، از هر ایستادگی ای در مقابل ظلم و استکبار استقبال می کنم و از آن کسی که این کار را کرده است. تشکر و سپاسگزاری میکنم؛ هر دولتی باشد، هر شخصی باشد؛ این وظیفه من است» (۱/۱/۸۸)
۹) سالم نگه داشتن فضای انتخابات
«من به همه کسانی که نامزد انتخابات ریاست جمهوری هستند و طرفداران آنها صمیمانه عرض می کنم که فضای کشور را فضای دشمنی و نقار و تشنج و اختلاف نکنند.البته ملت این طور نیستند؛ گروهی هستند که اگر مجموع شان را بشمریم به چند هزار نفر نمی رسند. بالاخره هر کس طرفدارانی دارد- اینها فضای روزنامه ها و دستگاه های ارتباط جمعی را متشنج می کنند. فضا باید دوستانه باشد؛ هرکس حرفهای خودش را بزند و برنامه های خودش را بگوید وکاری را که خودش می تواند بکند، بیان کند؛ به دیگران چه کار دارند؛ فضا را متشنج نکنند؛ فضا را برادرانه و صمیمانه بکنند.» (۳/۳/۸۴)
۱۰) دشمنان مخالف برگزاری انتخابات
«دشمنان ما می خواهند اصلا انتخابات برگزار نشود چرا؟ برای این که بتوانند شاهدی بیاورند که در ایران مردم سالاری و دمکراسی نیست. وقتی ما انتخابات برگزار می کنیم، حربه آنها گم می شود. بنابر این اولین خواسته های آنها برگزار نشدن انتخابات است؛ کما این که زمان برگزاری انتخابات مجلس هفتم هم تلاش کردند انتخابات را تعطیل کنند؛ اما خدا نگذاشت. آنها خیلی تلاش کردند؛ انواع و اقسام راه ها را پیمودند و بعضی از عناصر غافل داخلی را هم به کار گرفتند؛ اما «انهم یکیدون کیدا و اکید کیدا». خدای متعال مکر آنها را پاسخ داد و جلویش را گرفت و بحمدالله انتخابات خوب برگزار شد. دراین انتخابات هم اولین هدف آنها این است که انتخابات برگزار نشود.» ( ۱۹/۲/۸۴)
۱۱) ترفندهای دشمن برای کم رونق کردن انتخابات
«درنزدیکی انتخابات خواهید دید که زمزمه های تحریم انتخابات شروع خواهد شد؛ برای این که مردم به میدان نیایند، حضور نداشته باشند. گزینش نکنند و از معادلات سیاسی ایران و نظام جمهوری اسلامی حذف شوند. این زمزمه ها ابتدا از محافل سیاست گذاری و طراحان راهبردی امریکا و اسرائیل شروع می شود؛ بعد هم به دست یک عده از آدمهای بی توجه و گاهی هم مزدور و حقیر درداخل می رسد. یک عده خواهند گفت انتخابات را تحریم کنیم؛ یک عده خواهند گفت انتخابات آزاد نیست- برای این که مردم را دلسرد کنند- یک عده بنا می کنند به تخریب چهره نامزدهای انتخاباتی، هر کدام از اینها به نحوی سعی می کند این انتخابات را کم رونق کند.» (۱۹/۱۰/۸۳)
۱۲) تلاش دشمن برای خدشه دار کردن انتخابات
«یکی از دشمنی ها همین است که این پدیده با ارزش تاثیر حضور مردم و نقش آفرینی مردم در اداره کشور و مدیریت کشور را در تبلیغات خودشان نفی کنند یا ندیده بگیرند یا انکار کنند. بارها و بارها در اظهارات صریحشان، در اظهارات کنایه آمیزشان، در انتخابات کشورمان خدشه کردند. نه: انتخابات کشور ما از انتخابات اکثر این کشورهای مدعی دمکراسی، هم آزادتر است، هم پرشورتر است، هم انگیزه مردم در این انتخابات بیشتر است. انتخابات پرشور، انتخابات خوب، سالم. دشمن خدشه می کند. از دشمن انتظاری هم جز دشمنی نیست؛ چه انتظاری هست؟ بی توقعی از دوستان است. بی توقعی از کسانی است که جزو این ملتند؛ واقعیات را دارند می بینند؛ می بینند که این انتخابات چگونه سالم و متقن انجام میگیرد، در عین حال، همان حرفی را که دشمن میزند، اینها هم میزنند! من انتظارم این است: کسانی که با ملت ایرانند، جزو ملت ایرانند، توقع دارند ملت ایران به آنها توجه کنند، اینها دیگر علیه ملت ایران حرف نزنند و انتخابات ملت ایران را زیر سؤال نبرند. مرتب تکرار نکنند که آقا این انتخابات سالم نیست؛ انتخابات، انتخابات نیست. چرا دروغ می گویند؟ چرا بی انصافی می کنند؟ چرا خلاف واقع می گویند؟ چرا این همه زحماتی را که این ملت و مسئولین در طول این سالهای متمادی متحمل شدند، ندیده می گیرند؟ چرا؟ چرا ناسپاسی می کنند؟ انتخابات در دوره های گذشته سالم بوده. در مواردی که شبهاتی پیش می آمد، ما فرستادیم تحقیق کردند، دنبال کردند.در یکی از مجالس گذشته شایعاتی پیدا شد. بعضی ها دلائلی آوردند، حرفهایی زدند که انتخابات ناسالم است؛ توقع داشتند که در برخی از شهرهای مهم از جمله تهران، انتخابات ابطال شود. ما افراد وارد و مطلعی را فرستادیم تحقیق کردند، مطالعه کردند؛ دیدند نه، خدشه در انتخابات نیست. در بین هزارها صندوق ممکن است در دو تا، پنج تا صندوق خدشه هایی به وجود بیاید. این، انتخابات را خراب نمی کند. این هم مال بعضی از اوقات بوده است. گاهی یک گروهی، یک جناحی - از این جناح های معمولی کشور که شماها این جناح بندی ها را می شناسید - که بر سر کار بودند، نتیجه انتخابات به ضرر آنها و به نفع جناح مقابل شده؛ مکرر این اتفاق افتاده. چطور این انتخابات را کسی ممکن است زیر سؤال ببرد؟»
(۹/۲/۸۸)
۱۳) بهترین کیست؟
من نسبت به شخص، هیچ گونه نظری ابراز نمیکنم؛ اما شاخصهائی وجود دارد. بهترین، آن کسی است که درد کشور را بفهمد، درد مردم را بداند، با مردم یگانه و صمیمی باشد، از فساد دور باشد، دنبال اشرافیگری خودش نباشد. آفت بزرگ ما اشرافیگری و تجمل پرستی است؛ فلان مسئول اگر اهل تجمل و اشرافیگری باشد، مردم را به سمت اشرافیگری و به سمت اسراف سوق خواهد داد. اینی که ما گفتیم امسال، سال حرکت به سوی اصلاح الگوی مصرف است، یعنی امسال سالی است که ملت ایران تصمیم بگیرد که با اسراف مبارزه کند. نمی گوئیم بکلی و یکباره و در طول یک سال، اسراف تمام بشود؛ نه، ما واقع بین تر از این هستیم؛ میدانیم این کار مال سالیان پی در پی است و باید کار بشود تا به این فرهنگ برسیم؛ باید این کار را شروع کنیم.
یکی از اساسی ترین کارها برای اینکه ما جلوی اسراف را بگیریم این است که مسئولین کشور، خودشان، کسانشان، نزدیکانشان و وابستگانشان، اهل اسراف و اهل اشرافیگری نباشند. چطور میتوانیم اگر خودمان اهل اسراف باشیم، به مردم بگوئیم اسراف نکنید؛
«أ تأمرون النّاس بالبرّ و تنسون انفسکم»؛ «یا أیّها الّذین امنوا لم تقولون ما لا تفعلون. کبر مقتا
عند اللّه ان تقولوا ما لا تفعلون». اولین کار این است که ما مسئولین کشور را، افرادی انتخاب کنیم که مردمی باشند، ساده زیست باشند، درد مردم را بدانند و خودشان از درد مردم احساس درد کنند. این هم به نظر من شاخص مهمی است. آگاهانه بگردید؛ برسید؛ و به آنچه که رسیدید و تشخیص دادید، با قصد قربت اقدام کنید؛ با قصد قربت پای صندوق انتخابات بروید و خدای متعال اجر خواهد داد. این هم یک نکته.
نکته آخر در باب انتخابات این است که نامزدهای محترمی که تاکنون نام نویسی کرده اند و مشغول تبلیغات و اظهاراتی هستند - اگرچه حالا وقت قانونی هم نرسیده، اما تبلیغات می کنند؛ اشکالی ندارد - سعی کنند با انصاف عمل کنند. اثبات و نفی شان با توجه به حق و صدق باشد. چیزهائی را که انسان می شنود، باور نمیکند که از زبان نامزدها و آن کسانی که دنبال این مسئولیت ها هستند، از روی صدق و صفا خارج شده باشد. گاهی انسان حرف های عجیب و نسبت های عجیبی می شنود. این حرف ها مردم را نگران می کند؛ کسی را هم به گوینده این حرف ها دلبسته و علاقه مند نمی کند! نامزدهای محترم توجه داشته باشند: اذهان عمومی را تخریب نکنند. این همه نسبت خلاف دادن به این و آن، تخریب کننده ی اذهان مردم است؛ واقعیت هم ندارد؛ خلاف واقع هم هست. بنده که از همه این آقایان اوضاع کشور را بیشتر میدانم و بهتر خبر دارم، می دانم که بسیاری از این مطالبی که بعنوان انتقاد درباره وضع کشور و وضع اقتصاد و اینها می گویند، خلاف واقع است؛ اشتباه می کنند. ان شاءاللّه اشتباه است (۲۲/۲/۱۳۸۸) .

منبع : روزنامه کیهان