چرا می خواهیم بیماران ما به فقرا کمک کنند

درباب درخواست ما از بیماران مبنی بر این که به جای پرداخت حق الزحمه به ما ,مبالغی در حد توان مالی خود به فقرا دهند.ظاهرا ابهام و سوالاتی ایجاد شده است.برخی ان را ناباورانه تکرار میکنند . برخی به عادت دایی جان ناپلئونی آن را به دیده شک و توطئه می نگرند. برخی می پرسند :چرا؟برخی می گویند در این دوره زمانه که عصای کور را می دزدند؟؟؟
برخی هم سوالات جالب تر دارند چرا به فقیر؟ فقیر از کجا بیاوریم ؟چرا به فلان فردو فلان سازمان ندهیم؟اصلا چه فایده دارد به فقیر دادن ؟شما خود بگیریدو…
پاسخ ما در باب سوالات گاه به تنهایی داده شده است .ولی در اینجا توضیح بیشتر داده می شود تا پاسخی کامل به همه باشد.
▪ اساس بقا ودوام یک جامعه
انسان جامعه را به وجود آورد تا نیازهای عمومی و کلی ای را که به تنهایی قادر به رفع و حل آن نبوده ونمی باشد
را رفع و حاصل نماید.از ابتدا تا کنون و آینده,در جامعه اصل برخیر خواهی ومراقبت و پاسداری از هم و تعاون دوستی و همیاری و کمک و اتحاد و مهربانی و گذشت و… بوده و خواهد بود .اماازهمان ابتدا, به تدریج جامعه از مسیر اصلی خارج و به دست قدرتمندان افتاد. زمینه خو دخواهی و انحصار و سوءاستفاده و خشونت و جنگ پدید آمد .و جامعه در خطر نابودی قرار گرفت.پیامبرا ن و مصلحان آمدند وراه خروج از انهدام جامعه را در مهربانی و استقرارمساوات و عدالت در جامعه نشان دادند.دو صف دایمی به وجود امد مثل صف موش و گربه عبید زاکانی و جنگ مداوم آنها ,یکی سمبل قدرت و خودخواهی و دومی سمبل مردم و محرومان و ضعفا,در این کشاکش مداوم ,گاه این گروه و گاه آن گروه غلبه دارند. در عین حال اصول و معیارها و ارزشها در جامعه و بسته به حاکمیت هر گروه,گاه بیرنگ و گاه کم رنگ و در مواردی پررنگ تر می شود. این اصول اخلاقی و انسانی و دینی برای حفظ و بقای انسان و جامعه در شکل مناسب و مطلوب است ,هر جامعه ای این اصول را رعایت کند آرام تر و راضی تر و در دوستی و صلح بیشتری است,وبه عکس آن ,در خشونت و تضاد و دشمنی و فرد گرایی ناپسند..ممکن است برخی که تفکر استرتژیک و جامع ندارند ,یا درکی از کلیات فلسفه جامعه نیافته اند ویا خودخواهی و ناراحتی خاص دارند ,اصول و معیار اجتماعی و اخلاقی را انکار کنند و یا زیر سوال برند . خواه در نظر یا در عمل چنین کنند ,فرقی نمی کند.اما اگر کمی با دقت بیندیشند در نهایت زیان عدم رعایت اصول در جامعه به آنان و فرزندان و اقوام و دوستانشان هم دیر یا زود خواهد رسید.گاه گفته می شود در فلان جامعه قانون جنگل حاکم است. اما اگر نیک بنگرید جنگل بر این قبیل جوامع شرف و برتری دارد. زیرا هیچ حیوان وحشی اعم از گرگ و شیرو.. بیش از نیاز خود شکار نمی کند .بیش از فضای استراخت نمی خواهد و حتی مازاد غذای خود را به دیگر حیوانات می دهد .
آیا در جوامع انسانی بسیاری از آدمها در حد یک گرگ ,هم هستند؟که از غذا و امکانات مازاد خود به دیگران دهند؟ یا به عکس نه تنها از مازاد نمی دهند که :از دست آنها مختصر داشته ها راهم می ربایند؟
این موارد منفی در جامعه بشری آیا مادی است یا معنوی؟آیا در جسم موثر است؟یا در روح؟ایا روح جمعی هم هست؟یعنی وقتی مردم یک جامعه تمایل به بدی و خشونت دارند روح جمعی آنان آلوده نشده است؟
انسان دارای روح است.روحی بزرگ و کامل در مقایسه با تمام موجودات, روح لطیف است و زیبا و فرار ,ازاین رو خدا آن را در بند تن مهار کرده .همان طور که داشتن بدن سالم, خوب است. باید روح هم سالم باشد. روح هم برای کمک به انسان باید سالم باشد .باید آرام باشد. و به علاوه برای انسان ماندن آدمی :در دوران حیات و تبدیل به حیوان بدتر از گرگ نشدن و سخت نگردیدن,باید لطیف بماند .روح باید شاد باشد. و راضی و خشنود باشد . اما چگونه ؟به این طریق که رفتار مهربان و لطیف داشته باشد. بد نیندیشد.بد نبیند. بد نخواهد . بدی نکند.
راستی چرا ما این همه از آداب دینی و اخلاق ایرانی دور شده ایم ؟چرا خودخواهی و هوای نفس و دنیا طلبی ومال اندوزی و خشونت در فکر و سخن و رفتار را پیشه کرده ایم؟ با این حال و هوا ی مسموم به کجا ؟به کجا چنین شتابان؟مگر چند وقت در این دنیا هستیم ؟بعد حاصل این همه کلاه کلاه کردن ,خودخواهی و ترس و نا امیدی و از همه مهم تر عدم توکل به خدا وفراموشی او وکمک نخواستن از صمیم دل از او و شرک خفی و اشکارو نامهربانی با بندگان او و مخلوقات و طبیعت او و ندیدن آسمان زیبای او و گلها و طبیعت چه اثری در ما دارد؟چه وضعی در ما به وجود می آورد؟چرا از خود غافل شده ایم؟چرا خودرا می فریبیم؟
▪ خیرات و منشأ آن
چرا فراموش کرده ابم خدا منشاءخیر است.وآن را برای انسان می خواهد.اماانسان باید آن را به وجود آورد.مثل استفاده از منابع و معادن و.. مثل آباد کردن باغ و زمین . اگر باغ زیبایی را به حال خود رها کنید چه می شود؟نمیشود بدون کار و اراده مثبت و خیر خواهی باغ را آباد کردوحتی نه با دعای خشک و خالی ,با نظر خوب ,با عمل خوب و مداوم واگر جامعه ای قصد پیشرفت دارد اکثریت آن حداقل باید خیر بخواهند؟خیر برای همه و برای خود؟و اجرا کنند و عمل کنند.ودر خیر خواهی است که انسان نه تنها نیروی خود را هرز نمی دهدوسربار و مزاحم کسی و چیزی نیست,بلکه انرژی های مثبت و مفید خود و دیگران را تکثیر می کند.روح جامعه را به سوی خیر می راند.واز اینجا طبق وعده الهی در کتب دینی در های رحمت باز می شود. وهمه در حد نیاز از مواهب مادی و معنوی جهان و سرزمین و جامعه خود بهره مند می شوند.خیر خواهی نه تنها در روح بلکه در جسمونه تنها در فرد که در جامعه هم موثر است.خیر خواهی حسادت و کینه و چشم هم چشمی و دشمنی و ریا و تقلب و کلاهبرداری و نا رضایتی و افزون طلبی و بی رحمی و ناجوانمردی و احتکار و استکبار و دروغ و فریب و نیرنگ و…را منهدم می کند. ودر این صورت بسیاری از مشکلات جامعه بدون دار ودرفش وتازیانه و زندان و… از بین میرود.
▪ انجام یک پاکیزگی کوچک توسط همه جهان را زیبا می کند
با خواندن این مطالب توجیه نکنیم ,تعلیق به محال نکنیم مثلا بگوییم:تا دیگران خودخواهند و چنین می کنند ما هم خیر نمی خواهیم . حداقل آنان که دم از خدا و ایمان و اعتقاد به قیامت می زنند ,چنین نگویند و نکنند .که هر ذره کار خوب علاوه برآن که در نزد خدا حساب دارد در جامعه هم موثر است.هرکس ذره ای ناپاکی در جامعه نریزد به تدریج آلودگی را از جامعه ریشه کن می کند . و هر کس خیری در جامعه بخواهد و انجام دهد ,به تدریج جامعه را بالنده و شکوفا می کند.و باقیات صالحات این است.
ما می توانیم همه بیماریها را درمان کنیم و این از مهربانی و فضل خدا بر همه ماست. با چنین دانشی می توانیم خودخواه باشیم و فرمول داروها را با کمی تلاش بفروشیم و ظاهرا ثروتمند شویم. اما روح خود را از دست می دهیم و آلوده و ناپاک و سخت و بیمار می کنیم.
اگر از شما می خواهیم هزینه درمان را با دست خود در دست نیاز مند قرار دهید برای درک لطافت و مهربانی در روح خودتان است.روح پاک و لطیف, قوی است. خیر را تکثیر می کند. جامعه را به سوی آرامش و دوستی و اهداف واقعی جامعه می برد.شاد و راضی و قانع می کند .آرامش هدف اصلی انسان در زندگی است . وهر کس از راه های مجازی و فرعی ودر قالب خودخواهی رود,ولو جوکی هندی ,آرام نخواهد شد.در عقبی هم پاسخ ندارد.پس از شما خواستیم هزینه درمان خودرا در مناطق فقیر نشین ودر حاشیه شهرها با دست خود به آنان دهید و به خصوص در روستاها که هنوز افرادی هستند که با ۲۰ هزار تومان درماه در حال گذران زندگی اند.در حد توان و وسع خود دهید ودر کمک بزرگ و مهربان و خیرخواه باشدو به زیباترین و بهترین شکل ممکن دهید.خودتان را جای آنان فرار دهید بعد کمک کنید .نه آن که ابتدا به کمک خود بنگرید.اما اگر.. تعهد کنید و ندهید بدهکارید .و قوانین حاکم بر هستی خیر را ودرمان را از شما دور خواهد کرد .وخود زیان می کنید.داشته ایم افرادی از همه جا رانده ونالان آمده و تعهد کرده ودارا هم بوده و بعداز درمان و خیال این که خر از پل به اصطلاح ردشده خلف تعهد و وعده کرده و با لطایف الحیل نداده اند.ولی دوام نیاورده و به زودی ,دوباره نالان شده اند وباز آمده اند ولی .. دیگر دارو و درمانی نبوده و..
اما می دانید و به خوبی هم , این کار ,یعنی کمک به نیازمندان , روح افراد را لطیف و پاک می کند قوی می کند. دعای خیر می آورد و جسم بیمار به ویژه بیماران به ظاهر لاعلاج را آماده بهبودو خیر در دارو ودرمان می کند رضایت بندگان خدا از شما خشنودی خدا را به دنبال دارد ولو آنکه آنان شما را نشناسندویا بلد نباشند به زبان گویایی شمارادعا کنند.همین که از دل آنها انرژی مثبت بجوشدخیرآن به شما خواهد رسیدوهمراه آن رحم و مهربانی بیشتر او تعالی راخواهید داشت.وقتی بادقت و با دست خود به فقیر واقعی دهید. وپول شما به نااهل نرسد وهدر نرود . شمادر حین کمک , حالت و چهره اینها را ببینید ودر خود و حال خود دقت کنید ,ببینید ودرک کنید که این کار چه حس لطیفی در شما می سازد. آرام و راضی می شوید .روحتان سبک وشاد و خیر در جهان زیاد می شود و نتیجه آن به خود شما می رسد .انشاالله

منبع : سایت وزارت راه و ترابری

منبع : سایت پیشگو