سال رنگ های سبز و بادمجانی

مد در گذشته به معنی آنچه امروز مطرح می شود، نبود. از منظر زیبایی شناسی، تاریخ پیدایش مد به زمان خلقت اولین انسان روی زمین برمی گردد چرا كه انسان اصالتاً كاشف زیبایی است و هر چه را كه از دید خود زشت یا نازیبا ببیند، كنار می گذارد. گرچه اطلاعات درست و دقیقی از نحوه زندگی، خوراك و پوشاك انسان های اولیه در دست نیست ولی به جرات می توان گفت، انسان های اولیه نیز به نوعی تحت تاثیر مد رفتار می كردند. جامپیرو روسلی در مقاله ای با نام تاریخچه لباس، تاریخ پیدایش مد را به مصر باستان نسبت می دهد و می نویسد: «مصریان، مد را به عنوان یك نوع مدل مو یا پوشش كه عده بسیاری از آن پیروی می كنند (همان معنی كه امروزه در تعریف مد به كار می رود) نمی دانستند بلكه مو را ابزاری برای نشان دادن طبقات مختلف اجتماعی قلمداد می كردند. فقیر و غنی، تاجر و رعیت از نوع پوششی كه بر تن داشتند شناخته می شدند.» رومیان نیز همانند فراعنه به لباس به عنوان وسیله ای برای تمایز افراد در اجتماع می نگریستند.
شنل های بلند، صندل های چرمی، كله های طاس نقاشی شده شمایل پادشاهان رومی بود و لباس های بلند تونیك مانند با مدل موی اسبی جماعت ثروتمند روم را نشان می داد.رومیان همان قدر كه جنگاوران معروفی بودند در آرایش مو و نوع لباس پوشیدن نیز شهرت خاصی داشتند. ژولیو سزار خود یكی از پایه گذاران مد در امپراتوری روم است. شلواری كه او در زمان استراحت در قصرش می پوشید، قرن ها بعد توسط مهاجرینی كه به آمریكا می رفتند، به یكی از پرطرفدارترین لباس ها مبدل شد. برخلاف آنچه تصور می شود، جین آبی (Blu Jeans) آمریكایی نیست و اصالتی كاملاً رومی دارد.شلواری كه سزار می پوشید، شلواری بود آبی رنگ كه اغلب مردم جنوا بر تن می كردند. در میان مردم این شلوار Blu genova یا به زبان لاتین Blu genesses نامیده می شد. بعد از قرن ها مهاجرت اروپایی ها به آمریكا، مدل این شلوار توسط خیاطی به نام لوی اشتراوس به آمریكا برده شد. از آن پس Blu genesses در نیویورك Jeans نام گرفت.مد به شیوه امروزی از اواخر قرن ۱۶ در فرانسه شكل گرفت. زمانی كه باستان شناسان به كشف قبر فراعنه پرداخته و از جنازه مومیایی شده آنها برای تحقیق استفاده می كردند. یك گروه باستان شناس در آن زمان موفق به یافتن جسد یكی از بزرگترین فراعنه مصر به نام Tutankhamun و زن زیبایش شدند. چهره زن چنان جذاب و گیرا بود كه برای مدت ها جنازه مومیایی شده اش در موزه برای بازدید قرار گرفت.
آنجا بود كه خیاطان به فكر طراحی لباس های متنوع و طرح دار كه علاوه بر زیبایی گویای شخصیت و مقام اجتماعی فرد باشد، افتادند.
این شیوه تا امروز نیز ادامه داشته و باعث پدید آمدن كمپانی های طراحی لباس بسیاری در سراسر دنیا شده است. البته تغییر و تحولات بسیاری انجام گرفته تا لباس به صورت آنچه می بینیم، درآید. بزرگترین تحول لباس به قرن ۱۸ برمی گردد زمانی كه مری كوانت (Mary Quant) انگلیسی در خیاط خانه اش در لندن شروع به دوخت دامن های مینی برای دختران جوان كرد كه پس از موضع گیری های مختلف چندین سال بعد، جایگزین دامن های بلند و رسمی شد. خیاط خانه مری كوانت امروز به یكی از پردرآمدترین كمپانی های طراحی لباس در لندن تبدیل شده كه علاوه بر انگلیس صدها شعبه دیگر در اروپا دارد.بعد از مری كوانت نوبت به پارا (Parah) می رسد. اولین شركت بزرگ طراحی لباس در ایتالیا كه با آگهی های دیواری بزرگ به تبلیغ لباس های تابستانی، بلوزهای ملوانی، شلوارهای گل و گشاد چهارخانه آبی و سفید می پرداخت. گروه پارا سال ها است كه به عنوان یكی از قدیمی ترین تولیدكننده های لباس شنا فعالیت می كند.
● مد در ایتالیا
گرچه طراحان لباس معروفی در ایتالیا كار می كنند، اما امروز، مد ایتالیا با سه نام آرمانی، ورساچه و گوچی شناخته می شود. این سه كمپانی در راس زبده ترین تولیدكننده های لباس، كیف و كفش، جواهرات و عینك آفتابی در تمام دنیا قرار دارند. این ۳ مارك معروف حاصل تلاش، فكر، نوآوری و ابتكار سه آدم خلاق به نام های Gianni , Versace و Guccio Gucci و Giorgo Armani است كه در این قسمت بیشتر با آنها آشنا می شویم.
● ورساچه
جانی ورساچه طراح لباس و صحنه در ۲ دسامبر ۱۹۴۶ در رجیو كالابریا به دنیا آمد. در ۲۵ سالگی به قصد طراحی لباس وارد میلان شد و اولین مجموعه لباس های چرم اش را در سال ۱۹۷۵ به نمایش گذاشت. ۳ سال بعد در ۲۸ مارس ،۱۹۷۸ اولین مجموعه لباس زنانه را طراحی و با نام خودش به بازار عرضه كرد. در سال ۱۹۸۲ جایزه چشم طلایی را برای بهترین طراحی لباس زنان در پاییز و زمستان دریافت كرد.در همان سال به همكاری با گروه تئاتر لاسكالا la scala)) در میلان روی آورد و اولین طراحی لباس در عرصه تئاتر را برای اپرای Joseph legende ریچارد اشتراوس به نمایش گذاشت. سال ۸۳ طراحی لباس اثر Liebund Lied گوستاو مالر را به عهده گرفت و به طراحی داخلی موزه هنر مدرن پرداخت.
در سال ۱۹۸۴ گروه خود به نام Versace را راه اندازی كرد. به موزه Victoria and Albert لندن رفت و طراحی صحنه و لباس نمایش «هنر و مدرن» را بر عهده گرفت.در سال ۱۹۸۶ رئیس جمهور وقت ایتالیا لقب شوالیه هنر را به جانی اهدا كرد. در همان سال موزه National Field شیكاگو مجموعه ای از كارهای او را به نمایش گذاشت. در ۷ آوریل ۱۹۸۷ كتابی به نام تئاتر ورساچه را روانه بازار كرد كه عكس تمام تئاترهایی را كه او طراحی لباس را بر عهده داشت، منتشر نمود. دومین Show Room خود را نیز در مادرید در سال ۱۹۸۸ در فضای ۶۰۰ متری برگزار كرد. در سال ۹۱ كمپانی ورساچه، ادوكلن versus را كه عكس روی جعبه اش تعدادی پسر را نشان می داد، به بازار عرضه كرد.جانی در ،۱۹۹۳ جایزه اسكار مد را به خود اختصاص داد و در سال ۱۹۹۵ به نیویورك رفت و اولین شعبه ورساچه در آمریكا را افتتاح كرد و طراحی لباس تعدادی سریال و فیلم سینمایی را به عهده گرفت. در همان سال عنوان خلاق ترین طراح لباس را از منتقدین تئاتر بلژیك به دست آورد. فرانكو زفیرلی از صمیمی ترین دوست و یاور خود به عنوان یكی از تواناترین طراحان لباس یاد می كند و می گوید: با مرگ ورساچه نه ایتالیا كه تمام دنیا یكی از نوگراترین هنرمندان خود را از دست می دهد. زفیرلی كه بقای طراحی لباس در آمریكا را مدیون ورساچه می داند، او را نجات دهنده هالیوود از گودال یكنواختی و روزمرگی برمی شمارد.
● آرمانی
جورجیو آرمانی در ۱۱ ژوئیه ۱۹۳۴ در پیاچنزا به دنیا آمد. تحصیلاتش در رشته پزشكی را نیمه كاره رها كرد و به هنر روی آورد. او كه در طراحی داخلی لقب Re giorgio را دارد در سال ۱۹۷۵ كمپانی لباس Giorgio Armani را راه اندازی كرد. در سال ۱۹۷۹ اولین شعبه خود در نیویورك را افتتاح كرد. در ۱۹۸۰ به آسیای شرقی رفت و دیگر شعبات خود به نام های Armani Junior، Armani Jeans و Emporio Armani را در ژاپن، مالزی و فیلیپین احداث كرد.آرمانی دیگر شوالیه مد اروپا در سال ۷۵ به دریافت درجه دكترا در رشته طراحی لباس از رویال كالج هنر لندن نائل شد.امروز جورجیو دارنده یكی از بزرگترین شركت های طراحی لباس، ساعت، لوازم آرایش، عینك آفتابی و وسایل خانه است كه با بیش از ۴۸۰۰ شعبه و ۱۳ كارخانه در اروپا و آسیا فعالیت می كند.● گوچی
گوچو گوچی پسر بزرگترین تاجر فلورانس است كه پس از تحصیل در رشته هنر كار خود را در سال ۱۹۲۰ با فروش كیف و كفش فیورنتینی در مغازه ای در فلورانس آغاز كرد. در ۱۹۳۸ شعبات خود را گسترش داد و با طراحی كیف های دسته حصیری در ۱۹۴۷ به شهرت رسید. گوچو در سال ۵۳ مرد و مدیریت گوچی به دست پسرانش آلدو، واسكو و رودولفو رسید. بازگشایی شعبه گوچی در رم و میلان توسط آلدو انجام شد. در سال ۱۹۶۰ به همراهی تام فورد (Tom Ford)، پسر طلایی نیویورك، اولین شعبه خود در آمریكا را افتتاح كرد. تام فورد متولد تگزاس و تحصیلكرده رشته طراحی لباس از مدرسه مد Parson در نیویورك است كه توانست تمام قدرت گوچی را در دست بگیرد و با كمك آلدو و رودولفو تعداد شعبات را در آسیا، اقیانوسیه و استرالیا و آمریكای جنوبی گسترش دهد. فورد در سال ۲۰۰۴ از گوچی جدا شد و به شركت Yressaint Laurent در پاریس پیوست. بعد از جدایی فورد، مدیریت كمپانی به مائوریزیو پسر رودولفو واگذار شد. در بین شركت های اروپایی، گوچی تنها مارك معروفی است كه بیشترین فروش را در آسیا دارد، به طوری كه بیش از ۵۰ درصد درآمد خود را از كشورهای ژاپن، بحرین و چین تامین می كند.
● مد و روابط اجتماعی
اینكه شما یك ر وز كفش نارنجی بپوشید و با دوستانتان به مهمانی بروید و برای ساعتی از آنچه به پا كرده اید لذت ببرید، یكی از جنبه های مد در زندگی است. مد در روابط اجتماعی تاثیر بسیار پیچیده ای دارد كه اغلب آدم ها از آن غافلند. بعضی مواقع نزدیكترین دوستانمان از ما متنفر می شوند و ما نمی توانیم بفهمیم كه دلیلش تنها آن نوع لباس یا مدل مویی است كه آن روز داشته ایم. مد همیشه به نفع ما نیست و گاهی به ضرر ما كار می كند. اینكه به طرف مقابل نشان می دهیم چطور آدمی هستیم، چه خصوصیات اخلاقی داریم و چه بینشی را در زندگی دنبال می كنیم. روان پزشكان عقیده دارند پیروی از مد یكی از ویژگی های زندگی سالم است ولی مهمتر از آن این است كه ما چطور آنها را به كار گیریم. همان طور كه از نوع لباس پوشیدن در مكان یا زمان خاص و رنگ مورد علاقه می توانید به شخصیت فرد مورد نظر پی ببرید، یادتان باشد شخصیت شما هم همینگونه آشكار می شود. پس به عقیده دكتر بارتز قبل از اینكه به بوتیك بروید و لباس پرو كنید، چشمانتان را باز كنید و شخصیت تان را در آن ببینید. البته این بدان معنی نیست كه از مد كناره بگیرید كه آن وقت سلامت روحی و جسمی خود را به خطر انداخته اید یادتان نرود كه آدم هایی مد را در زندگی حذف می كنند كه ناامید و افسرده و دچار روزمرگی اند. آدم هایی كه به یكنواختی عادت دارند و چنان دلسردند كه هیچ چیز حتی عوض شدن رنگ بلوزشان نیز آنها را خوشحال نمی كند. به مد بیندیشید كه خلاق است، رنگ دارد و زندگی می بخشد.
البته لازم نیست تمامی كلكسیون ورساچه را دور خود جمع كنید همین كه بدانید چه لباس و چه رنگی امسال از سوی مدیست ها پیشنهاد می شود، برای یك زندگی خلاق و نوگرا كفایت می كند و اما مد بهاریه... انگار قرار نیست بساط كلاسیك ها برچیده شود. باز هم دامن های نیمه كلوش و كوتاه، بلوزهای یقه برگشته، شلوار گشاد و كیف های دستی زنبیل مانند. آنچه مورد توجه خانم های جوان قرار گرفته بلوز و دامن های یكسره دهه ۷۰ است كه با كمربند باریك از هم متمایز می شوند و دامن های بلند جین و كت های كوتاه كه بیش از همه در سبد خرید دختران جوان در یكی دو هفته مانده به بهار قرار گرفته است. كیف های بهاره، دو نوع اند. كوچك از نوع دستی یا بزرگ حالت زنبیل كه به رنگ های قرمز، بادمجانی و مشكی بوده یا حتی حصیری هستند. لباس های مردانه نیز به لحاظ معتدل بودن هوا تغییر چندانی نكرده اند فقط رنگشان از آنچه در زمستان بود تغییر كرده است. آبی و كرم دو رنگ بسیار پرطرفدار لباس مردانه در فصل بهار است. ژیله های آبی و یقه هفت، شلوار كرم، كفش قهوه ای یكی از پرفروش ترین ست های گوچی در آخرین هفته زمستان بود. رنگ در لباس های زنانه ای كه برای بهار طراحی شده اند هیچ گونه محدودیتی ندارد. به طرفداران ورساچه لباس های بادمجانی، سبز، قرمز برای روز و زرد، گل بهی و بژ برای شب پیشنهاد می شود به پیروان گوچی نیز خرید لباس به رنگ های كرم، قهوه ای روشن و سفید. گرچه بهار امسال رنگین ترین بهارها در چند سال اخیر خواهد بود ولی پیش بینی می شود بادمجانی و سبز در صدر پرفروش ترین ها قرار بگیرد

بهاره مهرنژاد

منبع : روزنامه شرق