به شهادت رسیدن رجایی و باهنر

روز هشتم شهریور ۱۳۶۰ هجری شمسی محمد علی رجایی رئیس جمهوری اسلامی ایران همراه با محمد جواد باهنر نخست‌وزیر، بر اثر انفجار بمبی كه در ساختمان نخست‌وزیری كارگذارده شده بود، به شهادت رسیدند.
این حادثه از جمله حوادث تروریستی سال ۱۳۶۰ بود كه سازمان‌‌ مجاهدین خلق (منافقین) علیه مردم و مسئولان كشور مرتكب ‌شدند. حادثه هشتم شهریور دو ماه پس از حادثه هفتم تیر كه در آن دكتر سید محمد حسین بهشتی رئیس دیوانعالی كشور همراه با ۷۲ نفر از مسئولان خدمتگزار جمهوری اسلامی ایران در دفتر مركزی حزب جمهوری اسلامی به شهادت رسید به وقوع پیوست.
شهید رجائی هنگام مرگ ۴۸ سال سن داشت. او پس از پیروزی انقلاب ابتدا سمت وزارت آموزش و پرورش را بر عهده داشت و سپس در سال ۱۳۵۹ به نمایندگی مردم تهران وارد مجلس شورای اسلامی شد. در ۱۸ شهریور ۱۳۵۹ به نخست‌وزیری و پس از عزل بنی‌صدر از مقام ریاست جمهوری در انتخابات دوم مرداد ۱۳۶۰با كسب بیش از ۱۳ میلیون رأی مردم به عنوان دومین رئیس جمهوری كشورمان انتخاب شد.
مرحوم باهنر نیز هنگام شهادت ۴۸ سال داشت. او پس از پیروزی انقلاب مسئولیتهائی از جمله عضویت در شورای انقلاب، نمایندگی مردم كرمان در مجلس خبرگان، نمایندگی مردم تهران در مجلس شورای اسلامی، وزارت آموزش و پرورش (در كابینه شهید رجائی) و دبیر كلی حزب جمهوری اسلامی (پس از شهادت دكتر بهشتی) را داشته است. او پس از انتخاب شهید رجائی به ریاست جمهوری، از سوی وی به نخست‌وزیری جمهوری اسلامی ایران برگزیده شد.
حادثه هشتم شهریور، یك ماه پس از فرار مشترك بنی‌صدر و رجوی سركرده سازمان مجاهدین خلق (منافقین) از ایران صورت گرفت.

منبع : موسسه مطالعات وپژوهش های سیاسی