دیوار نوشته های جوانی

این روزها دیوارنویسی های شهرمان نه یادمان را به یاد بشر اولیه می اندازد، نه به یاد دوران انقلاب و نه حتی خاطره چند سال پیش را زنده می کند.بشر اولین بار هنر خطاطی اش را با نوشتن و حکاکی روی دیوار غارها آغاز کرد.
بعدها دیوار شد جای نوشتن کتیبه ها و قوانین شهری. هر چند مدت ها از آن زمان می گذرد دیوار همچنان به خاطر در معرض دید عموم بودنش مورد توجه قرار دارد. در کشور ما دیوارنویسی یکی از مهمترین میدان های مبارزه علیه رژیم شاهنشاهی در دهه های ۴۰ و ۵۰ بود.
"مرگ بر شاه" و "درود بر خمینی "هایی که روی دیوارها نوشته می شد هر چند به سرعت پاک می شدند اما نقش عمده ای در روشنگری و اتحاد مردم داشتند.
از آن روزها در مضمون دیوارنوشته ها تغییرات زیادی رخ داده است. مثلا تا چند سال پیش نزدیک مدارس که می شدی دیوارها پر بود از تمنای عاشقی که "... دوست دارم" یا "... بالاخره می گیرمت" و یا در محله ها برای نشان دادن قدرت محلی می نوشتند که "...پلنگ،... گوزن،... کشمش" و این ها بدان معنا بود که بدانید اینجا که پا می گذارید کجاست!
این روزها اما دیوارنویسی های شهرمان نه یادمان را به یاد بشر اولیه می اندازد، نه به یاد دوران انقلاب و نه حتی خاطره چند سال پیش را زنده می کند.از دیوارنویسان سیاست پیشه دهه ۵۰ تا دیوارنویسان تمنا کننده دهه تنها ابزار رسانه دیوارنویسی یکسان و آن هم اسپری بوده است.
کافی است پرسه ای چند ساعته در خیابان های تهرانپارس، گمرک، نازی آباد و... بزنید تا انواع دیوارنویسی ها درجا میخکوبتان کند.
در کنار ناسزاها و بد و بیراه هایی که هر یک از طرفداران تیم های فوتبال با رکیک ترین کلمات برای تیم رقیب نوشته اند تبلیغات عجیب و غریب دیگری به چشم می خورد. در بعضی از این دیوارنوشته ها سایت هایی تبلیغ شده اند که اکثر آن ها غیراخلاقی و غیر مجازند.
جالب این است که از آن جایی که نویسنده می داند این سایت ها فیلتر شده اند نام فیلترشکنی را با تاکید بر قوی بودنش در کنار آن ها می نویسد!البته این کل ماجرا نیست; کافی یک بار دیگر به دیوارها چشم بیندازید تا دهان از تعجب باز مانده اتان بازتر شود.
دیوارنویس خوش ذوق با اسپری مشکی و با خطی که بدون آفتاب هم رژه می رود در کنار نام رپرها و آرم های هوی متال و متالیکا نوشته است: "خواننده و مداح زن جهت حضور در مراسم شما با اکو"!بی شک تلاش می کنید بر خواننده و زن بودن یک طوری سرپوش بگذارید ولی به "اکو" که می رسید دیگر واقعا درمی مانید!
رحمان صداقت، کارشناس جامعه شناسی درباره رواج دیوارنویسی مخرب در میان جوانان به برنا می گوید: اغلب این شکل دیوارنویسی ها از سوی جوانان انجام می شود.
که البته آن ها هم با دلایل متفاوتی دست به این کار می زنند. گاه در بین گروه همسالان نوعی شرط بندی انجام می شود برای نوشتن مثلا جملاتی غیراخلاقی روی دیوار و جوان برای اثبات خودش به دوستان این کار را قبول می کند.
او می گوید: بعضی از افرادی هم که به دیوارنویسی های مخرب روی می آورند افرادی هستند که در برخورد با دیگران بسیار منزوی و خجالتی اند. این ها که اغلب راهی برای تخلیه احساسات خود ندارند سعی می کنند به این شکل با دیگران صحبت کنند و از آن جایی که بر اثر تنهایی زیاد حساس و گاه عصبی اند برقراری ارتباطشان به بیراهه می رود.
صداقت ادامه می دهد: از آن جایی که دیوار در معرض دید افراد بسیاری قرار دارد و در ضمن بسیار در دسترس است، تمایل به نوشتن بر روی آن به مراتب بالاتر از دیگر جاهاست.آن چه به نظر ضروری می رسد، فرهنگ سازی و برخورد ریشه ای با این شکل از دیوارنویسی است.
بخش اعظم این فرهنگ سازی بی شک باید برای خانواده ها انجام شود تا توسط آنان به جوانان انتقال پیدا کند.

منبع : روزنامه ابتکار