خداحافظ بدترین خوب دنیا!

● نگاه منفی:
قبول کن خودت مقصری... تو با بازگشت به ایران بزرگ ترین اشتباه را در آینده نگری برای حرفه ات انجام دادی . بدون اینکه مشورت کنی، بدون اینکه بخواهی نظر دیگران را بدانی، شاید در این مورد همه تقصیر مربوط به تو نباشد چون در این فوتبال واقعا دوست صادق پیدا نمی شود اما آمدی، آن هم با توصیه رئیس سازمان تربیت بدنی و پول های حسین هدایتی، همان لحظه که با دسته گل قدم به فرودگاه گذاشتی باید چهره علی آبادی را می دیدی که در اتاقش نشسته و لحظه ورود تو را از LCD اتاقش می دیده و به پیروزی بزرگش بر حبیب کاشانی لبخند می زده است قبول کن خودت مقصری...برگزینه ای به نام دوکارمو اصرار کردی و اینقدر به او آرزوی پرواز دادی که یادت رفت جوجه ای بیش نیست و نیاز به آموزش و خوگرفتن به شرایط جدید دارد، در حساس ترین بازی لیگ به زمینش فرستادی و از همان روز، او را به مهره سوخته نیمکت تبدیل کردی.
قبول کن خودت مقصری... همین تو بودی که دست مارکو را گرفتی و پایت را در یک کفش کردی که این کمک مربی را می خواهم، همان مردی که با تاخیر آمد و هرچند هفته ناگهانی خبر می رسید ناپدید شده و سر از برزیل در آورده است. مارکو آن مربی ایده الی نبود که درباره اش با آن حرارت حرف زدی و زمین و زمان را به هم دوختی.مارکو در ذهن خیلی ها تبدیل به دلالی شده بود که با تصمیم نادرست تو، برای بازی دادن به دوکارمو به حقیقت نزدیک شد در حالی که شاید اینگونه نبود. قبول کن خودت مقصری... تو دیگر آن مربی فصل قبل نبودی، دیگر نگاه نو در فوتبال نداشتی و ادبیاتت کسی را به وجد نمی آورد. تو نماینده نسلی تازه بودی که به رکود رسیده بود و خودت مقصری...
● نگاه مثبت:
قبول کن بهترین کار را کردی... این همه مشتاق، این همه علاقمند و این همه هوادار برای خودت جمع کرده بودی که همه آنها می خواستند به پرسپولیس بازگردی. افشین قطبی رفت چون فصل را تمام شده دانست و وقتی این همه شور و اشتیاق هواداران دید تصمیم گرفت به "همه" احترام بگذارد و باز گردد. چه چیزی بهتر از اینکه رئیس سازمان تربیت بدنی با تو تماس بگیرد و بخواهد که بیایی، همه شرایط را برایت مهیا کند و بخواهد که بیایی و دنیایی تازه بسازی و اینکه پول های وسوسه کننده هدایتی هم کاری کند تا تیمی بین المللی بسازی. هرکسی بود چنین تصمیمی می گرفت. قبول کن بهترین کار را کردی... تو می خواستی جای خلیلی از مهره ای استفاده کنی که مثل او ترکه ای و تمام کننده باشد، دوکارمو واقعا بازیکن بدی نبود.
مثل او در فوتبال ایران خیلی کم پیدا می شد، کسی که بتواند اینگونه خودش را در موقعیت گل قرار دهد و برای خودش موقعیت بسازد به اندازه انگشتان دست هایمان هم نمی شود. دوکارمو خوب و محتاج روحیه ای تازه بود، لیگ ایران و رای همه ویژگی ها، نیازمند روحیه پولادین است و دوکارمو می توانست بعد از مدتی به آن برسد. قبول کن بهترین کار را کردی.... مارکو کارنامه ای قابل دفاع داشت، مربی برزیلی می توانست تاثیرگذار باشد اما چه کنیم که هم بدشانس بود و هم موقعیت فوتبال ایران اجازه هنرنمایی را به او نمی داد. حضور مارکو در ایران همراه با وجود مشکلات خانوادگی اش بود و از طرف دیگر، فوتبال ایران نمی خواهد نفر دومی جز یک ایرانی را در کنار سرمربی ببیند، مارکو می توانست مغز قطبی باشد اما خیلی ها دوست نداشتند چنین اتفاقی نیفتد و البته به هدفشان هم رسیدند.
احتمالا شما هم طرفدار یکی از این دو دیدگاه هستید اما به هر دو طرف توصیه می کنیم که در فوتبال ایران هیچ چیز آنگونه که فکر می کنید نیست. فوتبال هم مثل خیلی از مسائل زندگی ما وضعیت "نسبی" دارد و بسته به نگاه شما می تواند خوب یابد تلقی شود.افشین قطبی رفت چون تطابق با این دیدگاه کار ساده ای نیست و در مسیر حضور باید بسیاری از مسائل را پذیرفت. احتمالا قطبی هم مقصر است و هم حق دارد، دوکارمو هم خوب بود وهم بد، بازگشت قطبی می تواند درست باشد یا نادرست و حتی جذب مارکو هم نشانه خوبی باشد یا بد اما مهم ترین موضوع زاویه ای است که ما بر آن می نگریم که باید کارشناسنامه و نزدیک به حقیقت باشد. تحلیل رفتن قطبی مثل خوش بینی مفرط یک بدبین و یا بدبینی مفرط یک خوش بین باشد و معمولا هم ما آدم های سیاه و سفیدی هستیم. مهم این است که اصرار ما برای تغییر نگاه سنتی به نگاه نو به بن بست رسیده است، از این ناراحتیم که باید برگزینه هایی زوم کنیم که هیچ چیز جدیدی ندارند و تکرار مکررات را به ما می گویند.
خداحافظ بدترین خوب دنیا که هنوز هم نمی دانیم خوب بودی یابد؟

علی عالی

منبع : روزنامه ابتکار