پرندگانی با مغزهای بزرگ

پرندگانی که مغز بزرگتری دارند از شانس بیشتری برای بقا و زنده ماندن برخوردارند.
احتمال بقا و زنده ماندن پرندگان نوک دار از یک سال تا سال دیگر و به عبارتی میزان مرگ و میر این پرندگان و ارتباط این عامل با نسبت وزن مغز به وزن کل پرنده مطالعه شده است.
در پرندگانی که نسبت وزنی مغز به بدن در آنها به مراتب بیشتر است ، احتمال نجات از مرگ و زنده ماندن هم بیشتر خواهد بود.این علت می تواند ناتوانی پرندگانی مانند قرقاول برای فرار از وسایل نقلیه در حال حرکت در مقایسه با پرندگان دارای مغز بزرگتر مانند کلاغ را بخوبی توجیه کند. اگر چه ممکن است این یافته ها را بسیار مشهود و بدیهی بدانید ، اما الزاما به این معنی نیست که پرندگان دارای مغز بزرگتر نسبت به دیگر پرندگان باهوش تر خواهند بود.
در واقع محققان درباره عامل موثر درکاهش مرگ و میر در این پرندگان هنوز هم تردید دارند ؛ اما برآوردها و ارزیابی ها نشان می دهد این عامل به توانایی این پرندگان برای سازگاری مناسب آنها با تغییرات محیط زندگی مرتبط است.
مطالعات پیشین بیانگر این است که گونه های دارای مغز بزرگ از رفتارهای انعطاف پذیرتری برخوردارند. سال ۲۰۰۵ محققان ، پرندگانی را که با توجه به تغییرات محیطی روشهای جدیدی را برای جستجوی غذا اختیار می کنند مورد بررسی قرار دادند که به عنوان نمونه می توان به پرستوهایی که از حشرات جذب شده به سوی روشنایی های سطح خیابان ها تغذیه می کنند. یا پرندگانی که با تنوع غذایی جدیدی سازگار می شوند ، اشاره کرد.
پیچیدگی انعطاف پذیری رفتاری در گونه هایی از پرندگان که نسبت وزنی مغز به بدن در آنها افزایش می یابد ، بیشتر است ؛ همچنین پرندگان دارای این ویژگی با ورود به محیطهای جدید از شانس بیشتری برای زنده ماندن و سازگاری با شرایط محیطی برخوردارند.
پرندگانی با مغزهای بزرگ می توانند خود را با تغییرات ناشی از گرمایش جهانی نیز سازگار کنند. اگر چه تاکنون به شواهد کافی در این زمینه دست نیافته اند.

منبع : گروه نابغه های ایران