طبیب در جیب شما

امروزه تلفن‌های همراه نه تنها امکان مکالمه،‌ ارسال پیامک و دسترسی به اینترنت را دارند بلکه می‌توانند جان انسان‌ها را نجات دهند و سرویس‌های بهداشتی به میلیون‌ها نفر در سراسر دنیا ارایه دهند.
نظریه به خدمت گرفتن تلفن همراه به عنوان "پزشکی در جیب شما" هفته گذشته در کنگره جهانی موبایل بارسلون بار دیگر مطرح شد.
در میان تعداد زیادی از کاربردهایی که برای کاربران در کشورهای فقیر مطرح شد، روش‌هایی هم مبتنی بر تلفن همراه در حال طراحی یا ارایه است که مثلا به مردم زمان تزریق واکسن،‌ خوردن دارو یا انجام آزمایش‌های مربوط به ایدز را یادآوری می‌کند. همچنین پزشکان و پرستارانی که در مسافت‌های دور از بیمارستان یا کلینیک‌ها کار می‌کنند با استفاده از ارتباطات موبایلی می‌توانند اطلاعات مربوط به بیماری و گزارش‌هایی راجع به شیوع بیماری را ارسال کنند.
مدیر بخش استراتژی‌های وودافون می‌گوید: ۲/۲ میلیارد تلفن همراه و ۳۰۵ میلیون کامپیوتر در کشورهای در حال توسعه وجود دارد، اما تنها ۱۱ میلیون تخت بیمارستان در این کشورها موجود است. به این ترتیب تلفن‌های همراه می‌توانند روش‌های موثری را برای ارایه خدمات بهداشتی ارایه دهند.
بنیاد راکفلر و وودافون و سازمان ملل مطالعاتی در این زمینه عنوان "mHealth برای توسعه: فناوری موبایل فرصتی برای خدمات بهداشتی در کشورهای در حال توسعه" را انجام داده که نتیجه آن در قالب ۵۱ برنامه در ۲۶ کشور دنیا منتشر شده است.
کشور هند با ۱۱ طرح و آفریقای جنوبی و اوگاندا هر کدام با ۶ طرح بزرگ‌ترین دریافت‌کنندگان این پروژه محسوب می‌شوند.
مثال این نوع استفاده‌ها از ارتباطات همراه فراوان است. برای مثال در اوگاندا شبکه Celtel در مناطق روستایی برای ۱۵ هزار کاربر سوالات چند گزینه‌ای مربوط به ایدز ارسال و کاربران را به پاسخ به سوالات و انجام آزمایش‌ها تشویق کرد. بر این اساس تقریبا از هر ۵ نفر یک نفر به این سوالات پاسخ دادند و تعداد افرادی که برای انجام آزمایش به مراکز بهداشتی مراجعه کردند از یک هزار نفر به ۱۴۰۰ نفر در طول ۶ هفته افزایش یافت.
در ایالت Amazonas در برزیل نیز کارشناسان بهداشتی اواخر ماه اکتبر سال گذشته اقدام به بررسی روی تلفن همراه در زمینه شیوع یک نوع بیماری کردند.
یکی از کارشناسان Amazonas می‌گوید: این دستگاه‌ها اطلاعات دقیقی را که ما نیاز داریم در فضاهایی که سطح مرض و بیماری به شدت بالاست ارایه می‌دهند.
در مکزیک شماره تلفن‌هایی که در موارد فوریت و ضروری از آنها استفاده می‌شود MedicallHome نام دارند. در سال ۱۹۹۸ برای کسانی که به پزشک دسترسی نداشتند ارایه شد. به این ترتیب کاربران می‌توانند تماس بگیرند یا پیام بفرستند و سوالات خود را در زمینه‌های پزشکی بپرسند.
یکی از بینانگذاران MedicallHome می‌گوید: کاربران در ۶۰ درصد موارد می‌توانند خودشان جایگزین پزشک شوند.
الیزابت بوِم (Elizabeth Boehm)، تحلیلگر موسسه تحقیقاتی فورستر، استفاده از تلفن همراه را در زمینه کمک و ارایه اطلاعات بهداشت عمومی موثر می‌داند، اما وی معتقد است که در این زمینه محدودیتهایی نیز وجود دارد.
براساس گزارش خبرگزاری فرانسه، یکی از این محدودیت‌ها در زمینه ارایه سرویس بهداشتی از طریق موبایل این است که اغلب افرادی که به این مراقبت‌های بهداشتی نیاز دارند، مسن‌تر و سالخورده هستند که یا از تلفن همراه استفاده نمی‌کنند یا با این دستگاه‌ها سازگار نیستند.
در کشورهای توسعه یافته محققان به دنبال روش‌هایی برای تحت کنترل گرفتن فناوری‌های موبایل هستند.
در چندین کشور توسعه یافته کسانی که از دیابت رنج می‌برند، می‌توانند میزان قند خون خود را با اتصال دستگاه اندازه گیری قند خون به تلفن همراه بسنجند و اطلاعاتی در این زمینه برای دکتر ارسال کنند.
کاربردهای دیگری با استفاده از این دستگاه‌ها در زمینه آگاهی دادن به مردم که مشکلات قلبی یا بیماری آلزایمر دارند ارایه شده است.
در ایالات متحده آمریکا سرویسی با نام Foodphone ارایه شده که کاربران قبل صرف غذا از غذای خود عکس می‌گیرند و این تصویر را برای یک کارشناس ارسال می‌کنند سپس وی اطلاعاتی را در مورد ارزش غذایی این تصویر برای کاربر ارسال می‌کند.

ترجمه: ساحره چمنی

منبع : روزنامه فناوران