دوشنبه, ۱۰ اردیبهشت, ۱۴۰۳ / 29 April, 2024
مجله ویستا

قدم های اول در جاده پیشرفت


قدم های اول در جاده پیشرفت
تفاوت های آشکاری میان استقلال نیم فصل نخست و چیزی که عصر سه شنبه در ورزشگاه تختی اهواز از این تیم دیدیم وجود داشت. شاگردان فیروز کریمی که گویی بیشترین بهره را از تعطیلات میان فصل برده بودند با اینکه نمایش نه چندان مطلوبی در نیمه نخست از خود به جا گذاشتند اما در نیمه دوم چنان کردند که تحسین همگان برانگیخته شد.
چه کسی فکر می کرد استقلال به لحاظ تاکتیکی توانایی دویدن تا دقیقه ۹۰ را داشته باشد؟ استقلال که از حیث سازمان دفاعی نیز دچار ایرادهای عمده ای بود، با اینکه در این میدان هم بار دیگر روی یک اشتباه بچگانه دروازه اش را باز شده دید، اما نمایش چشمگیری در قیاس با نیم فصل نخست داشت؛ ضربات اول خوب زده می شد و حس همکاری و هماهنگی میان بازیکنان به نقطه اوج رسیده بود. فیروز کریمی با بهره گرفتن از پژمان منتظری، پیروز قربانی و بیژن کوشکی ترکیب جدیدی را روانه میدان کرد که از هماهنگی و انرژی روانی لازم برای محافظت از دروازه برخوردار بود. فیروز کریمی در واقع اولین تغییرات را اینگونه مقابل دیدگان هوادارانش قرار داد.
● خط میانی و نیروهای تازه جان گرفته اش
مجتبی جباری پس از بازی در صدر خوبان خط میانی استقلال قرار گرفت. بازی تکضرب و سریع او چشم ها را به سمت خودش می کشاند. مجتبی جباری که گویی مصدومیت را فراموش کرده، سبک بال تر از همیشه در میدان می دوید. آشکار بود که تغییراتی بنیادین در نوع تفکر و دیدگاه جباری ایجاد شده است. جباری را عصر سه شنبه بازیکنی با همه خصوصیات لازم یک هافبک طراح و توپ پخش کن دیدیم. البته توانایی های خط میانی استقلال که جباری سهم عمده ای در آن ایفا می کرد تنها به این بازیکن اختصاص نداشت؛ نوازی در سمت راست بازیکنی با خصوصیات تازه جلوه کرد؛ او همانطور که وعده داده بود دیگر بی هدف سانتر نکرد و مشارکت در کار گروهی را در اولویت قرار داد. پاس های در عرض نوازی را آیا به دقت نگاه کردید؟ درباره علیرضا منصوریان چه می توان گفت؟ بازیکنی خسته، بازیکنی ندو یا به عکس اینها؟ منصوریان در خط میانی هرازگاهی سری به دفاع می زد و او همچون بازیکنانی جوان و تازه راه افتاده همواره مشارکتی جدی در حملات تیم اش داشت. استقلال عصر سه شنبه با خط میانی تازه جان گرفته اش به عرش رسید.
● کلید گلزنی همین است
دیگر نیازی به تکاپو نیست، دیگر نباید برای زدن یک بغل پای ساده به زحمت افتاد و به آب و آتش زد. کافی است دروازه را درست ببینی و ضربه را دقیقا جایی بزنی که باید. خط حمله استقلال یک نیمه تسلیم اراده دفاعی حریف بود اما عناصر هجومی استقلال در نیمه دوم چنان کردند که دیدیم. گلزنی آن هم با دستان (پاهای!) آرش برهانی؛ مجتبی جباری در نقش گلسازی خوب عمل کرد و آرش برهانی هم در اوج تمرکز فکری توپ را جایی فرستاد که می باید می فرستاد. گل زدن ساده است و چنان سخت نیست که در نیم فصل نخست می دیدیم. گل زدن آنقدر راحت می نماید که مهدی امیرآبادی پس از سال ها پایش به گلزنی باز می شود! حرکت او را پیش از به ثمر رساندن گل بار دیگر در ذهن تداعی کنید. توپ را استپ کرد، رو به دروازه حرکت کرد و با پای غیر تخصصی ضربه ای زد مثال زدنی. استقلالی ها بردند و این بردن را نباید بی ارزش جلوه داد.
● تولد دوباره فیروز کریمی
سه شنبه روز فیروز کریمی بود؛ او با التهاب بسیاری به اهواز رفت اما چنان وانمود می کرد که دارد در مسیر آرام و بی دغدغه ای قدم می گذارد. کریمی در ظاهر همه چیز را عادی جلوه می داد اما حقیقت همان بود که دیدیم؛ فحاشی از ثانیه صفر تا پایان! فیروز کریمی را می توان برنده این بازی مهم دانست. بردن استقلال اهواز در شرایطی که لازم نیست درباره آن چیزی بگوییم، کار آسانی نبود. سه شنبه را می توان روز تولد دوباره فیروز کریمی، این مرد کاربلد و فوتبال شناس نامید که بار دیگر خودش را به فوتبال شناساند. شاید رؤیاهای فیروز کریمی همین نزدیکی ها باشد، دانست. آیا فوتبال ما بار دیگر تحت تأثیر نام بزرگ فیروز کریمی قرار خواهد گرفت؟ آیا فیروز کریمی محصول جدیدی را با استقلال برای عرضه کردن در فوتبال ما همراه خود دارد؟
● بازی با ملوان و بازگشت به دامن امنیت
در روزی که بازی ملوان لغو شد و نتایج دیگر بازیها هم چنان رقم خورد که دیدیم استقلال توانست تا رتبه پنجم بالا بیاید؛ استقلال اگر هفته آینده بتواند ملوان را هم در تهران از سر راه بردارد شاید به جایگاهی دست یابد که از آغاز فصل آرزویش را می داشت؛ قرار گرفتن در رتبه چهارمی یا سومی می تواند استقلال را صاحب شخصیت تازه ای در فصل جاری کند. جایگاهی که استقلال برای دستیابی به آن متحمل رنج و مشقت بسیار شده است. آیا استقلال پس از بازی با ملوان این آرزوی مانده به دل هوادارانش را به حقیقت پیوند خواهد زد؟ خیز بلند استقلال شاید در نیم فصل دوم شروع شده باشد و شاید قهرمانی دیگر از حد آرزوها هم گذشته باشد و هدفی غیر ممکن باشد اما می تواند روح و تن استقلال را آماده قهرمانی در جام حذفی کند. آیا دور از دسترس است؟
رضا عربی
منبع : روزنامه ایران ورزشی


همچنین مشاهده کنید