سه شنبه, ۱۱ اردیبهشت, ۱۴۰۳ / 30 April, 2024
مجله ویستا
رمضان جشن است
ما آدمهای خاکستری و عادی، ماه مبارک رمضان را معمولاً با گرسنگی و تشنگی میشناسیم؛ علامتش هم این که مقیاس «سخت بودن» یا «راحت بودنِ» رمضانمان به دراز بودن و کوتاه بودن روزهایمان است، و گرما و سرمایش.
کسانی که قدری کلاس بالاتری دارند ـ بالاتر از ما آدمهای معمولی و متعارف ـ علاوه بر گرسنگی و تشنگی، رمضان را با محدودیتهایی میشناسند که بر دست و پا و احیاناً گوش و زبانشان میزنند. پس آنها هم «رمضان سخت» و «رمضان راحت» دارند؛ به میزان مصیبتهایی که برای چشم بستن بر «دیدنیهای ویژه» کشیدهاند و هزینههایی که برای فرار از مجلس غیبت پرداختهاند.
اما برای کسانی که «رمضان» را «قدر» میشناسند، این ماه یک جشن بزرگ است. پس گرسنگی و تشنگی آن، و مراقبههای مخصوص آن، نه برایشان سخت است و نه طولانی، و نه مانع شاد شدن و شاد بودن و شادی کردن... .
رمضان، ماه «جشن» است؛ جشن بزرگ عبادت و بندگی و جشن باشکوه شور و شیدایی؛ جشنی نه از جنس شکلات و شیرینی و نه از روی لهو و لودگی که از سر اخلاص و اراده و از نوع گرسنگی و لبتشنگی.
و چرا جشن نباشد؛ وقتی خداوند در این ماه نگاهی دوباره و از سر شوق به زمین میاندازد و ملایکهاش، شیطان این دشمنِ خونی انسان را در بند و زنجیر میکنند و درهای آسمان ـ برخلاف ماههای دیگر ـ در تمام شبانه روز باز است...
و چرا جشن نباشد؛ وقتی که قرآن در آن رنگ و بویی دیگر دارد، مثل شکوفههایی لطیف، که در بهارشان به روی زمین و زمان لبخند میزنند... .
و چرا جشن نباشد؛ وقتی که شب قدر در آن است که شب نزول قرآن است و شب تنزّل فرشتگان است و شب بیعت دوباره با امام (ع) است و شبِ نگاه به آسمان است و بهانه ما برای جشن گرفتن و شادی کردن همین بس که با احیای این شب، به اندازه هزار ماه عبادت خدا را کردهایم... .
و چرا جشن نباشد؛ وقتی که معدههای خالی و لبهای تشنه برخی از ما بهتران ـ دستکم برای چند روزی از سال ـ آنها را به یاد گرسنگی فقیران و یتیمان و بیوهزنان میاندازد... .
و چرا جشن نباشد؛ وقتی که گناهانمان مثل برگ پاییزی میریزد؛ اگر روزهدار واقعی باشیم... .
و چرا جشن نباشد؛ وقتی که خدا نه تنها بهشت و بزمش را که «خودش» را به روزهدار هدیه میکند... .
و رمضان اگر جشن نبود، حلولش را به یکدیگر تبریک نمیگفتیم و در گرامیداشتش به خانههای یکدیگر میهمانی نمیرفتیم.
خدایا! به خاطر این ماه، به خاطر این جشن، به خاطر قرآن، به خاطر پیامبران و امامان، به خاطر چشاندن مزه فقر و حرمان، به خاطر شب قدرت و به خاطر «خودت»، از تو متشکریم.
سیدعلیرضا حسینی عارف
منبع : مطالب ارسال شده
همچنین مشاهده کنید
نمایندگی زیمنس ایران فروش PLC S71200/300/400/1500 | درایو …
دریافت خدمات پرستاری در منزل
pameranian.com
پیچ و مهره پارس سهند
خرید بلیط هواپیما
ایران مجلس شورای اسلامی مجلس خلیج فارس دولت سیزدهم بابک زنجانی دولت حجاب لایحه بودجه 1403 بودجه شورای نگهبان مجلس یازدهم
قوه قضاییه هواشناسی سیل تهران شهرداری تهران فضای مجازی شورای شهر تهران سلامت شورای شهر پلیس قتل وزارت بهداشت
قیمت دلار خودرو قیمت طلا سایپا قیمت خودرو ایران خودرو دلار بازار خودرو بانک مرکزی مالیات تورم مسکن
تلویزیون محمدرضا گلزار سینما رسانه سینمای ایران فیلم سریال تئاتر رسانه ملی موسیقی بازیگر سریال پایتخت
سازمان سنجش انتخاب رشته بنیاد ملی نخبگان آموزش عالی
رژیم صهیونیستی آمریکا فلسطین غزه اسرائیل جنگ غزه حماس روسیه عربستان نوار غزه اوکراین ترکیه
فوتبال استقلال پرسپولیس سپاهان تراکتور باشگاه استقلال تیم ملی فوتسال ایران فوتسال وحید شمسایی بازی باشگاه پرسپولیس لیگ برتر
هوش مصنوعی اینترنت تبلیغات اپل خودرو برقی همراه اول آیفون گوگل روزنامه سامسونگ ناسا
داروخانه سازمان غذا و دارو ویتامین خواب کاهش وزن دیابت طول عمر پرستار سلامت روان بارداری دندانپزشکی