خداوند آغوش گشوده است

● به مناسبت فرارسیدن ماه مبارک رمضان
خدا در ماه رمضان ملائک را آوازخوان فرستاده است تا صدا دهند هر که حاجت دارد بیاید و برای همگان خوان رحمت گسترده اند. فصل فصل عجیبی است. از لبهای انسان ترنم تبسم می بارد از چشمهایش شوق پرواز صدای تپش قلب آهنگ انتظار را می خوانند و هلال رمضان دلها را بشارت بهشت می دهد.
چه عروج عارفانه ای دست می دهد و چه شوقی فراگرفته است کائنات را، شبها پر از تجرید است. پس از تلاوت قرآن بنشین و بخوان با نیمه شبهای افتتاح «اللهم انی افتتح الثنابحمدک»
خداوند آغوش گشوده است برای اشکهای تو!
خداوند پنجره های سحر را گشوده است تا عارفان با یگانه معشوق عالم نجوا کنند. بقچه های متبرک مفاتیح را بگشایند. سجاده های محکم سلام را باز کنند و سبد سبد نیاز و تمنا تقدیم دوست کنند.
دروازه های بهشت را گشوده اند. درهای آتش را بسته اند و شیاطین درغل و زنجیرند. نهرهای شیرین شهد خود را جاری کرده اند و زمان مفهوم دیگری دارد ثانیه ها با سکوت حرف می زنند و از ملکوت می گویند سحر پر از حس حضور است، خانه های تماشای ملکوت منظر نگاه انسان می شوند.
و رمضان اسمی از اسماء الهی ست.
● پرنده
پژمان کریمی
کبوتر آرام بال خویش را بست. بازتاب نور کم سویی در چشمان ملیله ای اش دیده می شد. میله های سرد، چیزی از زیبایی اش در قاب نگاهم کم نکرده بود. سرش را از میان میله ها جلو آورد. آسوده بر خرده نان های کف دستم نوکی زد. صدای سرد باز شدن درآهنی، دلم را لرزاند. وقت آمار بود. فریاد زندانبان عراقی، کبوتر را ترساند و پرنده پرکشید.
● نسیم
حتی گنجشکی که بر شاخه درختی آواز می خواند برای اثبات وجود خداوند کافی است. ویکتور هوگو. شاعر و نویسنده فرانسوی
● هجا
روباه بچه ای با مادر خود گفت: «مرا حیله ای بیاموز که چون به کشاکش سگ درمانم، خود را از او برهانم.»
گفت: «آن را حیله فراوان است، اما بهترین همه آن است که در خانه خود بنشینی، نه او ترا بیند و نه تو او را بینی».
بهارستان- عبدالرحمن جامی

محمد مهدی طالقانی

منبع : روزنامه کیهان