یکشنبه, ۲۳ اردیبهشت, ۱۴۰۳ / 12 May, 2024
مجله ویستا

پیدا کن نیمو - FINDING NEMO


پیدا کن نیمو - FINDING NEMO
سال تولید : ۲۰۰۳
کشور تولیدکننده : آمریکا
محصول : والت دیزنی
کارگردان : اندرو استنتن و لی آنکریج
فیلمنامه‌نویس : دیوید رنولدز، استنتن و آنکریج، برمبنای داستانی نوشتهٔ استنتن
فیلمبردار : جرمی لاسکی و شارون کالاهان
آهنگساز(موسیقی متن) : توماس نیومن
نوع فیلم : رنگی، ۱۰۰ دقیقه، نقاشی متحرک
صدا : آلبرت بروکس، الن دجنرز، الکساندر گولد، ویلم دافو، براد کارت، آلیسن جانی، آستین پندلتن، استیون روت بَری هامفریز و جفری راش


̎مارلین̎ (بروکس) دلقک‌ماهیِ قدری کج‌خیالی است که بی‌اندازه به پسر جوانش، ̎نیمو̎ (گولد) علاقه دارد (مادر ̎نیمو̎ و سایر خواهرها و برادرهایش را مدتی قبل، کوسه‌ای گرسنه‌ بلعیده است). در طبیعتِ ̎مارلین̎ نیست که به کشف آب‌های ناآشنا بپردازد؛ ولی وقتی در اولین روز مدرسه، او و ̎نیمو̎ به‌طور اتفاقی نزدیک صخرهٔ آبی بزرگ از هم جدا می‌افتند، ̎مارلین̎ به راه می‌افتد تا پسرش را پیدا کند. اما آن‌چه ̎مارلین̎ نمی‌داند این است که وقتی ̎نیمو̎ در حال تماشای قایقی روی آب بوده، در تور ماهی‌گیرها به تله افتاده و از آکواریوم یک دندان‌پزشک سردرآورده است. در حالی‌که ̎مارلین̎ دنبال پسرش می‌گردد، با ماهی دیگری به نام ̎دوری̎ (دجنرز)، موجودی حواس‌پرت و پُرحرف، کوسهٔ بزرگ سفیدی به نام ̎بروس̎ (هامفریز) ـ که سعی دارد ماهی خوردن را ترک کند ـ یک لاک‌پشت آبی بزرگ به نام ̎کراش̎ (استنتن) و ̎نایجل̎ (راش)، پلیکانی که در جست‌وجوهای ̎مارلین̎ از دریا به خشکی، کمکش می‌کند، آشنا می‌شود.
● کمپانی پیکسار که با هر فیلمش قرار است چشمه‌ای رو کند، در چهارمین نقاشی متحرکِ بلندش سراغ دنیای رنگارنگ زیر آب رفت. فیلم هم از نظر تعریف کردن قصه‌ای جذاب با شخصیت‌هائی بامزه از میان موجودات آبزی کار تازه و قابل توجهی است و هم از لحاظ فنی و تکنیکی در محیط زیر آب دست‌آورد تکنیکی برجسته‌ای برای انیمیشن سه‌بُعدی کامپیوتری به شمار می‌آید. طراحان خلاق و کوشای پیکسار علاوه بر کار دشوار زیر آب با موجودات ریز و درشت و حباب و شعاع‌های نوری متنوع و متعدد، مدت‌ها روی تشابه فرم ظاهری شخصیت‌های آبزی قصه و صورت دوبلورهای آنها هم کار کردند تا به نتیجهٔ مطلوب رسیدند. پیش‌تولید فیلم از ۱۹۹۷ شروع شد و از سال ۲۰۰۰ حدود ۱۸۰ نیروی متخصص به شکل جدی روی تک‌تک نماهای فیلم وقت گذاشتند. تکنیک‌ها و تجربه‌های قبلی (به‌خصوص موقع ساخت مؤسسهٔ هیولاها، والت‌ دیزنی، ۲۰۰۱) در این فیلم به کار گرفته شد (مثلاً فرم مواج حرکت شقایق‌های دریائی محصول کار نرم‌افزاری است که برای حرکت موهای بدن ̎سالی̎ در مؤسسهٔ هیولاها به کار گرفته شد). از آن‌جا که حس تماشای فضای زیر آب اصلی‌ترین رمز موفقیت سازندگان فیلم بود، گروه سازنده مدتی را به تماشای آکواریوم‌های عظیم و غواصی در مناطق ساحلی هاوائی، مطالعه روی گونه‌های مختلف آبزیان و حضور در جلسات درس و سخنرانی متخصصان علوم دریائی گذراندند. با این‌که بیشتر داستان فیلم زیر آب می‌گذرد، پیدا کردن نیمو پُر از ارجاع‌های مختلف به فیلم‌های سینمائی است؛ آثاری مانند بیست‌ هزار فرسنگ زیر دریا (ریچارد فلایشر، ۱۹۵۴)، آرواره‌ها (استیون اسپیلبرگ، ۱۹۷۵)، پرندگان (آلفرد هیچکاک، ۱۹۶۳)، روانی (هیچکاک، ۱۹۶۰)، صورت زخمی (برایان دِ پالما، ۱۹۸۳)، تلألو (استنلی کوبریک، ۱۹۸۰)، مانتی پایتن و جام مقدس (تری گیلیام، ۱۹۷۵) و ... پیدا کردن نیمو رکورد فروش آخر هفتهٔ فیلم‌های کارتون را تا آن زمان شکست و رکورددار فروش هشت میلیون نسخهٔ DVD در روز اول عرضه به بازار هم شد.