اسپرغم همان ریحان است

اگر روزی در حالی كه كباب كوبیده خوشمزه ای را نوش جان می كنید از شما بپرسند آیا «اسپرغم» با كبابتان میل می كنید چه خواهید گفت؟! كمتر كسی می داند كه اسپرغم همان سبزی و ریحان است، اما چه شد كه واژه «ریحان» عربی جای «اسپرغم» فارسی را گرفت بماند.
گیاه ریحان از هندوستان آمده است و به زودی در یك مقطع كوتاهی از تاریخ آشپزی در جهان به عنوان یك طعم دهنده و عطر دهنده مورد استفاده قرار گرفت و در كشور ما هم پای ثابت كباب كوبیده شد!
از فرهنگ ملل مختلف چنین برآمده كه در مالزی ریحان را در محل دفن مردگان می كارند و یا در كشور مولداوی رسمی وجود دارد كه هنوز هم پا برجاست و آن این كه یك مرد زن مورد علاقه اش را با قبول دسته ای ریحان از او انتخاب می كند. پزشكان قدیم به سختی اثر درمانی برای ریحان قایل بودند و این گیاه را سمی و خطرناك می دانستند.
● همیشه ریحان بخوریم
با این میان تیتر معلوم است كه ریحان هم خواص دارویی دارد و هم سبزی معطری است برای طعم دادن به غذا. ریحان اعصاب را آرام می كند و برای سردردهای عصبی بسیار موثر است می توانید جوشانده آن را امتحان كنید. كافی است ۲۰ تا ۵۰ گرم از ساقه ریحان كه دارای برگ و گل است در یك لیتر آب جوش بریزید و ۱۲ دقیقه دم نمایید و سپس از صافی رد كنید و پس از هر نوبت غذا یك فنجان بنوشید. بی تردید غم و اندوه نیز از شما دور خواهد شد! ریحان ضد دل پیچه و نفخ است چنانچه معده ضعیفی دارید، حتماً با غذا ریحان بخورید. ریحان میكروب اسهال و وبا را می كشد و ضدتهوع و استفراغ است.
همچنین در حدیث است كه امام صادق(ع) فرمود: ریحان سبزی پیامبران است و بدانید كه هفت خاصیت در آن وجود دارد:
۱- غذا را گوارا می كند.
۲- منفذها را باز می كند
۳- دهان را خوشبو می سازد.
۴- اشتها را به غذا افزایش می دهد.
۵- بیماری را از بین می برد.
۶- دافع مرض سل است، شخص را از بیماری جذام ایمن می گرداند.
۷- اندوه و غم را زایل می سازد.

منبع : روزنامه جوان