۳۰ تیر ـ ۲۱ جولای ـ قرارداد ژنو و تقسیم موقت ویتنام

بیست و یکم ژوئیه سال ۱۹۵۴ در ژنو قرار داد تقسیم موقت ویتنام (حد اكثر سه سال) امضاء شد. كنفرانس مربوط كه در آن كشورهای بزرگ هم نماینده داشتند از ۲۱ آوریل این سال تا ۲۱ ژوئیه ادامه داشت. طرفهای اصلی، فرانسه و ویتنامی ها بودند. هدف از این كنفرانس كه پس از شكست فرانسه از ویت مین ها به رهبری دكتر هو شه مین تشكیل شده بود، حل مسئله ویتنام بود. طبق توافق ژنو قرار شده بود كه مدار ۱۷ درجه عرض جغرافیایی، خط فاصل میان دو قسمت ویتنام باشد و در سال۱۹۵۶ و یا در فاصله ای كه از سه سال بیشتر نباشد در سراسر ویتنام انتخابات وحدت برگزار شود.
همچنین قرار شد كه نیروهای فرانسه كه پس از جنگ جهانی دوم و تسلیم شدن ژاپن، برای استعمار مجدد هندوچین وارد منطقه شده بودند ظرف مدتی كوتاه خارج شوند و نیز، با تقسیم ویتنام برای كسانی كه مایل به مهاجرت به قسمت دیگر باشند منعی به وجود نیاید. دولت آمریكا برای انتقال شمالی هایی كه مایل به سكونت در جنوب بودند داوطلب شد و كشتی فرستاد و سپس برای اسكان آنان كمك مالی كرد. سپس به دولت موقت جنوب پیشنهاد كمك مالی و نظامی و آموزش نیروهای مسلح داد.
چون طبق برآوردها، در رفراندم مقرر پیروزی شمال سوسیالیستی قطعی به نظر می رسید، غرب كه نمی خواست جنوب ویتنام بر جهان سوسیالیست اضافه و از دستش خارج شود، «دین دی ام» را تشویق به كودتا در جنوب كرد و با این كودتا، ورق برگشت خورد و انجام انتخابات به تعلیق افتاد. این وضعیت، در جنوب، هوداران وحدت و سوسیالیسم را متحد كرد و با حمایت شمال به مبارزه مسلحانه دست زدند و آمریكا به كمك دولت جنوب (سایگون) شتافت و جنگی خونین و پرتلفات به راه افتاد كه پس از سالها، بالاخره مبارزان ویتنامی با نثار جان پیروز شدند و وحدتی را كه قرار بود با انتخابات به دست آید با خون و آتش تامین شد.

منبع : تاریخ ایران و جهان در این روز