یکشنبه, ۹ اردیبهشت, ۱۴۰۳ / 28 April, 2024
مجله ویستا

۵ فوریه سال ۱۸۴۹ ـ هدف « کاوور » از انتشار « ایل ریسورجیمنتو »


۵ فوریه سال ۱۸۴۹ ـ هدف « کاوور » از انتشار « ایل ریسورجیمنتو »
« کامیلیو کاوور » از جوانی و از زمانی که در ارتش یک افسر جزء بود آرزویی جز تامین وحدت میهنش ، ایتالیا ، نداشت که از ۱۳و اندی قرن پیش از آن روی استقلال و وحدت به خود ندیده بود و بر هرگوشه اش یک قدرت اروپایی سرپرستی می کرد .او به انگلستان رفت تا راهی برای نجات وطن بیابد و در آنجا کتابهای بیشتری در باره گذشته ایتالیا و زمانی که یک امپراتوری بزرگ و پیشرفته بود به دست آورد و هرچه در این باره بیشتر خواند ، عشق به وطن در او ریشه بیشتری دوانید و جای هر چیز و هرکس را در دل او گرفت . کاوور به تدریج به این نتیجه رسید که به همان صورتی که وی با آگاه شدن از گذشته وطن به عشق آن گرفتار آمده و آماده هر گونه فداکاری شده است دیگران هم اگر آگاه شوند در همین راه قرار خواهند گرفت . با این نتیجه گیری به طرح نقشه برای تامین وحدت ایتالیا و تجدید عظمت گذشته آن پرداخت . نخست کوشید تا با جزئیات حکومت پارلمانی انگستان آشنا شود و این نظام را پس از تامین وحدت ایتالیا در آنجا پیاده کند . سپس به کشف رموز فراخوانی مردم به اتحاد پرداخت و به این نتیجه رسید که پس از باز گشت به ایتالیا به حرفه قدیمی اش باز گردد و با انتشار یک روزنامه ، هم خود را به هموطنان به شناساند و هم آنان را از گذشته با عظمت میهن و این که چرا مضمحل شد و روی وحدت مجدد ندید آگاه سازد و تا به این دو هدف نرسد وارد سیاست نشود .
کاوور برای رسیدن به این دو هدف دو سال وقت تعیین کرد و روزنامه «ایل ریسورجیمنتو Il Risorgimento» را در ۱۸۴۷ تاسیس کرد و با انتشار گزارش از آثار باستانی و معرفی شخصیتهای گذشته و افکار و کارهای آنان و مصاحبه با استادان تاریخ و سیاست و یافتن بازماندگان قهرمانان پیشین، ایتالیایی ها با زبان دلکش روزنامه نگاری و شیوه این حرفه (غیرمستقیم و بی طرفانه نوشتن ) آشنا کرد و آنان را آماده یک بپاخیزی ملی ساخت و در عین حال با نوشتن مقاله و تفسیر ، هرچه بیشتر خود و اندیشه هایش به مردم شناسانید .
« کاوور » بر پایه طرح خود ، دو سال پس از انتشار روز نامه اش ، از پنجم فوریه (روزی چون امروز ) در سال ۱۸۴۹ از کسوت یک روزنامه نگار کاملا حرفه ای خارج شد و پای به میدان سیاست گذارد و از آن پس « ایل ریسورجیمنتو » را به صورت ابزار سیاست بکار برد و موفق شد در ۴۲ سالگی در سال ۱۸۵۲ و پنج سال پس از آغاز تلاش تمام وقت برای تامین وحدت و طن به عنوان یک کشور مستقل، نخست وزیر پیه مونته ( پید مونت ــ ایتالیای شمالغربی ) شود و با چند مانور سیاسی جالب در صحنه اروپا و شرکت در چند جنگ و یار گیری و با کمک میهندوستانی ازجمله گاریبالدی ، چند سال بعد به آرزوی خود برسد و وطن پس از قرنها یکپارچه و سری ار سران اروپا شود.
کاوور در خاطرات خود ضمن دفاع از این عمل خویش که از یک روزنامه حرفه ای به صورت ابزار سیاست استفاده کرده بود نوشته است که چون هدف « میهنی » و مقدس بود منع اخلاقی در این کار ندیده بود . با وجود این ، وی در پایان این فصل از خاطراتش از این که بدون دادن اطلاع قبلی به خوانندگان وعدم درج تغییر ماهیت روزنامه در لگوی ایل ریسورجیمنتو ، آن را وسیله نیل به مقام سیاسی قرار داده بود تلویحا عذر خواهی کرده است . همین بحث و اعتراف « کاورر » ، از عوامل جدا کردن نشریات حرفه ای از نشریات حزبی و اختصاصی شده است که نشریات متعلق به احزاب و گروهها«حزبی» و نشریات دولتی «اختصاصی» خوانده شوند و نشریاتی که تنها در یک رشته مطلب بنویسند « تخصصی » عنوان گیرند.
منبع : تاریخ ایران و جهان در این روز


همچنین مشاهده کنید