طبل حلبی - Die Blechtrommel

سال تولید : ۱۹۷۹
کشور تولیدکننده : آلمان‌غربی و فرانسه
محصول : فرانتس زایتس
کارگردان : فولکر شلوندورف
فیلمنامه‌نویس : ژان کلود کاری‌یر، زایتس و شلوندورف، برمبنای رمانی نوشته گونتر گراس.
فیلمبردار : ایگور لوتر.
آهنگساز(موسیقی متن) : موریس ژار.
هنرپیشگان : دیوید بننت، ماریو آدورف، آنجلا وینکلر، دانیل اولبریکسکی، کاتارینا تالباخ، هاینتس بننت، آندره‌آ فره‌ئول، تینا انگل، شارل آزناوور، فریتس هاکل، رولاند تیوبنر و ماریلا اولیوری.
نوع فیلم : رنگی، ۱۴۲ دقیقه.


سال 1899. «آنا برونسکی» (انگل) هنگام کار در مزرعه سیب‌زمینی، «یوزف کولیاییچکِ» فراری (تیوبنر) را زیر دامنش پنهان می‌کند و چندی بعد دخترشان «آگنس» به‌دنیا می‌آید. «یوزف» سال بعد ناپدید می‌شود. پس از جنگ جهانی اول، «آگنس» (وینکلر) با «آلفرد» (آدورف)، مغازه‌داری دانسیگی ازدواج می‌کند درحالی که با پسردائی‌اش، «یان برونسکی» (اولبریکسکی) رابطه دارد و به‌نظر می‌رسد پدر واقعی «اسکار» پسر «آگنس» باشد که در 1924 به‌دنیا می‌آید. اسکار (دیوید بننت) که مادرش قول داده در سه سالگی یک طبل حلبی به او بدهد، درست در همین سن موفق می‌شود جلوی رشدش را بگیرد. به‌زودی نازی‌ها به قدرت می‌رسند و اتفاقات عجیبی در دانسیگ رخ می‌دهد: «آگنس» که ناخواسته باردار شده می‌میرد؛ «سیگیسموند» (آزناوور)، دوست یهودی «آگنس» خودکشی می‌کند و «یان» نیز اعدام می‌شود. در اینجا «آلفرد» با مجموعه باردارش، «ماریا» (تالباخ) ازدواج می‌کند و پسرشان، «کورت» به‌دنیا می‌آید. «اسکار» که دل‌باخته «ماریا» شده (و احتمالاً پدر «کورت» است)، خانه را ترک می‌کند و نزد دوستان کوتوله‌اش، «ببرا» (هاکل) و «رُزویتا» (اولیوری) می‌رود. «رُزویتا» در جریان آزادسازی پاریس کشته می‌شود و «اسکار» که به دانسیگ بازگشته، کاری می‌کند تا «آلفرد» را به جرم همدستی با دشمن تیرباران کنند. در کنار گور «آلفرد»، «کورت» سنگی را به سر «اسکار» پرتاب می‌کند.
* این اقتباس از رمان پُرآوازه گراس در پس قصه طنزآلودش تاریخ پُرفراز و نشیب نیمه اول قرن بیستم آلمان را مرور می‌کند. ایده «کودکان حرام‌زاده» که چندین بار در فیلم تکرار می‌شود، استعاره‌ای است از وضعیت‌ها و شرایط نامشروع و ناسالم تاریخی. از این‌رو جایگزینان نازی‌ها به اندازه خود آنان حاصل شرایطی نابسامان هستند.