برگی از تاریخ (۷ بهمن)

● ممنوعیت استفاده از نهر فرات برای کاروان امام حسین(ع) به دستور عمر بن سعد(۶۱ق)
پس از آنکه عبیدالله بن زیاد لشکریان فراوانی برای نبرد با اباعبدالله الحسین (ع) به کربلا گسیل داشت و آن حضرت را کاملاً در محاصره لشکریان خود قرار داد نامه ای به عمر بن سعد فرمانده سپاه کربلا نوشت و به او دستور داد به محض رسیدن نامه از حسین برای یزید بیعت بگیرد و چنانچه این پیشنهاد را پذیرفت بعد تصمیم خود را خواهیم گرفت. در نامه دیگری که به عمر بن سعد نوشت تاکید کرد؛ میان امام حسین و آب فرات را فاصله بیاندازید و اجازه ندهید وی از آن آب استفاده کند. همان طوری که آن ها عثمان بن غفان را از آب منع نمودند. ابن سعد بلافاصله عمرو بن حجاج زبظیدی را با پانصد سوار ماموریت داد تا مانع استفاده امام حسین(ع) و یارانش از آب فرات گردند. این واقعه ناجوانمردانه سه روز پیش از شهادت امام حسین(ع) بود. البته حضرت ابالفضل العباس(ع) از سیاهی شب استفاده می کرد و برای خیمه ها آب کافی می آورد و حضرت علی اکبر با پنجاه نفر در شب عاشورا برای خیمه¬ها آب کافی آوردند. ولیکن از بامداد تا شامگاه روز عاشورا هیچ گونه آبی برای امام حسین(ع) و یاران و کودکانش مهیا نشد و آنان در شدت گرما و عطش متحمل مصائب این روز عظیم شدند.

منبع : عرفان