دوشنبه, ۱۰ اردیبهشت, ۱۴۰۳ / 29 April, 2024
مجله ویستا
چرا از ترسیدن لذت میبریم؟
ممکن است این پرسش برایتان پیش آمده باشد که چرا انسانها گروهگروه به تماشای فیلمهای ترسناک میروند یا در شهر بازیها برای ورود به «تونل وحشت» صف میکشند؟ به گفته دانشمندان این قابلیت مغز انسان که میتواند ترس را لذتبخش سازد احتمالاً کلید کشف علّت هراسها (فوبیا) و اختلالات اضطرابی است.
انسانها وقتی میترسند بدنشان به طور خودکار واکنش «مقابله یا فرار» نشان میدهد. ضربان قلبشان افزایش مییابد، تندتر نفس میکشند، عضلاتشان منقبض میشود و توجهشان به واکنش مؤثر نسبت به تهدیدی که پیش آمده، متمرکز میشود.
اگر مغز بداند که خطر واقعی وجود ندارد، آنگاه این آزاد شدن سریع آدرنالین برای ما لذتبخش میشود. بنابراین، رمز لذت بردن از چنین هیجاناتی در دانستن چگونگی برآورد مناسب از میزان خطر واقعی نهفته است. برای مثال، بچهها در بیشتر مواقع، بر آورد بیش از حدّی از خطر دارند و «ترس واقعی» را تجربه میکنند. در این مواقع است که آنها به پدر و مادر خود آویزان میشوند و گریه میکنند زیرا اطمینان یافتهاند که احتمال خطر زیاد است. امّا بزرگترها ممکن است ابتدا وحشت کنند ولی پس از آن به خنده روی میآورند زیرا به سرعت تشخیص میدهند که خطر جدّی و واقعی وجود ندارد.
این پدیده، توصیفگر این است که چرا بعضیها میتوانند از پرش با اسکی، سقوط آزاد با طناب ( bungee Jumping ) و ورزشهای خطرناک لذت ببرند. اگر از آنها در این مورد سؤال شود خواهند گفت که به دلیل تمرینهای پیشین و احتیاطهای لازم، ریسک خطر بسیار پائین است و بدین خاطر میتوانند از این فعالیتها لذت ببرند.
ساختار کلیدی در مغز انسان که مسئول این تأثیر است به احتمال زیاد «بادامه مغز» ( amygdala ) است که خاطرات پیوندخورده به هیجانات را شکل میبخشد و ذخیره میکند.
به عقیده روانشناسان، توانایی لذت بردن از ترس، یک حس تکاملی را در انسانها به وجود آورده است. همین انگیزه است که به کشف احتمالات جدید، یافتن منابع تازه غذایی و مکانهای بهتری برای زیستن میانجامد. برای انسانها انحراف از معیارها و رسوم عادی، تا یک حدّ معین، لذتبخش است.
اگر انسان به طور مکرّر در معرض تحریکات ترسناک قرار گیرد، مغز به آن عادت میکند و دیگر آن را به عنوان یک پدیده ترسناک شناسائی نمیکند. از همین واقعیت در درمانهای شناختی برای هراسها و اختلال فشار روانی پس آسیبی استفاده میشود. در این روش درمانی، بیمار به مدّت طولانی در معرض چیزی که از آن میترسد (و در واقع ترسناک نیست) قرار داده میشود. این شیوه درمانی شناختی، همراه با تجویز دارو، در ۸۰٪ مواقع با موفقیت همراه میشود.
منبع
“Why We Love to be Scared”, Charles Q. Choi, October ۲۰۰۶,
www.livescinece.com
منبع : کلینیک تخصصی افسردگی و اضطراب روانیار
همچنین مشاهده کنید
نمایندگی زیمنس ایران فروش PLC S71200/300/400/1500 | درایو …
دریافت خدمات پرستاری در منزل
pameranian.com
پیچ و مهره پارس سهند
خرید میز و صندلی اداری
خرید بلیط هواپیما
گیت کنترل تردد
ایران آمریکا دولت مجلس شورای اسلامی مجلس شورای نگهبان حجاب دولت سیزدهم جمهوری اسلامی ایران افغانستان گشت ارشاد رئیس جمهور
سلامت شورای شهر هواشناسی تهران شورای شهر تهران شهرداری تهران پلیس قتل فضای مجازی سیل کنکور وزارت بهداشت
قیمت خودرو دلار ارز قیمت دلار مالیات خودرو بازار خودرو بانک مرکزی قیمت طلا مسکن تورم ایران خودرو
سریال پیمان معادی تئاتر تلویزیون فیلم سینمای ایران سینما بازیگر موسیقی ازدواج قرآن کریم
سازمان سنجش خورشید
اسرائیل غزه فلسطین رژیم صهیونیستی جنگ غزه روسیه اوکراین حماس ترکیه نوار غزه عراق ایالات متحده آمریکا
فوتبال استقلال پرسپولیس فوتسال تیم ملی فوتسال ایران بازی سپاهان باشگاه پرسپولیس تراکتور جام حذفی آلومینیوم اراک لیگ برتر انگلیس
هوش مصنوعی اپل آیفون تبلیغات فناوری ناسا گوگل سامسونگ نخبگان
خواب موز بارداری دندانپزشکی آلزایمر روغن حیوانی