دنیای عجیب ستاره های فوتبال زنان

هنگامی که بهترین فوتبالیست زن دنیا، مارتا داسیلوای برزیلی، شانس بازی در تیم شهر «یوما»ی سوئد را دو دستی می قاپد باید فهمید که این تیم به قدری خوب هست که بهترین بازیکنان دنیا را به سمت خود جذب کند. بازی در تیم یوما نه تنها برای مارتین داسیلوا، که بسیاری دیگر از فوتبالیست های زن هیجان انگیز است.
کمتر کسی هست که بعد از شنیدن جذب فوق ستاره های فوتبال زنان در یک باشگاه سوئدی انگشت به دهان و هاج و واج نماند. تیم های زیادی در کشورهای فوتبال خیز وجود دارند که قادرند این بازیکن های سرشناس را به راحتی جذب کنند اما چندین فوتبالیست زن اسم و رسم دار وجود دارند که بازی در تیم یوما و لیگ فوتبال زنان سوئد را به لیگ های معتبرتر ترجیح می دهند. برای این فوق ستاره ها تنها یک چیز اهمیت دارد: برابری حقوق مرد و زن.
زمانی که در کشور سوئد برابری جنسیت نسبت به دیگر کشورهای اروپایی نمود پیدا می کند و دولت این کشور تلاش بیشتری به خرج می دهد تا این مساوات را در همه سطوح جامعه، حتی در سطح مدیریتی و عالی حفظ کند، فوتبالیست های زن نیز قصد دارند از این فرصت طلایی استفاده کنند. داسیلوا که در برزیل با چنین شرایطی مواجه نبود و از تبعیض رنج می برد، می گوید: «در برزیل از فوتبال زنان حمایتی به عمل نمی آمد ولی در سوئد وضع فرق می کند.» مارتلی ۲۱ ساله پس از سه سال اقامت در کشور سوئد هنوز لهجه پرتغالی اش را به خوبی حفظ کرده است.
او که خاطرات زیادی از بازی و زندگی در سوئد به همراه دارد می گوید: «مشکل اصلی من زبان سوئدی بود. از روز اولی که به این کشور رفتم با این مسأله مواجه شدم. زبان بسیار سختی است ولی سخت تر از آن آب و هوای سرد و غیرقابل تحمل این کشور است.» او که از سرزمینی مرطوب و گرم به یکی از سردترین نقاط دنیا نقل مکان کرده، آنقدر تحت تأثیر سرمای هوای سوئد قرار گرفته که وقتی درجه هوا به درجه زیر صفر می رسید ابراز خوشحالی می کرد چون که تصور می کرد هوا گرم شده است!!
با تمام این اوصاف مارتا دست از تلاش برنداشت. او علاوه بر رقبا با آب و هوای کشنده این منطقه نیز جنگید تا این که در دسامبر سال گذشته از سوی فیفا به عنوان بهترین بازیکن جهان انتخاب شد و بدین ترتیب بود که توجهات به سوی تیم یوما جلب شد. این برزیلی هنوز هم آرزو می کند که برزیلی ها روزی امکانات سوئدی ها را داشتند.
این برزیلی که از ۱۴ سالگی وارد فوتبال شده و از خانواده ای معمولی بوده است اکنون هم زندگی مرفهی در سوئد دارد و هم این که برای خانواده اش پول می فرستد و هم پس انداز کافی دارد. با این همه مارتا حاضر نیست پاسخ صحیحی به این پرسش که چقدر درآمد دارد بدهد و همواره از جواب دقیق طفره می رود.
● محبوب ترین ها
چندی پیش فیفا گزارشی را منتشر کرد و در آن محبوب ترین تیم های فوتبال زنان را به علاقه مندان این رشته معرفی کرد. تیم هایی از آمریکا، آلمان و نروژ عناوین اول تا سوم این رنکینگ را در اختیار گرفتند و یوما در مکان چهارم ایستاد. در عین حال فیفا از نظر امکاناتی تیم زنان یوما را بهترین باشگاه جهان می داند. این باشگاه همچنین تعدادی از ستاره ها مثل آلن مورا برزیلی، رامونا باخمن سوئیسی و ستاره چینی تبار ماژیاکو که لقب بهترین بازیکن آسیا را یدک می کشد نیز به خدمت گرفته است.
همچنین دیگر بازیکن جوان چینی که دالیان شید نام دارد و ۱۸ ساله است از ماه مارس گذشته به تیم یوما پیوسته است. از نظر این جوان چینی، یوما بهترین باشگاه اروپا است و او می تواند در چنین تیمی تجربیات گرانبهایی کسب کند. با این همه دالیان در هفته اول اقامتش با مشکلات عدیده ای مواجه شد چون که هم تیمی هایش می توانستند به راحتی او را صدا بزنند اما این چینی تازه وارد نه قادر بود به زبان سوئدی صحبت کند، نه انگلیسی! او مجبور بود برای برقراری ارتباط روی بورد نقاشی بکشد. البته به گفته خودش ارزش آن را داشت.
هانا لونگبرگ ستاره ۲۸ ساله تیم ملی سوئد نیز برخلاف پیشنهادهای خوبی که از دیگر باشگاه های معروف اروپایی داشت، سالهاست پیراهن تیم زنان یوما را بر تن دارد. مطبوعات سوئد این روزها از مثلث خطرناک خارجی این تیم به نیکی یاد می کنند.
یکی از مسائلی که همیشه در باره فوتبالیست های زن مطرح بوده به میزان دستمزد آنها ربط پیدا می کند. اگرچه برای بازیکنان برزیلی مبالغی که پرداخت می شود نسبت به میزان دریافت هایشان در برزیل قابل قیاس نیست و آنها را کاملاً راضی نگه می دارد ولی استرالیایی ها، نروژی ها و انگلیسی ها هر کدام به غیر از فوتبال شغل دیگری برای تأمین مخارج خود دارند. این موضوع بعد از جام جهانی چین کاملاً مشهود بود. تقریباً اکثر ستاره های اروپایی و آمریکایی با وجود این که بازیکن هایی حرفه ای هستند اما برای گذران امور زندگی به کارهای دیگری روی می آورند. شاید باور کردنی نباشد اما عده ای از این فوتبالیست های زن حتی محافظ چهره های سرشناسی مثل راسل کرو، ستاره هالیوود هستند یا این که برای دیوید بکام بازیکن سرشناس تیم گالکسی آمریکا کار می کنند.
بازیکن های سرشناس فوتبال زنان از این که نمی توانند مانند مردان پول های هنگفت به جیب بزنند معترض هستند و بارها نسبت به این موضوع انتقاد کرده اند. درواقع میزان دریافتی این ستاره ها برابر آنچه بازیکن های برجسته مرد در لالیگا، کالچو یا لیگ برتر انگلیس دریافت می کنند ناچیز یا شاید هم خنده دار است. این ها که نمایندگان ورزشکاران زن کشور خود در رقابت های معتبری چون جام جهانی بوده اند مجبور هستند بعد از هر تورنمنت تمام وقت خود را صرف کارهای روزمره کنند تا از لحاظ مالی به مشکل برنخورند.
برخی از این فوتبالیست های سرشناس زن نامه رسان هستند و آنها را به عنوان پستچی می شناسند. گروهی دیگر در مدارس تدریس می کنند. آنها هیچ علاقه ای ندارند در کلاس های درس از فوتبال صحبت کنند و این را بارها تکرار کرده اند اما برای بچه ها داشتن یک معلم که در حد جهانی فوتبال بازی کند خوشایند است و این همان چیزی است که معلم ها را آزار می دهد. البته در بین فوتبالیست های زن عده ای وضع بهتری دارند. آنها که محافظ ستاره های فیلم و سینما هستند در این رده قرار می گیرند. تئا اسلیتر، ستاره استرالیایی جزو این گروه است .
روزنامه هرالدسان چندی پیش درباره تئا نوشت: او دارای مجوز حمل اسلحه گرم است و با هنرهای رزمی به خوبی آشنایی دارد به همین دلیل محافظت از چهره های سرشناس سینمایی مثل راسل کرو و میشا بارتون را عهده دار بود. اسلیتر حتی در دوره ای کوتاه محافظ مدل های استرالیایی بوده است. تئا در مصاحبه ای که با روزنامه هرالد انجام داد گفت: یک محافظ (بادی گارد) باید بتواند از خودش هم محافظت کند و من فکر می کنم بیشتر کارهایی که انجام می دهم با علاقه ای که به این کار دارم تنها برای فوتبال است. تئا اضافه کرد: انعطاف پذیری و توانمندی دفاعی من در شغل حفاظت به خاطر تقویت مهارت هایم در مسابقه های بین المللی است. کیسی استونی عضو تیم ملی فوتبال زنان انگلیس دیگر بازیکنی است که برای گذران زندگی تلاش می کند. او جزو معدود بازیکن هایی است که در رابطه با فوتبال فعالیت می کند. کیسی سرمربیگری بخش زنان آکادمی فوتبال دیوید بکام را بر عهده دارد.
اما جالب تر از همیشه شغل راگفیلد گولبراندسن عضو تیم ملی زنان نروژ است. او در یک روزنامه محلی کار می کند و معمولاً تیترهای جذابی هر روز منتشر می کند اما چندی پیش خودش تیترساز شد. آن هم با حضور تیم نروژ در مرحله نیمه نهایی جام جهانی زنان مقابل آلمان. هم تیمی های وی مثل بنت نوردبای، کامیلا هوس و لنه استور لوکن جملگی معلم مدرسه هستند. نروژی ها در تیم زنان خود یک وکیل هم دارند. او کسی نیست جز کریستینسن ویکی اکسلی که برای تیم ملی انگلیس بازی می کندو هم شغل جالبی دارد.
او پستچی است و نامه های مردم را به خانه هایشان می رساند و جالب تر از همه صحبت های یکی از اعضای تیم ژاپن با سایت فیفا است: در ازای هر ۳ روز کاری که انجام می دهم ۶ روز برای فوتبال مرخصی دارم. شرکت محل کارم به خاطر این که با تمرکز بیشتری به فوتبال بپردازم با من همکاری می کنند.

مهستی وهاب زاده

منبع : روزنامه ایران