دوشنبه, ۱۰ اردیبهشت, ۱۴۰۳ / 29 April, 2024
مجله ویستا

حرکت به سوی جام جهانی ۲۰۱۰


حرکت به سوی جام جهانی ۲۰۱۰
● آرژانتین هم به زودی مربی خود را می شناسد
یك سال پس از رسیدن به فینال مسابقات فوتبال جام كنفدراسیون های ۲۰۰۵ و قرار گرفتن در این مرحله در برابر یكدیگر و ثبت پیروزی عالی ۱-۴ برای زرد و آبی پوشان، تیم های ملی فوتبال برزیل و آرژانتین حتی نتوانستند از مرحله یك چهارم نهایی جام جهانی آلمان فراتر روند و در چنین مرحله ای حذف شدند.
برزیل تسلیم فرانسه شد و آرژانتین با ضربات پنالتی به آلمان باخت و از آنجا كه خیلی ها پیش بینی كرده بودند كه این دو تیم در جام جهانی ۲۰۰۶ نیز بازی فینال را روبه روی یكدیگر برگزار می كنند و تا چنان مرحله ای پیش خواهند تاخت، ناكامی شان قبل از آن مقطع ناظران را شگفت زده كرد. كناره گیری خوزه پكرمن از مربیگری آرژانتین بسیار غیرمنتظره بود. درست است كه این تیم نتوانست انتظارهای ملت آرژانتین را برای رسیدن به فینال و كسب سومین قهرمانی برای این كشور در تاریخ برگزاری جام های جهانی برآورده كند، اما بد هم كار نكرد و شكست اش در برابر ژرمن ها هم فقط با ضربات پنالتی بود و نه در جریان بازی.
او حتی زمان و شكل عجیبی را هم برای اعلام استعفایش انتخاب كرد و موضوع را در كنفرانسی مطبوعاتی پس از شكست در برابر آلمان بیان داشت، بدون آنكه قبل از آن ماجرا را به شاگردانش در رختكن گفته باشد. پكرمن كه مربی سابق تیم ملی جوانان آرژانتین است، در توضیح پیرامون اقدام خود گفت: «دوره و سیكل كاری من در تیم ملی آرژانتین پایان یافته و در نتیجه بهتر است كه بروم و جهت و روال تازه ای را برای ادامه زندگی شغلی ام انتخاب كنم.» پس از آن فدراسیون فوتبال آرژانتین به كرات از پكرمن خواسته است در تصمیم قبلی اش تجدیدنظر كند و به رهبری تیم ملی این كشور ادامه بدهد، اما او نپذیرفته و به همین خاطر است كه سران فدراسیون تلاش خود را مصروف و متمركز بر یافتن یك جانشین مناسب برای پكرمن كرده اند.
كسی كه طی روزهای اخیر بیش از سایرین برای این مهم مطرح بوده، آلفیو باسیله است. او همانی است كه تیم ملی آرژانتین در جام جهانی ۱۹۹۴ با رهبری وی در مرحله یك هشتم نهایی تن به حذف شدن داد، اما به واقع افشای رویكرد دیگو مارادونا به مواد مخدر و ممنوعه در گرماگرم آن مسابقات و محروم شدن وی بود كه باعث شد تمركز و قدرت و روحیه تیم آرژانتین زایل و ناكامی این تیم پایه گذاری شود، حال آن كه بدون آن معضل آرژانتین می توانست به مراحل بالاتر هم برسد.با این حال آرژانتین در سال های ۱۹۹۱ تا ۹۴ و پیش از بروز مسئله ای كه گفتیم با مربیگری باسیله در ۳۳ دیدار پیاپی بی شكست ماند.
باسیله در حال حاضر مربی بوكاجونیورز محبوب ترین تیم باشگاهی آرژانتین است و اگر فضای روزهای اخیر ادامه یابد، او پس از رسیدن به توافق با سران این باشگاه برای جدایی از آن، سد و مانعی در راه الحاق مجدد به اردوی ملی نخواهد داشت.اگر بخواهیم در آمریكای جنوبی بمانیم و این منطقه را ترك نكنیم باید متذكر شویم كه بر اثر ناكامی تیم ملی پاراگوئه در جام جهانی آلمان مربی اروگوئه ای این تیم آنیبال روئیز از سمت خود كنار گذاشته شده است. این تیم در آخرین دیدارش در گروه دوم مسابقات ۰-۲ بر ترینیداد غلبه كرد، اما در دو دیدار قبلی اش با نتایج مشابه ۰-۱ به انگلیس و سوئد باخته و حذفش قطعی شده بود.
روئیز كه به او ال مانو می گویند به خاطر این نتایج و به این سبب كه نتوانست پاراگوئه را صاحب تاكتیك هایی تهاجمی و رو به جلو سازد و بیشتر از روش های منفی سود جست تحت انتقادات زیادی قرار گرفته بود و قرار است جایش به جراردو مارتینو، استراتژیست آرژانتینی سپرده شود و او همانی است كه باشگاه لیبرتاد پاراگوئه را تا مرحله نیمه نهایی مسابقات امسال جام باشگاه های آمریكای جنوبی به پیش رانده است.تغییرات فقط به كشورها و تیم های حاضر در جام جهانی ۲۰۰۶ منحصر نمی شود و چند كشور دیگر هم طی هفته ها و ماه های اخیر تداركات و برنامه های خود را برای دور مقدماتی جام جهانی ۲۰۱۰ آغاز كرده و به واقع از چهار سال زودتر به استقبال آن رویداد رفته اند.
یكی از آنها اروگوئه است كه سابقه دو بار كسب عنوان قهرمانی را در جام های جهانی (۱۹۳۰ و ۱۹۵۰) دارد و برای جام ۲۰۱۰ اسكار تابارز را بازگردانده است و او مردی است كه در جام جهانی ۱۹۹۰ در خاك ایتالیا هم اروگوئه را هدایت می كرد. تابارز این بار جانشین خورگه فوساتی شده و باید تیمی را اداره و احیا كند كه به سال ۲۰۰۵ در مرحله پلی آف جام جهانی ۲۰۰۶ به دست استرالیا حذف شد و در نتیجه راهی به آلمان نیافت.در لیما نیز خبرهایی هست و فرانس ناوارو به جانشینی فردی ترنرو هدایت تیم ملی پرو را در دست گرفته است. بولیوی را هم از نظر دور نگه نداریم، زیرا مربی این كشور نیز كه اوویدیو مسا بود كناره گیری كرده است و این كشور باید جانشین او را تعیین كند.
● كار با قبلی ها
در عین حال برخی كشورهای آمریكای جنوبی هم تصمیم گرفته اند به كار با مربیان قبلی خود ادامه دهند و بدون تغییرات اساسی پا در سیكل چهارساله بعدی بگذارند و به آنچه پیشتر داشته اند همچنان اعتماد و اكتفا كنند. یكی از بارزترین آنها لوئیس سوارز مربی كلمبیایی تیم ملی اكوادور است كه این تیم را با ارائه بازی هایی خوب به مرحله یك هشتم نهایی جام جهانی ۲۰۰۶ رساند و در این مرحله فقط با یك گل مغلوب انگلیس شد، او حتی به این دستاورد نیز راضی نیست و چیزی فراتر از این را می طلبد و می گوید: «باید همه چیز را از نو طراحی و روند كار تیم ملی را تقویت كرد.
در مدتی كه از اتمام جام جهانی ۲۰۰۶ می گذرد مشغول همین مسئله بوده ام و به زودی جزئیات كار و چگونگی شروع مجدد اقدامات مان را اعلام خواهم كرد.»در كلمبیا پروفسور رینالدو رودا سركار مانده است و همچنان به هدایت تیم ملی این كشور همت خواهد گماشت و در شیلی هم به نلسون اكوستا اجازه داده شده كه به كارش ادامه بدهد.موقعیت ریچارد پائز مربی تیم ملی ونزوئلا هم از آغاز در معرض هیچ تردید و ابهامی قرار نداشت.
او می گوید: «من به تداوم برنامه ریزی طولانی مدت و دقت در كار معتقدم.»حالا كه مسئله تعیین مربیان تیم های ملی در ۱۰ كشور آمریكای جنوبی تا حدی روشن و تعیین شده و تك سئوال ها و معدود ابهام های باقی مانده نیز طی روزهای پیش رو پاسخ گفته خواهند شد، می توان گفت كه حركت به سوی جام جهانی نوزدهم از حالا در این منطقه آغاز شده است و به این ترتیب به نظر می آید كه چهار سال هم مدتی طولانی نباشد.
منبع : روزنامه شرق


همچنین مشاهده کنید