دوشنبه, ۳۱ اردیبهشت, ۱۴۰۳ / 20 May, 2024
مجله ویستا

انتخاب دولتمدار


هر اندازه كه تصویر مسائل كشور و طرح های چگونگی حل آن شفاف تر و درك آن برای گروه های مختلف اجتماعی آسان تر باشد، امكان تصمیم گیری مردم برای انتخاب كاندیدای جوابگو به خواسته هایشان بهتر میسر خواهد شد. برتری كاندیداهای موجه، ارتباط مستقیم با آگاهی و شناخت آنها از ساختار فرهنگی، اجتماعی، سیاسی و اقتصادی در سطوح ملی، جهانی و نیز روابط بین الملل دارد. پس مناسب است خطوطی را ترسیم نمایند تا نشان دهند، با كدام برنامه ها موانع راه توسعه را می توان كاهش داد و یا از میان برداشت و به طور كلی راه توسعه را هموار كرد و به سرعت آن افزود؟ چگونه مردم را می توان در برنامه ریزی و اجرا مشاركت داد؟ منظور این نیست كه در مدت كوتاه حضور در صحنه رقابت های انتخاباتی، ریز طرح ها به نمایش گذاشته شوند بلكه خطوط اصلی تاثیر گذار بر تحولات تكاملی را می توانند ترسیم نمایند. اگر استدلال رقبا در زمینه های مختلف در فضایی متعهدانه به چالش گذاشته شود، رای دهندگان بهتر خواهند توانست به تكلیف خود عمل كنند. به علت حجم وسیع و پیچیدگی مشكلات، همچنین وجود معادلات چند مجهولی، تصویر چگونگی ساز و كار مملكت داری برای افراد جامعه مخدوش جلوه گر شده است. این واقعیت انگیزه مشاركت مردمی را كاهش می دهد. ساده اندیشی بلكه غیر علمی است اگر تصور شود كه بتوان به طور مجزا به حل تمام اجزای مشكلات نظام اجتماعی و اقتصادی پرداخت. برعكس اثرات تغییر هر تدبیر تازه را باید بر دیگر سیاست ها سنجید. در نهایت با بررسی مجموعه شاخص ها به طور پیوسته، سیاست بهینه اصلاحات را طراحی كرد. در شرایط كنونی سرفصل های زیادی در زمینه مسائل داخلی و بین المللی می تواند مورد طرح و موضع گیری كاندیداهای انتخاباتی باشد. در زمینه سیاست خارجی از جمله: تدابیر مرتبط با برقراری تعادل روابط بین الملل، اهمیت سرمایه گذاری خارجی با توجه به جلوگیری از نفوذ استعماری سرمایه گذار و جلو گیری از تعرض اقتصادی، دلایل ورود یا عدم حضور در سازمان های بین المللی چون «سازمان تجارت جهانی»، سیاست تجارت خارجی، ضرورت انتقال تكنولوژی، استراتژی تاثیر گذاری بر حجم و قیمت صادرات نفت و فرآورده های نفتی را می توان برشمرد. نكته قابل اهمیت اینكه، ضروری است نامزد ها برای انتخاب كنندگان، جنبه های مثبت و منفی هر یك از گزیده سیاست های خود را تشریح كنند. اثرات آن را بر اهداف ملی بسنجند و نتایج حاصل را برای افراد جامعه به نمایش بگذارند. مسائل داخلی بس پر پیچ و خم ترند، در زمینه های اجتماعی و اقتصادی نارسایی های متعددی وجود دارد كه باید برای هر یك از آنها به طور مجزا ولی در عین حال پیوسته به دیگر شاخص ها به تدبیر جویی پرداخت. تمركز اقتصاد بر درآمد های صادرات نفتی و افزایش هزینه های كالاهای مصرفی، اقتصاد تولیدی را ضربه پذیر ساخته و به فرهنگ اقتصاد دلالی رونق بخشیده است. به نحوی كه خطر نهادینه شدن آن، اقتصاد ملی را تهدید می كند. برنامه ریزی فرهنگی، اجتماعی و اقتصادی نیازمند تجدید نظر اساسی است. معضل بیكاری از جمله با ركود اقتصاد تولیدی مرتبط است. چه طرح هایی می توان برای كاهش این بحران ارائه داد؟ درست است كه اقتصاد كشور باید به سوی توسعه صنعتی حركت كند، در درازمدت كدام سیاست را باید برای پیمودن راه انتقال اقتصاد كشاورزی به اقتصاد صنعتی انتخاب كرد؟ چه تفكری برای كسب درآمدهای مالیاتی می توان ارائه داد، تا زمینه تامین بودجه ناوابسته به منافع ملی فراهم شود؟ سیاست بانكی یكی از مهمترین تدابیر تنظیم كننده سازوكار اقتصادی است. در مقایسه تطبیقی با اقتصاد بین الملل نرخ بهره بانكی موجود كشور غیرقابل توجیه است. با توجه به نبود استقلال كامل، بانك مركزی قادر به انجام رسالت خود نیست. چه برنامه هایی برای تجدیدنظر در سیاست بانكی باید به كار بست؟ آموزش و پرورش از مسائل زیربنایی توسعه است. نظام آن نیازمند تجدیدنظر اساسی است. تركیب تخصص دانش آموختگان باید با نیازهای اجتماعی و اقتصادی به طور پویا همخوانی داشته باشد. جایگاه تامین اجتماعی در مركز ثقل برنامه هاست. مكانیسم آن نارساست و متكی به اقتصاد تولیدی نیست. نظام بازنشستگی نیازمند تجدیدنظر اساسی است. برنامه های رایگانه و تخصیص های حمایتی طبیعت ضد عدالت اجتماعی دارد، بیشتر در سمت و سوی حمایت از طبقات پردرآمد بوده و باعث كاهش نسبی قدرت خرید فقرا و عمیق تر شدن شكاف درآمدی میان آنها و ثروتمندان شده است. نمونه هایی از سرفصل هایی را برشمردم تا كاندیداها بتوانند مواضع خود را در زمینه های مختلف برای رای دهندگان و در جریان رقابت های انتخاباتی روشن كنند. تنها در این صورت است كه مردم می توانند موفق به انتخاب اصلح شوند. این سازوكار برای حفظ سلامت مكانیسم دموكراتیك ضروری است. ملك داری نمی تواند در راز پنهان بماند یا پشت پرده ابهام عمل كند. حكومت قانون با مناجات مستمر میان هیات حاكمه و مردم قوام می گیرد. مسئولیت تنظیم سازوكار آن در گرو هنر دولتمداری است.
منبع : باشگاه اندیشه