«توپ» مهم‌تر از «دانش»

فصل نقل و انتقال بازیکنان لیگ برتر فوتبال باشگاه‌های کشور رو به پایان است و چیزی که در این مدت شاهد آن بودیم جا به‌جا شدن میلیاردها تومان بابت به خدمت گرفتن بازیکنانی بود
که هریک برای یک فصل ده‌ها میلیون تومان پول می‌گیرند و با هزار سلام و صلوات منت سر مدیران عامل باشگاه‌ها و مربیان لیگ می‌گذارند که ما به تیم شما آمدیم و چه‌ و چه‌؛ اما منظور نگارنده از نوشتن این چند سطر، کنکاش پیرامون دستمزد فوتبالیست‌های کشور نبود، بلکه نگارنده قصد دارد تا با این پیش زمینه به موضوع دیگری بپردازد و آن تفاوت بسیار بین دریافتی یک فوتبالیست و دیگر مزایای اجتماعی و اقتصادی او با یک استاد دانشگاه است.
بی‌تردید پایین بودن میانگین حقوق استادان دانشگاه‌ها با توجه به سطح علمی اغلب آنان در قیاس با سایر استادان دانشگاه‌ها‌ی دیگر کشورها آثار نامطلوبی بر فعالیت علمی آنان گذاشته است.
این درحالی است که سرمایه‌گذاری‌های سنگینی برای اینکه یک فرد به مرحله استادی دانشگاه برسد، در اغلب کشورهای دنیا صورت می‌گیرد و با توجه به دوران طولانی تحصیلات تا رسیدن به مدرک دکتری و بعد گذراندن مراحل مختلف ارتقا، دانشگاه‌ها تلاش می‌کنند که استادان خود را حتی در سنین بالا تا زمانی که توانایی برای فعالیت‌های علمی وجود دارد، حفظ کنند و به این دلیل بازنشستگی استادان با مقاومت مقامات علمی و دانشگاهی روبه‌رو می‌شود.
در این میان تامین مالی استادان، احترام به آزادی علمی، محدود‌ نکردن ساعت کار و فراهم کردن امکانات علمی برای کارهای آموزشی و پژوهشی از ویژگی‌های فعالیت‌های دانشگاهی است.
این در شرایطی است که متأسفانه موانع ساختاری فراوانی پیش‌روی فرصت‌های مطالعاتی گذاشته می‌شود؛ به‌طوری که با توجه به مشکلات افراد و نگرانی‌ ذهنی استادان و دیگر پژوهشگران، بی‌برنامگی، مشخص نبودن زمان لازم و مقررات و دستورالعمل‌ها هرگونه انگیزه‌ای را برای کار پژوهشی از بین برده است.

بنیامین صدر

منبع : همشهری آنلاین