کاندیدا - The Candidate

سال تولید : ۱۹۷۲
کشور تولیدکننده : آمریکا
محصول : برادران وارنر
کارگردان : مایکل ریچی
فیلمنامه‌نویس : جرمی لارنر
فیلمبردار : جان کورتی
آهنگساز(موسیقی متن) : جان روبینستاین
هنرپیشگان : رابرت ردفورد، پیتر بویل، دان پورتر، ملوین داگلاس، آلن گارفیلد، کارن کارلسن و مورگان آپتن.
نوع فیلم : رنگی، ۱۱۰ دقیقه.


اعضای حزب دموکرات شاخه کالیفرنیا در پی فردی هستند که بتواند با نامزد سناتوری حزب جمهوری‌خواه، «کراکر جارمن» (پورتر) رقابت کند. آنان بالاخره «بیل مکی» (ردفورد)، وکیل جوان و پسر فرماندار سابق را انتخاب می‌کنند. «مکی» تنها وقتی این کاندیداتوری را قبول می‌کند که «ماروین لوکاس» (بویل)، مدیر برنامه‌های انتخاباتی‌اش به او اطمینان می‌دهد که هیچ شانسی برای پیروزی ندارد و تنها می‌تواند با گفتن هر آنچه که به آن عقیده دارد، تا حدودی رقیب را دلسرد کند. «مکی» به دیدن رأی دهندگان می‌رود در حالی که همیشه گروهی خبرنگار و عکاس و فیلم‌بردار هم‌راهش هستند تا هر حرکت او را ضبط کنند و سپس به شکل تدوین شده، به‌عنوان فیلم تبلیغاتی از تلویزیون پخش کنند. حامیانش نیز اجازه می‌دهند تا او صادقانه حرف‌هایش را بزند. «جارمن» از مناظره تلویزیونی با «مکی» خودداری می‌کند. و وقتی شایعه نارضایتی پدر «مکی» (داگلاس) از نامزدی پسرش بالا می‌گیرد، ناگهان معلوم می‌شود که اعلام حمایت علنی پیرمرد از پسرش ضروری است. در این بین هرچه «مکی» آرای عمومی بیشتری به دست می‌آورد، احساس می‌کند که شخصاً در حال از دست رفتن است. همسرش (کارلسن) او را از خود می‌راند و خودش دیگر قادر به تشخیص نظریه‌های خودش در سخنرانی‌های کلیشه‌ای نیست. «جارمن» موافقت خود را با مناظره اعلام می‌کند و در این برنامه «مکی» بدون گفتن هیچ حرف جنجال برانگیزی، اجازه می‌دهد تا رقیبش از کوره در برود. حالا پدرش به‌عنوان یکی از حامیانش منتظر او است. «مکی» با تسلیم محض به صحنه‌سازی‌های «لوکاس» و گروهش، بهت‌زده شاهد پیروزی‌اش می‌شود و با گنگی به آینده‌اش به‌عنوان یک سناتور ایالات متحد می‌اندیشد.
* این درام سیاسی که با تشبیهاتی از شخصیت‌های واقعی عالم سیاست چاشنی شده است، گه گاه شیوه مستندگونه‌ای به خود می‌گیرد. اما کلاً یادآور فیلم بهترین مردِ فرانکلین‌شفنر (1964) است، هرچند شکوه و عمقق آن را ندارد و مستند گرائی‌اش صرفاً تا حدی از پیچیدگی قصه می‌کاهد. ردفورد در نقش وکیل جوانی که سر از مجلس سنا در می‌آورد، موفق‌تر از سایر بازیگران است.