پنجشنبه, ۱۳ اردیبهشت, ۱۴۰۳ / 2 May, 2024
مجله ویستا

زن دو چهره - Two - Faced Woman


سال تولید : ۱۹۴۱
کشور تولیدکننده : آمریکا
محصول : مترو ـ گلدوین ـ مایر
کارگردان : جرج کیوکر
فیلمنامه‌نویس : س.ن.برمن، سالکا ویرتل و جرج اوپنهایمر، برمبنای نمایش‌نامه‌ای نوشته لودویگ فولدا.
فیلمبردار : جوزف روتنبرگ.
آهنگساز(موسیقی متن) : بانیسلا کیپر.
هنرپیشگان : گرتا گاربو، ملوین داگلاس، کنستانس بنت، رولند یانگ، رابرت استرلینگ و روت گوردون.
نوع فیلم : سیاه و سفید، ۹۰ دقیقه.


"لاری بلیک" (داگلاس)، صاحب ثروتمند مجله‌ای پرطرفدار، هنگام گذراندن تعطیلات با مربی اسکی دل‌ربائی‌ به‌نام "کارین" (گاربو) ـ که زنی با اراده و دوستدار طبیعت و زندگی ساده است ـ آشنا می‌شود و بی‌معطلی با او ازدواج می‌کند. "لاری" ابتدا می‌خواهد زندگی پرمشغله شهری‌اش را فراموش کند. نزد "کارین" بماند، اما سرانجام نمی‌تواند و به‌رغم مخالفت‌های "کارین" به نیویورک باز می‌گردد. "کارین" ماه‌ها منتظر بازگشت "لاری" می‌ماند و سپس بی‌خبر به نیویورک می‌آید و در می‌یابد که "لاری" سرگرم بوالهوسی‌های قبلی‌اش شده است. "کارین" خودش را به جای "کاترین"، خواهد دوقلویش ـ که وجود ندارد ـ جا می‌زند و رفتاری سبک‌سرانه، کاملاً متضاد با شخصیت قبلی‌اش، بروز می‌دهد تا وفاداری و تمایلات "لاری" را بسنجد. "لاری" با این که پی به واقعیت برده، بازی را پابه‌پای "کارین" ادامه می‌دهد...
٭ واریاسیون دیگری از مایه مورد علاقه کیوکر: "نقش بازی" و رفتارهای تصنعی. فیلم کوششی بود برای آمریکائی کردن پرسونای گاربو و دست انداختن چهره دست‌نیافتنی و پرابهت او در فیلم‌‌های قبلی‌اش. گاربو حتی در صحنه‌ای معروف، بی‌پروائی غیرمنتظره‌ای نشان می‌دهد و می‌رقصد! (یا در واقع یک رقص جعلی را به صورت مدی تازه معرفی می‌کند). اما این کوشش چندان موفق نبود یا در واقع برای گاربو پیش‌رفتی به شمار نمی‌آمد. خود ستاره نامدار نیز از فیلم راضی نبود و این آخرین کارش در سینما شد. یک مشکل مهم فیلم‌نامه، نچسب بودن ظاهر سازی‌های "لاری" پس از آگاهی به یکی بودن "کارین" و "کاترین" است. به‌رغم شهرت کیوکر به‌عنوان کارگردان صحنه‌های داخلی، فیلم یک صحنه بسیار خنده‌دار و عجیب اسکی در پایان دارد. بنت در نقش فرعی زن روشن‌فکر و آلامد دیدنی است.