موزه‌ فرش ایران ، تهران

فرش ایران از اصیل‌ترین میراث‌های هنر و صنعت ارزشمند قوم ایرانی است. به درستی معلوم نیست قالی‌بافی از چه زمانی در ایران وجود داشته است،‌ ولی با توجه به قالی 2500 ساله «پازیریك» كه در سال 1949 میلادی در جنوب سیبری كشف شد و آن را بافت ایران دوره هخامنشی دانسته‌اند، پیداست قالی‌بافی در ایران، در دوره‌ هخامنشی وجود داشته و در قرن پنج پیش از میلاد،‌ دوره‌ای طولانی از تكامل را پشت سر گذاشته بود.
موزه فرش در سال 1356 افتتاح شد. پژوهشی در سوابق، تحولات و كیفیت تاریخی هنر و صنعت فرش به ویژه فرش ایرانی و برگزاری نمایشگاه‌های موقت از هدف‌های موزه است. انواع گلیم و فرش با توجه به مرغوبیت و قدمت و ویژگی‌‌ آن‌ها در این موزه نگه‌داری می‌شود.
مجموعه ‌موزه‌ فرش شامل نمونه‌های قالی ایران از قرن 9 هجری قمری تا دوره معاصر است و از منابع غنی تحقیقاتی در این مورد به شمار می‌آید. در حدود 135 تخته از شاه‌كارهای فرش ایران در تالار طبقه هم‌كف به نمایش درآمده است.
ساختمان موزه با معماری شكیل و آذین‌های نمای بیرونی كه شبیه به دار قالی است، در كنار پارك لاله بنا شده است. سطح قسمت نمایشی آن 3400 مترمربع است كه شامل دو تالار برای نمایش قالی و گلیم است.
موزه فرش ایران هم‌چنین دارای كتابخانه‌ای مشتمل بر 3500 جلد كتاب است. كتاب‌های این كتابخانه به زبان‌های فارسی، عربی، فرانسه، انگلیسی و آلمانی است كه در اختیار هنردوستان و پژوهش‌گران قرار می‌‌گیرد.