یک زن یک زن است - Une Femme Est Une Femme

سال تولید : ۱۹۶۱
کشور تولیدکننده : فرانسه
محصول : رم/ پاریس پاته.
کارگردان : ژان لوک گدار، برمبنای طرحی از ژنه‌ویو کلونی.
فیلمنامه‌نویس : ژان لوک گدار، برمبنای طرحی از ژنه‌ویو کلونی.
فیلمبردار : رائول کوتار.
آهنگساز(موسیقی متن) : میشل لوگران.
هنرپیشگان : ژان پل بلموندو، آنا کارینا، ژان کلود بریالی، نیکول پاکن، ماری دوبوآ، ماریون سارو و ژان مورو.
نوع فیلم : رنگی، ۸۵ دقیقه.


"آنژلا" (کارینا) رقصنده‌ای است که با دوست پسرش، "امیل" (بریالی) زندگی می‌کند و دلش بچه می‌خواهد، اما "امیل" به ازدواج با او نیست. "آنژلا" با استفاده از مکر زنانه، کاری می‌کند که مرد دیگری "آلفرد" (بلموندو) عاشقش شود و به این ترتیب حس حسادت "امیل" را تحریک می‌کند. و او را وامی‌دارد برای حفظ محبوبه خویش، به تقلا بیفتد....
٭ براساس طرحی دو خطی از ژنه‌ویو کلونی، یک زن یک زن است ادای دین عاشقانه و در عین حال آگاهانه گدار است به موزیکال‌های آمریکائی و به سرزندگی پویائی و سادگی ذاتی‌شان. گدار ابتدا می‌خواست جین‌کلی را در فیلم شرکت دهد اما بعد به این نتیجه رسید که بعضی چیزها را عیناً نمی‌شود بازیابی کرد و یک ادای دین، تکرار محض نیست. از این رو موزیکالش (با موسیقی متن زیبای لوگران) را به شیوه‌ای گداری و پاریسی ساخت ـ در برای چشم‌اندازهای خیابان‌ها و مناظر شهر و در آپارتمان کوچک اما رنگارنگ بریالی و کارینا با ترانه‌هائی که در واقع ترکیب جمله‌های عادی گاه آهنگین ادا شده هستند و حرکت‌هائی که با جامپ‌کات‌های آشنای او نقطه‌گذاری شده‌آند (این نخستین فیلم همراه با صدابرداری همزمان گدار است). در واقع گدار قالب موزیکال را برای بازی جذاب و سرخوشانه‌ای با رسانه سینما در تک‌تک نماها به کار می‌برد. شخصیت‌ها مثل بچه‌هائی هستند که هنوز بزرگ نشده‌آند و حاضر به پذیرش مسئولیت نیستند و گوئی گدار آنان را جلوی دوربین به امان خود رها کرده است. فیلم ستایشی از جاذبه استثنائی کارینا، همسر گدار (در آن زمان) در حالت‌های مختلف نیز هست که آمیزه‌ای از معصومیت و وسوسه‌انگیزی را به نمایش می‌گذارد و بداهه‌پردازی‌اش، به نوعی بازی به شدت طبیعی، گوئی پیرایش نشده و در نتیجه نامتعارف می‌انجامد.