پایبندی به فرهنگ

راستش را بخواهید هنوز تعریف درستی از اخلاق حرفه ای در ورزش نداریم. نه این که تصور بفرمایید اصول اخلاقی در ورزش را به رسمیت نمی شناسیم، خیر؛ اخلاق و اصول اخلاقی از جمله چیزهایی است که حتی اگر به آن عمل نکنیم هرگز بد جلوه داده نمی شود، یعنی این که آنانی که هیچ اصراری به اجرای اخلاقیات ندارند هم در مقام یک گوینده یا نویسنده، پیوسته از آنها به خوبی یاد می کنند و می کوشند با بیان محاسن اخلاقی خود را به نوعی موجه دهند!
اما گاهی پیش می آید که فردی با بیان موضوعی آن چنان تذکری به انسان می دهد که تا مدت ها عرق شرم بر پیشانی می نشیند و ابواب فکر را بر رویمان باز می کند. چند شب قبل، وقتی کلمنته به برنامه نود آمده بود فردوسی پور از آرتور جرج اسم برد، کلمنته بلافاصله گفت: او یکی از رقبای من برای کسب سرمربیگری ایران بود، ولی بعد از این که مجدد مجری از جرج یاد کرد و کوشید کارنامه مرد اسپانیایی را از همکار پرتغالی اش بهتر جلوه دهد، او با احترامی خاص از رقیب دیروز خود یاد کرد و تا آخرین لحظه ای که از او صحبت می شد حتی یک مرتبه نیز حرفی از برتری خود نسبت به وی به میان نیاورد. حرف های کلمنته نگارنده را به یاد سال ها قبل یعنی زمانی که ایویچ، سرمربی تیم ملی بود انداخت. در آن دوران در خلال یک مصاحبه اختصاصی او، از مربی دوران نوجوانی خود یاد کردم، اما بی آن که بی احترامی کرده باشم به گونه ای سخن گفتم که احترامی هم در آن لحاظ نشده بود. ایویچ بلافاصله تذکر داد که هرگز نباید نسبت به مربی خود با این لحن سخن بگویی!
واقعا ورزش ما را چه می شود که دیگران از آن سوی دنیا باید بیایند و نصیحت مان کنند؟ من هم معتقدم فرهنگ ما از فرهنگ های دیگر کامل تر است اما ما تا چه حدی به فرهنگ خود پایبند هستیم؟ مربیان، علیه بازیکنان حرف می زنند، بازیکنان ضد مربیان سخن می گویند و مدیر عامل در جبهه دیگری موضع می گیرد. خلاصه این که لباس رزم پوشیده ایم تا دیگری را تخریب کنیم (البته آنچه ذکر می شود در خصوص همراهان فوتبال صدق نمی کند). مربی ای که الان روی نیمکت نشسته از عملکرد نفر قبلی انتقاد می کند، قبلی، امروزی را قبول ندارد و بعضی از نشریات هم برای این که از آب گل آلود ماهی بگیرند آب به آسیاب این اختلافات می ریزند و بر آتش جر و بحث های بی جا می دمند.
این نوشتار هم به پایان رسید و طبق عادت دوران مدرسه در خاتمه نتیجه ای اخلاقی باید گرفت. پس می نویسیم که نباید آن قدر بد باشیم که از اسپانیا برای تدریس اخلاق، معلم بیاوریم!

سید مهدی میری

منبع : روزنامه جوان