گناه

برخی از گناهان، ثواب و پاداش كارهای نیكو و پسندیده را محو و نابود می كند و از بین می برد. در آیات و روایات از آن به «حبط» تعبیر شده است. همانند ناپرهیزی بیمار كه اثر دارو را نابود می كند و چون انسان با به كار بردن خشم، گرفتار گناهانی خطرناك می شود از این رو اعمال پسندیده خود را نابود می سازد.
امام صادق(ع) در این مورد می فرماید: هر كس این سه ویژگی را نداشته باشد عمل نیكوی او پابرجا و استوار نمی گردد.
۱) ورع و پارسایی كه او را از گناهان بازدارد.
۲) اخلاق پسندیده ای كه با مردم مدارا كند.
۳) بردباری، كه به سبب آن رفتار جاهلانه افراد نادان را با وقار و متانت خویش پاسخ دهد.

منبع : روزنامه ایران