یکشنبه, ۹ اردیبهشت, ۱۴۰۳ / 28 April, 2024
مجله ویستا

آغاز یک درام


آغاز یک درام
۱ - سه امتیازی كه از دست رفت حالا بر شانه های ایتالیایی ها سنگینی می كند. یك پیروزی می توانست این تیم را به مقام اول گروهش با ۶ امتیاز برساند و به مرحله بعد برساند. اما اشتباه نابخشودنی «د روسی» و بعد از آن هم بازی نامتوازن ایتالیا همه چیز را عوض كرد. در حقیقت یك مساوی ایتالیا را به سمتی پیش می برد كه باید در بازی بعد مقابل چك پیروز شود تا از دست برزیل فرار كند.
۲ - بروس آره نا: «داور ما را نابود كرد. اخطار دوم به پوپه اصلاً درست نبود اما این درست است كه قدرت های بزرگ فوتبال برای داوران مهمتر هستند. یك روز هم نوبت ما می رسد.»
واقعیت این است كه همیشه غذا را با دستان خود می خورند. برای اینكه به ندرت در جام جهانی پیش می آید كه مقابل یك تیم ۹نفره قرار بگیرید و یك نیمه بازی كنید و در حالی كه فقط با یك گل می توانید خود را به مرحله بعد برسانید همه چیز را به شب آخر موكول كنید. آن هم در شبی كه فقط شما تصمیم گیرنده اصلی نیستید. برای ایتالیا شب بازی با آمریكا شب عجیبی بود و حتی می توانست آنها را به جایگاه نازل تری برساند، حتی پشت سر غنا كه چند ساعت قبل توانسته بود با بازی زیبایش جمهوری چك را شكست دهد، آنها كمی هم خوش شانس بودند كه در نیمه اول همه چیز را از دست ندادند.
اگر همه چیز براساس شمارش حملات پیش می رفت شاید حساب های مارچلو لیپی هم اشتباه می شد و روزگار فوتبال ایتالیا از این بدتر می شد. اما آنها در نهایت به یك مساوی می رسند: مقابل تیمی كه ۹نفره بود و حالا باید در انتظار بازی حریفان باشند تا غذای جویده شده ای را بر ای به حداقل رساندن احتمالات حذف یا مشكلات بزرگتر به آنها هدیه كنند. ایتالیا در حالی كه بازی شكل متفاوتی به خود می گرفت با ضربه سر جیلاردینو پیش افتاد اما چند دقیقه بعد اشتباه زاكاردو باعث شد كه دروازه خودشان را باز كند و تا پایان هم این نتیجه باقی ماند. هرچند كه تعداد حملات و موقعیت های دو تیم می توانست نتیجه ای دیگر را رقم بزند. اما همه چیز به نفع ایتالیا نبود. حالا شرایط اینگونه است؛ فرصتی كه دود شد و به هوا رفت. یك بازی كم رنگ و عجیب، بدون درخششی كه از این تیم، ایتالیا، انتظار می رفت. در پایان مارچلو لیپی هم چهره اش عوض می شود؛ تیره رنگ و عصبانی.
بداخلاقی هایش را هم پنهان نمی كند. سه امتیازی كه از دست رفت حالا بر شانه های ایتالیایی ها سنگینی می كند. یك پیروزی می توانست این تیم را به مقام اول گروهش با ۶ امتیاز برساند و به مرحله بعد برساند. اما اشتباه نابخشودنی «د روسی» و بعد از آن هم بازی نامتوازن ایتالیا همه چیز را عوض كرد. در حقیقت یك مساوی ایتالیا را به سمتی پیش می برد كه باید در بازی بعد مقابل چك پیروز شود تا از دست برزیل فرار كند. «من ناراحت و عصبانی هستم.» سرمربی ایتالیا شروع به صحبت می كند و ادامه می دهد: «از امشب جام جهانی شروع می شود، برای اینكه از بازی بعد هر مسابقه ای به معنای ادامه یا خروج از جام جهانی است و باید بهترین بازی های خودمان را انجام دهیم. دیگر بازی اول برایمان اهمیتی ندارد و نمی تواند كمكی به ما بكند. این مساوی ۱-۱ برایمان گران تمام شد اما هنوز برایمان مثل یك درام نشده است.» ایتالیا سعی كرد و می خواست كه پیروز شود. تحلیل لحظه به لحظه سرمربی ایتالیا از بازی این تیم مقابل آمریكا نتیجه مشخصی ندارد و از این مسئله راضی نیست.
«روند كاری ما اصلاً خوب نبود. در بازی با غنا انرژی بسیاری گذاشتیم و در نیمه اول استثنایی بازی كردیم. اینچنین با جدیت و شدت بازی كردن گاهی اوقات زیادی است و تیم را خسته می كند. اما برای آنكه نشان دهیم تیم بزرگی هستیم باید خوب بازی كنیم. برای بازی با آمریكا آن قدرت بازی قبل را نداشتیم. می دانستم كه بازی درخشان قبلی را نخواهیم دید اما نمی توانم فرصت هایی كه شاگردانم از دست دادند را نادیده بگیرم. در نیمه دوم فرصت های زیادی داشتیم.»
همه اعتقاد دارند كه این ایتالیا كمی مغرور و البته عوض شده بود اما لیپی جواب می دهد: «هیچ غروری وجود نداشت. آنها انسان هستند. آنها با جدیت كار كرده اند. هیجان و جدیت خود را تا آخرین تمرین قبل از بازی هم نشان دادند. مشكلاتی هم كه داشتیم همه از آن آگاه هستند.» بعد از این، سرمربی سرش را پایین می اندازد و سكوت می كند. بازگشت به بازی و تحلیل حریف موضوع بعدی است: «آمریكایی ها نشان دادند كه سازماندهی و نظم تیمی خوبی دارند. آنها هم برای این بازی خواست و جدیت بزرگی را از خود نشان دادند. مقابل آنها فقط شب خوب ما كافی نبود باید درخشان تر از این وقتی ۱۰نفره بودیم بازی می كردیم.»
اما بروس آره نا از قضاوت داور اروگوئه ای ناراضی است و می گوید: «داور ما را نابود كرد. اخطار دوم به پوپه اصلاً درست نبود اما این درست است كه قدرت های بزرگ فوتبال برای داوران مهمتر هستند. یك روز هم نوبت ما می رسد.» اما مارچلو لیپی در مورد اظهارنظرات آره نا كه باز هم می تواند همان سایه سنگین پرونده داوری در ایتالیا را به آلمان هم برساند و لطف داوران را هم در اینجا نسبت به ایتالیا نشان دهد، می گوید: «آره نا در مورد داوری گلایه دارد؟ من نظری ندارم. بازی تمام شده است. من نمی توانم در این مورد قضاوت كنم.» ایتالیا بد بازی می كند و با عصبانیت دقایق اولیه را پشت سر می گذارد و همین باعث می شود كه كنترل بازی از دست آنها در برود. لیپی می گوید: «اشتباهات دقایق اولیه باعث شد كه با عصبانیت بازی را دنبال كنیم. بعد هم بدشانس بودیم كه توپ را به اشتباه وارد دروازه خودمان كردیم.» حالا لبه تیز انتقادات می تواند خود را نشان دهد. رمی ها در حد و اندازه خود نبودند.
یكی تعادل بازی را بر هم زد و دیگری كه هنوز كاملاً آماده نیست. در نهایت هر دو بیرون می آیند. د روسی با كارت قرمز و توتی بنا بر شرایطی كه ایتالیا مجبور می شود با یك یار تازه وارد درگیر شود نه بازی را ادامه دهد. لیپی می گوید: «د روسی پسر خوبی است اما متاسفم كه این شوك بزرگ را به وجود آورد. توتی هم هنوز صد درصد آماده نیست و طبیعی بود كه من او را عوض كنم.» اما فرانچسكو توتی می گوید: « تعویض او به خاطر اخطاری بود كه او چند دقیقه قبل گرفته بود.» برای توتی هم این تعویض مشابه شرایطی است كه در همین دقیقه تاریخی برای روبرتو باجو در جام جهانی ۹۴ پیش آمد و سر و صدا های بعدی بلند شد و حالا مربی و بازیكن نظر متفاوتی در مورد تعویض دارند. توتی می افزاید: «تعویض درستی بود. من اخطار گرفته بودم و مربی برای اینكه من هم اخراج نشوم، مرا از بازی بیرون آورد. داور در همه برخورد ها به ضرر ما سوت زد و بعد از آن اخراج همه چیز محتاط تر و شرطی شد. لیپی از من خواسته بود كه فضای بیشتری را برای دیگران به وجود بیاورم و تحرك بیشتری داشته باشم اما شماره ۴ آمریكا همه جا با من می آمد و در پایان هم به خاطر این یارگیری فشرده به او تبریك گفتم.»
به نظر می رسد كه بازی بعد برای ایتالیا شرایط به گونه ای دیگر خواهد بود و آنها مقابل ندود و تیم چك روز سختی خواهند داشت. گرچه ندود كمی درد دارد و آسیب دیدگی در بازی با غنا هم مشهود بود اما برای بازی با ایتالیا همه آماده می شوند. چك خود را مدعی و شگفتی ساز می دانست اما حالا فقط شكست ایتالیا می تواند آنها را به مرحله بعد برساند و این می تواند بزرگترین شگفتی جام باشد. اتفاقی كه از بازی با آمریكا شروع شد و پایانی برای آن نمی توان متصور شد و حتی در صورت خوش بینی به صعود ایتالیا باز هم این اتفاق كه آنها با برزیل روبه رو شوند استرس را در آنها بیشتر كرده است. آنها باید سرگروه باشند تا از هر رویارویی بزرگ تا نیمه نهایی فرار كنند و این اتفاق فقط بستگی به بازی حریفان دارد.
آنها نشان دادند كه نمی توانند با دست های خودشان غذای آماده ای را بخورند و دیگران هم باید به آنها كمك كنند. آلساندرو دل پیرو كه در نیمه دوم به میدان آمد، می گوید: «بازی عجیبی بود. همه چیز اتفاق افتاد. كارت های قرمز، موقعیت های گل و... من می خواهم خوش بینانه به همه چیز نگاه كنم. ما همیشه در گروهمان اول بوده ایم. مسلماً نمی توانیم آرام باشیم اما جدیت خودمان را از دست نداده ایم. مهم این است كه خیلی زود همه چیز را عوض كنیم و صفحه ای دیگر را ورق بزنیم.» تا چند روز دیگر باید صبر كرد. به نظر می رسد د روسی و توتی برای مدتی بیرون خواهند ماند. لیپی گفته كه وارد بازی مرگ و زندگی شده است و جای هیچ ریسكی باقی نمی ماند.
محسن ابراهیمی
منبع : روزنامه شرق


همچنین مشاهده کنید