چرا میرحسین؟!

پس از اتمام هشت سال نخست وزیری میر حسین موسوی در سال ۶۸ هم مقام نخست وزیری قانوناً در اصلاح قانون اساسی حذف گردید و هم مهندس موسوی یکباره و یکجا پس از نخست وزیری از میدان پر فراز و نشیب سیاست رخت بر بست و در سکوتی طولانی فرو رفت و همواره نام وی در بزنگاههای انتخابات به عنوان امید جناح چپ سابق و اصلاح طلبان بعدی مطرح می شد که وی نیز هر بار سادگی تار و پود هنر را بر پیچیدگی تار و مبهم سیاست ترجیح داده و سکوت خود را تمدید می کرد .
اگر از سال ۷۶ و عدم حضور وی بگذریم که باعث جایگزینی خاتمی به عنوان کاندیدای جناح چپ و شکل گیری جنبش دوم خرداد گردید ؛ در سال ۸۴ نیز مهندس موسوی با بیان دو پیش شرطی که به نسبت جو سیاسی موجود آن مقطع عملی شدنش بعید می نمود پس از نوشتن نامه و عزم سفر؛ عملاً دست به سکوت زده و پا به عرصه آن رقابت نگذارد .
اما اینک و پس از بیست سال سکوت ؛ گویی صورت مساله تغییر کرده است و به دلیل شرایط خاص اقتصادی و سیاسی که کشور در آن قرار دارد و هم چنین به سبب احساس مسوولیت ، پس ازاینکه تردیدهای جدی خاتمی مانع حضورش شده و چینش انتخاباتی اصلاح طلبان نیاز به شکل گیری و وحدت دارد، حضور مهندس موسوی نیز به گواهی فعال شدن وی در این روزها و تعامل با سید محمد خاتمی محتمل تر از پیش به نظر می رسد .
این که شخصیت ها و احزاب سیاسی اصلاح طلب علی رغم سکوت موسوی به نخست وزیر پیشین همواره نگاهی مثبت داشته اند و در کوران انتخابات ، وی را شخصیتی مفید فایده برای آینده کشور دانسته و می دانند چیزی نبوده جز تجربه نیک و موفق اداره کشور در سالهای بحران و عملکرد قابل دفاع او در شرایط سخت و دشوار جنگ تحمیلی و همچنین تایید و تمجیدی که حضرت امام ،به حق از وی می نموده است .
شرایط کنونی کشور از یک سو و هم چنین پراکندگی عملکرد انتخاباتی جناح اصلاحات ، هر دو نیاز به ارائه برنامه دقیق وتعامل دارد که نخست وزیر سال های پیشین کشور با چتر حمایت مردمی می تواند از عهده این مهم بر آید .
پس از اینکه خاتمی در دیدار با جمعی از مردم ایلام بیان داشت بین او و مهندس موسوی یکی به عنوان کاندیدای ریاست جمهوری در صحنه انتخابات حاضر خواهد شد ، بسیاری از تحلیلگران سیاسی کشور این خبر را آغازی برای پایان سکوت مهندس موسوی تعبیر کردند زیرا که خاتمی پیش از این بارها در محافل خصوصی و جمع های عمومی ،هم چون دانشگاه تهران ،بر دغدغه های خویش تاکید نمود و با نام بردن از کارشکنی های احتمالی از جنس آن دوره هشت ساله و هم چنین موانع دیگر، دغدغه های خویش را بیان داشت تا بیش از اینکه از فحوای کلامش نویدی برای آمدن بوزد دلیلی برای نیامدن به گوش رسد .
البته تردیدها و دغدغه های وی قابل احترام است و اینک با اعلام این خبر که یا خاتمی یا موسوی خواهند آمد ؛ تقریباً مسجل گشته که با مطرح شدن مهندس موسوی ؛ خاتمی آرام آرام فشارها را بر خود کم کرده و با حمایت از آخرین نخست وزیر سالهای دور و به همراه او اصلاح طلبی را در روایتی جدید تر و با حساسیتی کمتر پی خواهد گرفت .
اکنون باید به بیان دلایلی پرداخت که با تکیه بر آن می توان حضور مهندس موسوی را در انتخابات آتی ریاست جمهوری مفید برای ملت و کشور دانست .
این روزها و پس از شروع به کار سایت کلمــه توسط حامیان مهندس موسوی و هم چنین برگزاری همایش زیست مسلمانی در دهه چهارم انقلاب توسط موسسه توحید و تعاون با حضور موسوی و خاتمی و سایر مسایل و تحرکات که حضور وی را بالقوه می نماید ؛ پتانسیل های وی به عنوان شخصی که پس از خاتمی گزینه مطلوب و فراگیر جبهه اصلاح طلبان باشد قابل بررسی است و طبیعتاً اگر از شورای نگهبان به عنوان نهادی که مانعی برای مهندس اصلاحات به حساب نمی آید بگذریم ؛ مسایلی مانند حساسیت های فردی و تقابلات سیاسی مسا ئلی قابل حل می نماید .
همچنین مواردی مانند اجماع کاندیدا که عدم آن یک بار در سال ۸۴ زخم کاری بر پیکر اصلاحات وارد نمود این بار با حضور شخصیتی که در بدنه اصلاح طلبان مقبول است نیز تحقق یافتنی است .
مساله تخریب که متاسفانه این روزها بی پروا و هر روز بر چهره ای خط می اندازد به دلیل مقبولیت مردمی و هم چنین حمایت های صریح امام از ایشان ، نمیتوان گفت منتفی است ، اما قطعاً هزینه بردار و در نهایت به ضرر تخریب گران خواهد بود.
دلیل مطلوب دیگر این که منتقدین وضع موجود که از جناح اصولگرا انشعاب یافته اما بنا به دلایلی، قدرت اجماع با خاتمی را نداشتند به راحتی می توانند با حمایت از نخست وزیر دوران جنگ ، اهداف خود اعم از عبور از احمدی نژاد و یا طرح وحدت ملی را به کام تجربت برند .
البته به دلایلی که در بالا ذکر شد شخصیت مهندس موسوی پیش از این تبلیغات یا نقد ها بر دولت نهم ؛ خود به شخصه در جناح راست نیز دارای پایگاهی است که نباید از این نکته نیز غافل شد .
به هر حال مهندس موسوی حمایت احزاب و گروه های اصلاح طلب را نیز پس از عدم حضور خاتمی در آستین خواهد داشت و با تکیه بر سابقه نیکو و مقبولیت مردمی می تواند رقیبی جدی برای دولتمردان فعلی باشد .
شاید حضور خاتمی و حساسیت خاصی که با حضور وی فضای انتخابات را تحت تاثیر قرار خواهد داد باعث شود جناح رقیب از ترس تکرار دوم خردادی دیگر یک پارچه پشت سر احمدی نژاد بایستد که این امر می تواند به قدرت رییس جمهور فعلی بیافزاید ؛ اما با حضور مهندس اصلاحات چنین ائتلافی با وجود تکثرهای متفاوت در جناح اصولگرا منتفی خواهد بود که این امر از لحاظ تاکتیکی به پیروزی وی کمک خواهد نمود .
تسلط وی بر چشم اندازبیست ساله و برنامه های بلند مدت به دلیل حضور مستمر در مجمع تشخیص مصلحت نظام و تعهد به اجرای آنها می تواند کشور را مجدد به مسیر برنامه مدون برگرداند .
علی رغم نکات فوق الذکر باید به بیان برخی نکات دیگر نیز پرداخت که در صورت حضور مهندس موسوی به جدّ باید مورد توجه قرار گیرد و آن اینکه بیست سال سکوت ، آن هم در جامعه ایران زمان طولانی به حساب می آید و نسل امروز با شخص مهندس موسوی فاصله ها دارد و پیشینیان نیز با افکار اقتصادی و سیاسی وی هر چند آشنا باشند از ثابت بودن یا تغییر کردن آن بی اطلاع هستند و اینها مسایلی است که باید در اولین فرصت با مطرح کردن برنامه اقتصادی و مواضع سیاست داخلی و خارجی به شفاف شدن موضوع بینجامد .
امروز تحرکات منطقه ازعراق و افغانستان گرفته تا پاکستان و کشورهای عربی خلیج فارس و فلسطین نشان دهنده تصویری مبهم از آینده خاورمیانه و منطقه دارد که طلب می کند کشور ایران به عنوان تاثیر گذارترین کشور منطقه که دشمنانش هر روز به او نزدیک تر می شوند حداقل در داخل با حضور دولتی ملی تر که قابلیت تعامل داخلی بیشتری داشته باشد بتواند از کوران حوادث آینده سلامت به پیش رود .

آرش کامرانی

منبع : سایت تحلیلی خبری عصر ایران