زنگ‌های نیمه‌شب - Chimes At Midnight

سال تولید : ۱۹۶۶
کشور تولیدکننده : اسپانیا و سوئیس
محصول : امیلیانو پیدرا و انگل اسکولانو
کارگردان : اورسن ولز، برمبنای بخش‌هائی از نمایش‌نامه‌های ریچارد دوم، هنری چهارم، هنری پنجم و بیوه‌های خوشبخت وینزور نوشته ویلیام شکسپیر.
فیلمنامه‌نویس : اورسن ولز، برمبنای بخش‌هائی از نمایش‌نامه‌های ریچارد دوم، هنری چهارم، هنری پنجم و بیوه‌های خوشبخت وینزور نوشته ویلیام شکسپیر.
فیلمبردار : ادموند ریچارد
آهنگساز(موسیقی متن) : آنجلو فرانچسکو لاوانینو.ً
هنرپیشگان : ولز، کیت باکستر، جان گیلگود، مارگارت رادرفورد، ژان مورو، نورمن رادوی، مارینا و لادی، آلن وب، فرناندو ری و والتر کیاری.
نوع فیلم : سیاه و سفید، ۱۱۵ دقیقه.


داستان دوستی نزدیک "سرجان فالستاف" (ولز) با "شاهزاده هال" (باکستر) و طرد شدن "فالستاف" وقتی شاهزاده به مقام پادشاهی انگلستان می‌رسد...
٭ خود ولز کارش را مرثیه‌ای برای انگلستان سعادتمند گذشته می‌نامید. با این همه فیلم را می‌توان به‌طور کلی استعاره‌ای از انحطاط دانست؛ تصویر گرم و زنده و پرجنب‌وجوش که به پایان می‌رسد وجایش را به سرما و افسردگی می‌دهد. شخصیت "فالستاف" با بازی خود ولز نماینده چنین دنیائی است و رابطه‌اش با شاهزاده جوان که پیچیده‌تر و غنی‌تر از مأخذ اصلی "شکسپیر"ی است، تجلی امیدهائی که بر باد می‌روند. صحنه نبرد در اواخر فیلم درخشان است و پیچیدگی بصری فیلم آشکارا کار استادی است که سال‌ها پیش همشهری کین (۱۹۴۱) را ساخته بود. به‌رغم زبان دشوار و گفت‌وگوهای سریع و گاه نامفهوم و صداگذاری معیوب فیلم ـ ظاهراً به دلیل مشکلات مالی ـ که مزید برعلت می‌شود، زنگ‌های نیمه شب کارگردانی را نشان می‌دهد که به‌رغم طرح‌های ناکام مانده و آرزوهای برآورده نشده، هم‌چنان می‌تواند رسانه را با انرژی خلاقه خویش تکان دهد. ازیگران تراز اول و متنوع از نقطه‌های قوت فیلم هستند. نام دیگر فیلم: فالستاف.