ارزیابی بالینی فیلم‌های چسبنده مخاطی برروی لثه افراد سالم داوطلب

● مقدمه:
چسبندگی حیاتی به چسبیدن یک پلیمر، مصنوعی یا طبیعی، به یک زمینه بیولوژیک اشاره می کند. هنگامی که این سوبسترا موکوس است، اصطلاح چسبندگی مخاطی استفاده می گردد. هدف از این مطالعه تهیه و ارزیابی بالینی اولین فیلم چسبنده مخاطی در ایران بود.
● مواد و روش ها:
در این مطالعه کارآزمایی- بالینی چهار فیلم D, C, B, A چسبنده مخاطی بر مبنای اطلاعات تئوری در زمینه پلیمرهای چسبنده و خواص فیزیکی یک فیلم چسبنده مخاطی تهیه گردید و بدین منظور از ترکیبات هیدروکسی پروپیل متیل سلولز (HPMC)، پلی ونییل پرولیدون (PVP) و کاربوپل (C) به عنوان لایه چسبنده و نیتروسلولز (NC) و اتیل سلولز (EC) به عنوان لایه آب گریز استفاده شد. چهار فیلم مزبور به صورت دوسوکور (Double blind) در ۲۰ فرد داوطلب سالم برروی مخاط لثه چسبنده ناحیه کانین فک بالا قرار داده شد و حداکثر مدت زمان باقی ماندن چسبندگی و عوامل موثر بر آن مورد بررسی قرار گرفت. آنالیز یافته های خام به کمک نرم افزار آماری SPSS و با آزمونهای Chi-square، T-Test و اندازه گیریهای مکرر انجام گرفت.
● یافته ها:
میانگین مدت زمان چسبندگی چهار فیلم تفاوت معنی داری را نشان داد (P<۰.۰۰۱) به نحوی که فیلم A بیشترین زمان چسبندگی (۳ ساعت) و فیلم D کمترین زمان (۵.۱۵ ساعت) را دارا بود، تحمل مخاطی فیلمهای چسبنده خوب بود و غذا خوردن و نوشیدن تاثیری در جداشدن فیلم از لثه نداشت.
● نتیجه گیری:
به نظر می رسد فیلم A فیلم چسبنده مخاطی مناسبی باشد. البته تحقیق های بیشتری در مورد ضخامت و ابعاد این فیلم لازم است تا بتوان آن را به صورت فیلم پوشاننده مخاط در درمان زخمهای دهان استفاده نمود.

حکیمه احدیان
عباس جوادزاده
حسین عرفایی

منبع : پایگاه اطلاعات علمی