کاربرد روشهای بیوشیمیایی و بیواسی در تشخیص مقاومت به حشره کشهای ارگانوفسفره و کاربامات در سوسری آلمانی

در این بررسی حساسیت سوشهای مختلف سوسری آلمانی در in-vivo با استفاده از خط رگرسیون (غلظت در واحد لگاریتمی و مرگ و میر بر اساس پروبیت) و در in-vitro با استفاده از بررسی وضعیت آنزیم مورد مطالعه قرار گرفت.
در روش بیواسی نمفهای سن یک سوسری آلمانی (۲ تا ۳ روزه) با کاغذهای آغشته به حشره کشهای دیازینون و پروپوکسور ۲% آزمایش گردیدند که نتایج بدست آمده از آزمایشها با دیازینون ۲% نشان داد که کلیه سوشهای آزمایش شده در مقایسه با سوش حساس متحمل بوده، باستثنای یک سوش که حساسیت بیشتری داشت به طوری که نسبت مقاومت ۰.۹۷ تا ۱.۶۷ تعیین گردید. نتایج آزمایش با پروپوکسور ۲% نشان داد که کلیه سوشها به این حشره کش حساس بوده به استثنای یک سوش که نسبت مقاومت ۱.۶ در مقایسه با سوش حساس مشخص گردید.
در آزمایشهای آنزیمی حساسیت سوشها با استفاده از دو روش اندازه گیری فعالیت استراز عمومی و استیل کولین استراز مورد بررسی قرار گرفت.
مقایسه نتایج آزمایشهای انجام شده در in-vitro و in-vivo بر روی نمفهای سن ۱ سوسری آلمانی موید این مطلب است که این دو روش برای اندازه گیری مقاومت / تحمل از حساسیت قابل قبولی برخوردار است و در آزمایش بیواسی می توان سطح حساسیت حشره را به حشره کشها مشخص نمود، در حالی که در روش in-vitro با استفاده از بررسی فعالیت آنزیم فقط می توان تغییرات کمی یا کیفی آنزیمهایی را که با حشره کشهای ارگانوفسفره و کاربامات در ارتباط هستند تعیین نمود.
لازم به ذکر است که این تحقیق برای اولین بار در دانشکده بهداشت دانشگاه علوم پزشکی تهران انجام شده است.

ماندانا ابوالحسنی
منصوره شایقی
حسین لدنی

منبع : پایگاه اطلاعات علمی