خوشبختی Mutluluk

▪ کارگردان: عبداله اُغوز.
▪ فیلمنامه: الیف آیهان، عبداله اُغوز، کوبیلای تونچر بر اساس رمان خوشبختی نوشته زولفو لیوانلی.
▪ موسیقی: زولفو لیوانلی.
▪ مدیر فیلمبرداری: میرساد هروویچ.
▪ تدوین: لیوو.
▪ بازیگران: ئوزگو نامال[مریم]، طلعت بولوت[عرفان]، مورات حان[جمال]، مصطفی آوکیران[علی رضا]، امین گورسوی[تحسین]، مرال چتین کایا[منور]، لاله منصور[آیسل].
▪ ١٢٦ دقیقه. محصول ٢٠٠٧ ترکیه ،یونان.
▪ نام دیگر: Bliss. نامزد جایزه بهترین فیلم از جشنواره استانبول، برنده جایزه بهترین بازیگر مرد/مورات حان، بهترین بازیگر زن/ئوزگو نامال، بهترین چهره پردازی، بهترین موسیقی و بهترین صدابرداری از جشنواره فیلم آنتالیا.
▪ ژانر: درام.
دهکده ای در ساحل دریاچه وان، ترکیه. مریم دختر ١٧ ساله ای که مورد تجاوز قرار گرفته، در انبار خانه حبس شده و به سرنوشت خود می اندیشد.
استانبول. عرفان کورودال استاد مشهور و ثروتمند دانشگاه، و فارغ التحصیل هاروارد در خانه ویلایی مشرف به تنگه داردانل خود دچار یکنواختی و کسالت شده و تصمیم می گیرد تا تغییراتی اساسی به زندگی خود بدهد.
و جمال، سرباز جوانی که در کوه های گابار در تعقیب افراد PKK و زیر آتش آنها قرار دارد. دست تقدیر زندگی این سه نفر را در آینده به شکلی عجیب به هم پیوند خواهد داد....
● چرا باید دید؟
خوشبختی سومین رمان زولفو لیوانلی متولد ١٩٤٦ آهنگساز، آوازخوان، کارگردان، روزنامه نگار، وکیل مجلس، سفیر حسن نیت یونسکو و نویسنده مشهور ترکیه است. رمانی که همچون آثار پیشین وی بارها تجدید چاپ شده و یاشار کمال درباره ان گفته است:"خوشبختی با مهارت و تعلیقی نفس گیر انگشت روی موضوعی قدیمی و در عین حال روز می گذارد. جسارت و ژرفای نگاه لیوانلی در این رمان یادآور تراژدی های شکسپیر است".
با ستایش های بیشماری که نثار این کتاب شده و با توجه به پس زمینه فیلمسازی لیوانلی تعجب آور است که چرا خود آن را به فیلم برنگردانده است. اما حاصل کار عبدالله اُغوز آن چنان تحت تاثیر نگاه لیوانلی است که فیلم را به اثری از او بیشتر شبیه می کند، مضافاً اینکه موسیقی فیلم نیز توسط لیوانلی-بر اساس یکی از قطعات قدیمی خودش- ساخته شده است.
خوشبختی فیلمی درباره ترکیه معاصر است. کشوری گرفتار میان سنت و مدرنیته، کشوری که مفهوم شرق و غرب را می توان در آن همزمان به چشم دید.
شرق فلات آناتولی که وان دورترین شهر آن و تقریباً شهری مرزی بشمار می رود، نماینده تفکر شرقی، بدوی و حتی مذهبی است. و استانبول به عنوان غربی ترین شهر این فلات که نیمی از آن در قاره اروپا قرار گرفته، نماینده جهان غرب، فرهنگ غربی و لائیسیته است.
به جرات می توان گفت کمتر کشوری در دنیا وجود دارد که چنین تنوع، تفاوت و حتی تضاد فرهنگی را یک جا در خود داشته باشد. رمان لیوانلی و فیلم اُغوز همچون چاقوی تیز جراحی شیاری از شرق تا غرب این فلات ایجاد می کند و تا پیکر این ملت و کشور را در برابر چشم خواننده کالبدشکافی کند.
هر چند داستان آن برای خوره های فیلم یا معتادان به ملودرام های وطنی می تواند آشنا و غلط انداز باشد. اما باور کنید تمامی این حوادث در ترکیه امروز محتمل است و فراموش نکنید که بیشترین آمار جنایت های ناموسی هنوز به این جغرافیا تعلق دارد[ و حتی دور از این جغرافیا و در اسکاندوینای یا آلمان در میان مهاجران ترک].
خوشبختی در کنار چنین نگاه مردم شناسانه ای به یک دوره تاریخی نیز نظر دارد و همچون رمانی دوره ای به مسائل اجتماعی چون شهرنشینی و روستانشینی و زندگی روزمره انسان های سواحل اژه نیز می پردازد. و در عین حال مطالعه ای روانشناختی درباره سه شخصیت اصلی فیلم نیز هست. سه انسان متعلق به طبقات اجتماعی متفاوت با دردهایی به ظاهر متفاوت، اما در باطن مشترک که پیوندی عجیب با تاریخ و فرهنگ این جغرافیای خاص دارد.
عبداله اُغوز برادر اورهان اُغوز[کارگردان مشهور فیلم به رغم هر چیز، تارزان مانیسا و اگر خواستی برگردی سوت بزن] از ابتدای هزاره جدید با تهیه کنندگی سریال های تلویزیونی وارد کار فیلمسازی شد. در سال ٢٠٠٢ با سریال "عمارت تاکستان" به شهرت و محبوبیت رسید و یک سال بعد با ساختن نسخه سینمایی این سریال با نام "عمارت تاکستان:زندگی" کارگردانی را نیز آغاز کرد.
این فیلم در میان صد فیلم پرفروش سینمای ترکیه قرار گرفت و راه را برای ساختن دومین فیلم بلند در سال ٢٠٠٥ با نام او اینک یک محکوم است باز کرد. خوشبختی سومین و تا این لحظه جدی ترین اثر عبدالله اُغوز است که با فیلم های پیشین وی از جهت مضمون و اجرا تفاوت های چشمگیر دارد و نشان از آینده ای درخشان...
درباره خوشبختی بیشتر خواهم نوشت و شاید مصاحبه ای نیز با کارگردان و نویسنده رمان آن انجام دهم. ولی تا آن روز برای شما شانس دیدن این فیلم و لذت بردن از آن را آرزومندم!

امیر عزتی

منبع : موج نو