چراغ‌های رابطه، تاریکند

● (یادداشتی بر فیلم «چهارشنبه سوری» ساخته اصغر فرهادی)
(( چهارشنبه سوری )) برشی است از زندگی یک زوج از طبقه متوسط جامعه شهری ، در آخرین سه شنبه سال با تمام شلوغی ها و به هم ریختگی هایش.روایت خیانت یک مرد و سوء ظن همسرش به وی ، که از یک صبح تا شب با حضور دختر خدمتکاری به نام (( روحی )) ( ترانه علیدوستی ) به تصویر کشیده می شود. (( چهارشنبه سوری )) در گام اول با انتخاب یک بازه زمانی کوتاه و نیز داستان سر راست و تکراری اش در مسیری پر خطر قدم می زند که هر لحظه امکان لغزش و خطا در آن وجود دارد.
اما (( فرهادی )) با نگاهی ظریف و خلاق توانایی های خود را در سومین ساخته اش به خوبی اثبات می نماید.درام پرتنش و تلخ (( چهارشنبه سوری )) آنقدر دوست داشتنی است که مخاطب را همپای خود پیش می برد ، مخاطب با (( روحی )) وارد داستان شده و با خانه به هم ریخته ، تازه رنگ شده و شیشه شکسته ای مواجه می شود که روابط افراد آن خانه نیز متاثر از محیط پیرامون دچار دگرگونی و تلاطم است.
(( فرهادی )) با دقت در جزئیات ، عناصر تاثیر گذار در القای حس ملتهب آن خانه و آدم هایش را به کار می گیرد.صدای ترقه ها و انفجارهای شب چهارشنبه سوری به خوبی کارکرد معنایی پیدا کرده و روایتگر ناهنجاری های اجتماعی و روابط نامتعارف آدم ها با یکدیگر است. (( چهارشنبه سوری )) فیلمی است ساده و پر از جزئیات که با پرداختن به ظرایف یک زندگی زناشویی ، داستان یک خطی خود را هنرمندانه بسط می دهد. (( فرهادی )) در (( چهارشنبه سوری )) نشان می دهد سیر صعودی خود را فیلم به فیلم طی می نمایدو نگاه اجتماعی او پس از مجموعه (( داستان یک شهر )) و فیلم های (( رقص در غبار )) و (( شهرزیبا )) در (( چهارشنبه سوری )) به چنان پختگی می رسد که فراموش می کنیم اثر ساده و روان او یکی از به یاد ماندنی ترین آثار امروز سینمای ایران است.
(( چهارشنبه سوری )) روایتگر نابسامانی های جامعه ای است که دروغ ، خیانت و بی اعتمادی در تمامی اقشار آن رواج یافته ، از دانش آموز مدرسه که همراه داشتن ترقه را انکار می کند تا مرتضی ( حمید فرخ نژاد ) که به زیبایی همدلی تماشاگر را به عنوان مرد بی گناه بر می انگیزد و در این میان چهره شاد و سرخوش روحی در پایان روز به چهره ای نگران و پریشان تبدیل می گردد که دروغ و روابط آشفته اجتماعی را به خوبی دریافته است.
(( چهارشنبه سوری )) مجموعه ای است از انتخاب های درست و متناسب با یکدیگر.فیلمبرداری موزون (( حسین جعفریان )) ، گریم زیبای (( مهرداد میر کیانی )) ، بازی های روان و یکدستی که سهم عظیمی از بار سنگین صحنه را به دوش می کشد و بازی صمیمانه و زیرپوستی (( هدیه تهرانی )) ( مژده ) که در صدر همه آن ها قرار می گیرد.شخصیت زنی عصبی ، افسرده و دردمند که سکانسهای دعوای او با مرتضی دیدنی است و نیز آنجا که از دریچه حمام به صدای آپارتمان همسایه اش گوش می دهد ، قطره ای که در بینی می چکاند ، چادری که بر سر می اندازد و ...
اوج بازی (( تهرانی )) زمانی است که در حمام با خواهرش درددل می کند و با آهستگی همراه با بغض سخن گفته و سرش را بر شانه او می گذارد.به یاد آورید سکانس بازگشت به تهران را در (( شوکران ( بهروز افخمی ) )) ، آنجا که (( سیما )) ( هدیه تهرانی ) همراه با بغض و گریه رانندگی می کند و نیز در (( جایی برای زندگی ( محمد بزرگ نیا ) )) آنجا که با بغض و اندوه خانواده عیدی خان را بدرقه می کند ، نجوای بغض او این بار در (( چهارشنبه سوری )) به بلوغی ستودنی دست می یابد. (( مژده )) در ابتدای صبح از بیرون وارد خانه شده و شروع به مشاجره با (( مرتضی )) می نماید و در شامگاه همان روز در آغوش فرزندش چشمان خود را بر خیانت (( مرتضی )) می بندد و هنگامی که او از اتاق خارج می شود چشم به دنیایی می گشاید که بردباری و بی اعتنایی جزئی از قوانین نانوشته آن است.

نویسنده : احد خوشرو

منبع : سایت خبری ـ تحلیلی سینمای ما