مکس

کارگردان: سامان مقدم. فیلم‌نامه: پیمان قاسم‌خانی. مدیر فیلم‌برداری: تورج منصوری. صدابردار: ایرج شهزادی. طراح صحنه و لباس: آیدین ظریف. طراح چهره‌پردازی: محمدرضا قومی. تدوین: محمدرضا موئینی. صداگذاری و میکس: پرویز آبنار. موسیقی: امیر توسلی. بازیگران: فرهاد آئیش، گوهر خیراندیش، پگاه آهنگرانی، رامبد جوان، محمدرضا شریفی‌نیا، سیروس ابراهیم‌زاده، محسن شایان، امیر جعفری، سیدابراهیم بحرالعلومی، اکبر رحمتی، فریبا متخصص، کامیار شایان‌آزاد، نیما شاهرخی. مجری طرح: مصطفی شایسته. تهیه‌کننده: مرتضی شایسته. محصول هدایت فیلم. ۱۰۰ دقیقه
مدیر تولید: محمد نشاط. دستیار تولید: محمد شایسته. برنامه‌ریز: انوشیروان حداد. دستیار اول کارگردان: زنده‌یاد اردشیر افشین‌راد. دستیار اول فیلم‌بردار: رضا غفاری. منشی صحنه: آلاله هاشمی. عکاس: مجید خمسه. مدیر تدارکات: علیرضا احمدی‌کیا. اجراء چهره‌پردازی: رسول سیدعربی، اعظم بیات. گروه کارگردانی: مجید کرباسیان، ساسان کریمی. مجری نور: حسین کریمی. گروه فیلم‌برداری: مجید غفاری، امیر عبی‌نیا، وفا خاتمی، رضا نوروزی، محمد کریمی. دستیار صدا: علیرضا غفاری. دستیار تدوین: منصوره شهبازی. دستیار صداگذاری و میکس: وحید قاضی‌میرسعید. گروه صحنه: مهیار قاجار، مهدی گلچین، حامد زمانی. جامه‌دار: فیروزه قاسم‌پور. حمل و نقل: اکبر خوش‌سخن، محمد یاری، محمد اعظمی‌پور، علی فنائیان، مهدی براقی، ارشد قاسمی، نولا لاجوردی، فرهاد پوررحمانی. سینه‌موبیل: همایون ستاری. دستیار تدارکات: اصغر کریمی، علیرضا اصفهانی، عباس تبریزی، محسن زرافشان. مونتاژ برنامه‌های تلویزیونی: امیر خوب‌بخت. امور فنی عروج فیلم. لابراتوار: استودیو فیلم‌ساز.تاریخ نمایش: از ۲۳ آذر
سینماهای نمایش‌دهنده: قدس، ایران، جوان، قیام، عصرجدید، پارس، ماندانا، جمهوری، پیروزی، ملت، جی، المپیا، کانون.
در جلسهٔ مسئولان ”ستاد جذب مغزها“ که مدیران و نمایندگان بخش‌های مختلف حضور دارند، هرکس در رشته‌ای از یک چهرهٔ شاخص مقیم خارج نام می‌برد که به کشور دعوت شود. خانم گوهری که هنوز موفق نشده در رشتهٔ موسیقی، آدم مهمی را معرفی کند، براساس اطلاعات اینترنتی دختر و همکارش مهسا، متوجه می‌شود که رهبر ارکستر سمفونیک نیویورک، فردی است به نام مجید کسرائی. او در نامه‌ای، از این هنرمند دعوت می‌کند اما نامه‌اش اشتباهاً از لس‌آنجلس سر درمی‌آورد و به‌دست خواننده‌ای کوچه‌بازاری به همین نام می‌افتد که با اسم مستعار مکس آواز می‌خواند. پس از ورود مکس به ایران، در همان جلسهٔ اول، رفتار عجیب و غریب او میزبانان را متعجب و نگران می‌کند. در کنسرت مشترک مکس و گروهش با ارکستر سمفونیک تهران، مدیران فرهنگی متوجه اشتباه‌شان می‌شوند و سعی می‌کنند اوضاع را کنترل کنند. مکس در جلسه‌ای دیگر به‌طور ناخواسته درگیر جناح بازی‌های سیاسی می‌شود و ناگهان شهرتی گسترده پیدا می‌کند. گوهری که با پسرش امیرعلی اختلافات زیادی دارد، برای سرپوش گذاشتن روی این قضیه، تصمیم می‌گیرد مکس را با چهره‌ای مبدل به جائی امن در شمال کشور بفرستد. امیرعلی که در خوشی از مادرش ندارد، به مکس نزدیک می‌شود. سرانجام ماجرا علنی می‌شود و این در حالی است که چند روز دیگر قرار است مکس در کنسرت بزرگی شرکت کند. بیش از شروع کنسرت، یک مدیر فرهنگی و یک مأمور امنیتی مراتب لازم را به مکس گوشزد می‌کنند و به او می‌گویند که پس از کنسرت باید به آمریکا برگردد. همه چیز با خوبی و خوشی به پایان می‌رسد؛ در حالی‌که میان مکس و گوهری، رابطه‌ای عاطفی ایجاد شده و برای امیرعلی، رفتن مکس اتفاقی ناراحت‌کننده است.

منبع : ماهنامه فیلم