جمعه, ۷ اردیبهشت, ۱۴۰۳ / 26 April, 2024
مجله ویستا


این‌ نامتعارف‌


این‌ نامتعارف‌
علیرضا داوودنژاد متولد ۱۳۳۲ در تهران‌ است‌. پدر رضا و زهرا داوودنژاد. فعالیت‌ در سینمای‌ قبل‌ از انقلاب‌ با فیلمنامه‌نویسی‌ شروع‌ کرد و فیلمنامه‌های‌ بسیاری‌ از جمله‌ عطش‌ (۱۳۵۱)، قفس‌ (۱۳۵۳) و مو سرخه‌ (۱۳۵۳) را برای‌ ایرج‌ قادری‌ نوشت‌. اولین‌ فیلم‌ داوودنژاد در مقام‌ کارگردانی‌ «شاهرگ‌» نام‌ داشت‌ که‌ در سال‌ ۱۳۵۴ ساخته‌ شد ولی‌ اعتبار چندانی‌ برایش‌ به‌ همراه‌ نداشت‌.
او یک‌ سال‌ بعد فیلم‌ «نازنین‌» را ساخت‌ که‌ علیرغم‌ شکست‌ تجاری‌ همچنان‌ عنوان‌ یکی‌ از آثار با ارزش‌ کارنامه‌اش‌ را یدک‌ می‌کشد. «قدغن‌» ساخته‌ بعدی‌ داوودنژاد محصول‌ سال‌ ۱۳۵۷ است‌ که‌ این‌ فیلم‌ به‌ دلایلی‌ از جمله‌ شروع‌ انقلاب‌ امکان‌ نمایش‌ پیدا نکرد و دو سال‌ بعد به‌ شکل‌ محدودی‌ در تهران‌ اکران‌ شد. داوودنژاد در سال‌ ۱۳۶۱ فیلم‌ «جایزه‌» را ساخت‌ که‌ این‌ فیلم‌ هم‌ بخاطر مسائلی‌ از جمله‌ حضور ستاره‌ زن‌ سینمای‌ قبل‌ از انقلاب‌ با یک‌ سال‌ تاخیر و جرح‌ و تعدیل‌های‌ فراوان‌ به‌ روی‌ پرده‌ رفت‌. مشکلات‌ ناشی‌ از حضور زن‌ در فیلم‌ «جایزه‌» داوودنژاد را بر آن‌ داشت‌ تا در سال‌ ۱۳۶۲ فیلم‌ کاملا مردانه‌ «خانه‌ عنکبوت‌» را بسازد که‌ این‌ فیلم‌ به‌ قول‌ خودش‌ یک‌ اثر شوم‌ و بی‌ثمر بود.
پس‌ از شکست‌ تجاری‌ «خانه‌ عنکبوت‌» داوودنژاد فیلم‌ «بی‌پناه‌» را در سال‌ ۱۳۶۵ ساخت‌ که‌ تا حدودی‌ مورد استقبال‌ تماشاگران‌ قرار گرفت‌. بعد از «بی‌پناه‌» داوودنژاد تا پنج‌ سال‌ فیلمی‌ نساخت‌ و دوباره‌ به‌ فیلمنامه‌نویسی‌ روی‌ آورد. شاخص‌ترین‌ فیلمنامه‌ او در طی‌ این‌ مدت‌ «عروس‌» بود که‌ توسط‌ بهروز افخمی‌ کارگردانی‌ شد. این‌ فیلم‌ در سال‌ ۱۳۷۰ رکورد فروش‌ تازه‌یی‌ در تاریخ‌ سینمای‌ ایران‌ به‌ جا گذاشت‌ و علاوه‌ بر آن‌ نیکی‌ کریمی‌ و ابوالفضل‌ پورعرب‌ را به‌ اولین‌ ستاره‌های‌ سینمای‌ بعد از انقلاب‌ تبدیل‌ کرد. داوودنژاد در سال‌ ۱۳۷۰ فیلم‌ «نیاز» را ساخت‌ که‌ این‌ فیلم‌ اعتبار ویژه‌یی‌ را در میان‌ تماشاگران‌ جدی‌ و منتقدان‌ سختگیر سینما برایش‌ به‌ ارمغان‌ آورد. «خلع‌سلاح‌» عنوان‌ هشتمین‌ فیلم‌ داوودنژاد است‌ که‌ محصول‌ سال‌ ۱۳۷۳ است‌. این‌ فیلم‌ علیرغم‌ مضمون‌ سیاسی‌ تاریخی‌ و وسواسی‌ که‌ در ساختنش‌ به‌ کار رفته‌ بود فقط‌ یک‌ بار در جشنواره‌ به‌ نمایش‌ درآمد و هنوز وضعیت‌ اکران‌ عمومی‌ آن‌ روشن‌ نیست‌. داوودنژاد یک‌ سال‌ بعد از «خلع‌سلاح‌» فیلم‌ «عاشقانه‌» را ساخت‌ که‌ موفقیت‌های‌ فراوانی‌ هم‌ در گیشه‌ و هم‌ در کسب‌ رضایت‌ منتقدان‌ به‌ همراه‌ داشت‌. «مصایب‌ شیرین‌»، «بهشت‌ از آن‌ تو» و «بچه‌های‌ بد» سه‌ اثر بعدی‌ سینمای داوودنژاد در فاصله‌ سال‌های‌ ۱۳۷۷ تا ۱۳۸۰ بودند که‌ گونه‌ دیگری‌ از علایق‌ سینمایی‌ او را به‌ مخاطبانش‌ شناساند و او را به‌ عنوان‌ کارگردان‌ سنت‌شکن‌ و نامتعارف‌ سینمای‌ ایران‌ معرفی‌ کرد.
داوودنژاد پس‌ از ساخت‌ سه‌ فیلم‌ کم‌ هزینه‌ و به‌ نوعی‌ خانوادگی‌ در سال‌ ۱۳۸۲ فیلم‌ «ملاقات‌ با طوطی‌» را با حضور ستاره‌های‌ مطرح‌ و پرطرفدار سینمای‌ ایران‌ ساخت‌ اما موفقیت‌ تجاری‌یی‌ که‌ انتظارش‌ را می‌کشید به‌ دست‌ نیاورد.با این‌ حال‌ او ناامید نشد و یک‌ سال‌ بعد فیلم‌ «هشت‌پا» را کمابیش‌ با همان‌ عوامل‌ «ملاقات‌ با طوطی‌» و حال‌ و هوایی‌ شبیه‌ به‌ آن‌ ساخت‌ و این‌ بار طعم‌ موفقیت‌ نسبی‌ را هم‌ در گیشه‌ و هم‌ نزد منتقدان‌ چشید.او امسال‌ نیز با فیلم‌ «هوو» در بخش‌ مسابقه‌ بیست‌ و چهارمین‌ جشنواره‌ فیلم‌ فجر حضور داشت‌. فیلمی‌ با حضور بازیگران‌ موفق‌ مجموعه‌های‌ طنز تلویزیونی‌ رضا عطاران‌ و علی‌ صادقی‌ و مضمونی‌ کمدی‌ خانوادگی‌ که‌ علیرغم‌ ناکامی‌ در جشنواره‌ امیدهای‌ فراوانی‌ در گیشه‌ برای‌ آن‌ وجود دارد.
منبع : روزنامه اعتماد


همچنین مشاهده کنید