دوستی پایدار و معاشرت موفق

اساسی ترین شرط و بهترین بنیان هر دوستی صداقت است.
افرادی برای دوستی مناسبند که با شما صادق باشند نه آنهایی که تنها می توانند این باور را در شما ایجاد کنند.
در معاشرت و دوستی با افراد باید به این موضوع توجه کرد که نخست خود شخص باید در حق دیگران دوستی کند.
سعی کنید به دوستان خود آزادی دهید تا خودشان باشند و در مقابل نیز از آنها انتظار داشته باشید تا این آزادی را به شما بدهند زیرا تا هنگامی که شخصیت فرد تحت تاثیر محیط و مطابق با خواست دوستان ساختگی و جعلی باشد، دوستی واقعی شکل نگرفته است.
نظیر چنین روابطی را می توان در میان نوجوانان بوفور مشاهده کرد. زیرا نوجوان سعی دارد با الگوبرداری و تغییر شخصیتی، خود را به دوستان نزدیک کرده و در جمع پذیرفته شود بدون توجه به این امر که شخصیت مورد نظر برای وی خوب است یا بد.
تقسیم کردن شادیهایتان با دیگران موجب توسعه نشاط و افزایش شادکامی می شود همانطور که رنگین کمان زیبایی خود را در آسمان می گستراند.
بیشتر شنونده مطلب دیگران باشید و به دوستان خود اجازه دهید مسائل و مشکلاتشان را برای شما بیان کنند.
تنها ادعا کردن در دوستی کافی نیست بهتر است در عمل دوستی خود را ثابت کنید.
دوستی را در دل خود با خداوند شروع کنید و فکرتان این باشد که خدمتی که به دوست خود می کنید، خدمت به خداوند و برای رضای او بوده است و به این ترتیب به دیگران ثابت کنید که بی ریا و چشمداشت دوستشان دارید.
با کسی که نسبت به شما ابراز دوستی بی ریا می کند دوست باشید و هیچگاه گفتار دیگران را که از روی صداقت و دلسوزی نباشد در روابط دوستانه تان تاثیر ندهید.
دوستان خود را همانگونه که هستند بپذیرید و دوستشان بدارید تا آنها نیز شما را همانگونه که هستید بپذیرند.

منبع : روزنامه مردم‌سالاری