می خوام برم مهمونی

من می خوام برم یه مهمونی. یه مهمونی خیلی خیلی بزرگ و باشکوه که حتی از مهمونی های هتل های ۵ ستاره هم بزرگ تره! می خوام برم یه مهمونی که ثروت میزبان از هرچی ثروت رو زمینه بیشتره. می خوام برم یه مهمونی که با هر شغل، رنگ، نقش، سواد، لباس، ملیت بری قبولت می کنن و گل به سر و روت می پاشن، یه مهمونی که مال خدا و موقع خداست و برای این که ما زمینی ها یه کم از غفلت در بیایم برگزار میشه. میزبان اونقدر مهربونه که به همه توجه داره و همه رو به اندازه ای که از این مهمونی بهره می برن دوست داره. همه مردم عالم به این مهمونی دعوتن. ولی خدا برای مسلمونا کارت دعوت مخصوص فرستاده. برعکس همه مهمونیا این مهمونی خوردنی نیست. خدا یه چیزایی خیلی بهتر از خوردنیها برای بنده های توی سفره ای به طول زمین گذاشته. توی این سفره هر عمل خوبی که فکرشو بکنی گذاشته شده و هیچ وقت تموم نمی شه و به قول معروف کفگیر به ته دیگ نمی خوره! تو می تونی هر عملی رو انجام بدی تا بهتر و مقرب تر از بنده های دیگه بشی. اگه یه کار خوب رو توی این ماه انجام بدی ثواب خیلی بیشتری می بری تا این که اون کاررو تو ماهای دیگه انجام بدی. پس فرصت رو از دست نده. زمان این مهمونی سی روز بیشتر نیستا. تا بخوای خودتو با شرایطش وفق بدی تموم شده. این ماه یعنی ماه رمضون خیلی خاصه. با این که رو ماهای شعبان و رجب تاکید شده ولی خدا رمضان رو با روزه آراسته کرده تا اگر کسی نتوانست بهره کافی رو ببره حداقل ثواب روزش رو بگیره. اصطلاح من واسه ماه رمضون اینه: تو ماه رمضون فرشته سمت راستمون بیچاره دستش خرد می شه. از بس که ثواب می نویسه. ناراضی نیستا کلی هم خوشاله که می تونه جلوی بقیه پز ثوابای صاحبش رو بده.
اما تا می ره که این کار رو بکنه می بینه ای دل غافل که صاحبش از خیلیا عقبه. این ماه خدا از گناهامون بایه کار خوب و با اخلاص می گذره. کاشکی یه کم حواسمونو جمع کنیم و از این مهمونی بزرگ عقب نمونیم. دیر می شه ها. بدوید که از قافله بزرگ عشق جا نمونید...

نجمه پرنیان .۱۳ ساله جهرم

منبع : روزنامه کیهان