خرم آنروز که از خطه‌ی کرمان بروم

خرم آنروز که از خطه‌ی کرمان بروم		دل و جان داده ز دست از پی جانان بروم
با چنین درد ندانم که چه درمان سازم		مگر این کز پی آن مایه‌ی درمان بروم
منکه در مصر چو یعقوب عزیزم دارند		چه نشینم ز پی یوسف کنعان بروم
بعد از این قافله در راه بکشتی گذرد		چو من دلشده با دیده‌ی گریان بروم
گر چه از ظلمت هجران نبرم جان بکنار		چون سکندر ز پی چشمه‌ی حیوان بروم
تا نگویند که چون سوسن ازو آزادم		همچو باد از پی آن سرو خرامان بروم
چون سرم رفت و بسامان نرسیدم بی دوست		شاید اندر عقبش بی سر و سامان بروم
اگرش دور مخالف به عراق اندازد		من به پهلو ز پیش تا به سپاهان بروم
همچوخواجو گرم از گنج نصیبی ندهند		رخت بر بندم و زین منزل ویران بروم