مستان بزم عشق شرابی نداشتند

مستان بزم عشق شرابی نداشتند		در عین بی خودی می نابی نداشتند
هرگز به غیر خون دل و پاره‌ی جگر		شوریدگان شراب و کبابی نداشتند
قربان قاتلی که شهیدان عشق او		جز آب تیغ حسرت آبی نداشتند
با قاتل از غرور ندارد سر حساب		با کشتگان عشق حسابی نداشتند
قومی به فیض پیر خرابات کی رسند		کز جام باده حال خرابی نداشتند
آنان که داغ و درد تو بردند زیر خاک		خوف جحیم و بیم عذابی نداشتند
تمکین حسن بین که به کوی تو اهل عشق		بعد از سال چشم جوابی نداشتند
ز آشفتگی به حلقه‌ی جمعی رسیده‌ام		کز حلقه‌های زلف تو تابی نداشتند
تا چشم بند مردم صاحب نظر شدی		شب ها ز سحر چشم تو خوابی نداشتند
در مکتب محبت آن مه فروغیا		الا کتاب مهر کتابی نداشتند